จะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้?

คือตอนนี้ความรักของผมและเขารู้สึกว่ามันจะถึงจุดอิ่มตัวกันแล้ว....เพราะในใจผมเองตอนนี้รู้สึกเหนื่อยกับความรักครั้งนึ้มาก(ไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนเลย) เรามีเรื่องให้เถียงกันทุกวันเรื่องเล็กๆน้อยๆเขาก็จะเก็บเอามาเถียง แต่ผมพยายามจะไม่พูดเพราะลูกอยู่ด้วยตลอดและช่วงนี้ลูกวัยกำลังหัดจำหัดทำตาม(1ขวบ5เดือน) คือผมพูดตรงๆเลยตอนนี้ในใจไม่เหบือคำว่ารักแล้ว แต่ก็ยังมีความเป็นห่วงก็คือ ผมและเขาและลูกตอนนึ้อยู่เกาหลีใต้ด้วยกัน เรามาทำงานและก็มาเจอกันที่เกาหลีใต้ และลูกเราก็คลอดที่เกาหลีใต้ ผมมาทำงานแบบถูกกฏหมายซึ่งสัญญางานจะสิ้นสุดลงสิ้นเดือนนี้ ผมก็จะต้องกลับบ้านแต่แฟนผมเขามาแบบไม่ถูกกฏหมายซึ่งแน่นอนว่าเรื่องการสื่อสารการเดินทางเป็นปัญหาแน่ ไหนจะสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นเน็ทรายเดือน เพราะผมทำให้ทุกอย่าง อยากไปไหนผมพาไปได้หมดอยากกินอะไรผมค้นหาดูและหาที่อยู่ผมก็พาไปได้หมด ถ้าผมจะทิ้งไว้ตรงนี้ผมก็ห่วงว่าเขาจะใช้ชีวิตอยู่ยังไง แต่อีกใจผมก็ไม่อยากพากลับบ้านด้วยเพราะผมรู้ดีว่าเราไปกันไม่รอดแน่นอนแล้วและอีกกอย่าง แฟนผมและแม่ของผมก็ไม่ถูกกันด้วยเพราะแฟนผมเขาคือเจ้าบงการบงการมันซะทุกเรื่องและไม่ยอมรับฟังควาทคิดเห็รของคนอื่นเถียงคอเป็นเอ็น  คือผมควรจะทำยังไงดีคับกับความรู้สึกแบบนี้ แต่ถ้าถึงวันที่ผมจะจองตั๋วแต่เขาสมัครใจไม่กลับผมก็จะไม่บังคับให้เขากลับให้เขาอยู่หาเงินต่อไปและผมจะทิ้งเงินไว้ให้ก้อนนึงไว้ตั้งตัว ปล.แฟนผมเขาไม่ได้ทำงานมาจะ2ปีแล้วคับผมทำงานคนเดียวหาเลี้ยง  แม่และแฟนและลูก  ถ้าเขาไม่กลับผมก็กลัวความรู้สึกตัวเองว่าเขาจะอยู่ยังไง ผมและเขาคบกันมาจะ4ปีแล้วคับ