ยกตัวอย่างนะคะ
ครอบครัวเราฐานะโอเคที่สุดในตระกูลอ่ะค่ะ แต่ไม่ใช่มหาเศรษฐี หรือเจ้าของกิจการอะไรใหญ่โต ไม่ได้มีตังเกินหน้าเกินตาคนอื่นเท่าไหร่ ตั้งแต่เด็กจนโต เราเห็นแม่แบ่งปันญาติพี่น้องของตัวเองตลอด ใครไม่มีอะไรหรือมีปัญหาทางการเงินอะไรก้จะวิ่งมาหาแม่เราก่อนเป็นคนแรก เวลาไปเที่ยวเราก้ต้องไปแบบเป็นครอบครัวใหญ่ทีล่ะ10++คนตลอดและแม่เราก้เป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดตลอดทั้งๆที่ครอบครัวเราจริงๆมีแค่4คน เรื่องอารมแบบนี้เราเห็นภาพมาจนชินและก้พยายามบอกกับตัวเองอ่ะค่ะว่าเป็นพี่น้องกันต้องรักกันแบ่งปันกัน แต่หลังๆมันเริ่มไม่ไหว น้าเราป่วยค่ะ มันเป็นโรคที่ต้องใช้ระยะเวลาในการรักษาประมาน6เดือนค่ะ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดแม่เราก็เป็นคนออกให้ น้าต้องลาหยุดงาน2เดือนเพื่อรักษาตัว และสถานที่พักเฟื้อนก็เป็นที่ไหนไปไม่ได้เลย ก้ต้องเป้นบ้านเรา ทั้งน้า สามีของน้า และลูกอีก2คน ย้ายมาอยู่บ้านเราหมดเลย ทุกคนเราเล่าไปมันคงไม่หมดอ่ะค่ะ แต่คือหลักๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากิน ทุกๆอย่างมันต้องคูณสองขึ้นมาอยู่แล้ว ค่าใช้จ่ายไม่เท่าไหร่นะคะ แต่เรารู้สึกว่าเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยจะเดินไปไหนคนก้เต็มไปหมด ทุกคนหยิบจับอะไรก้ไม่เก็บเข้าที่ ไม่มีระเบียบ ไม่รู้จักทำความสะอาด ห้องน้ำก้สกปรกเพราะคนใช้มันเยอะ คือตอนนี้อึดอัดอ่ะค่ะ เล่าไปก้ยิ่งจะดูเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เราอยากเอาความคิดนี้ออกจากหัว เราอยากใจกว้างให้มากกว่านี้ ขอhow toค่ะ
ขอhow toเป็นคนใจกว้างหน่อยค่ะ
ครอบครัวเราฐานะโอเคที่สุดในตระกูลอ่ะค่ะ แต่ไม่ใช่มหาเศรษฐี หรือเจ้าของกิจการอะไรใหญ่โต ไม่ได้มีตังเกินหน้าเกินตาคนอื่นเท่าไหร่ ตั้งแต่เด็กจนโต เราเห็นแม่แบ่งปันญาติพี่น้องของตัวเองตลอด ใครไม่มีอะไรหรือมีปัญหาทางการเงินอะไรก้จะวิ่งมาหาแม่เราก่อนเป็นคนแรก เวลาไปเที่ยวเราก้ต้องไปแบบเป็นครอบครัวใหญ่ทีล่ะ10++คนตลอดและแม่เราก้เป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดตลอดทั้งๆที่ครอบครัวเราจริงๆมีแค่4คน เรื่องอารมแบบนี้เราเห็นภาพมาจนชินและก้พยายามบอกกับตัวเองอ่ะค่ะว่าเป็นพี่น้องกันต้องรักกันแบ่งปันกัน แต่หลังๆมันเริ่มไม่ไหว น้าเราป่วยค่ะ มันเป็นโรคที่ต้องใช้ระยะเวลาในการรักษาประมาน6เดือนค่ะ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดแม่เราก็เป็นคนออกให้ น้าต้องลาหยุดงาน2เดือนเพื่อรักษาตัว และสถานที่พักเฟื้อนก็เป็นที่ไหนไปไม่ได้เลย ก้ต้องเป้นบ้านเรา ทั้งน้า สามีของน้า และลูกอีก2คน ย้ายมาอยู่บ้านเราหมดเลย ทุกคนเราเล่าไปมันคงไม่หมดอ่ะค่ะ แต่คือหลักๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากิน ทุกๆอย่างมันต้องคูณสองขึ้นมาอยู่แล้ว ค่าใช้จ่ายไม่เท่าไหร่นะคะ แต่เรารู้สึกว่าเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยจะเดินไปไหนคนก้เต็มไปหมด ทุกคนหยิบจับอะไรก้ไม่เก็บเข้าที่ ไม่มีระเบียบ ไม่รู้จักทำความสะอาด ห้องน้ำก้สกปรกเพราะคนใช้มันเยอะ คือตอนนี้อึดอัดอ่ะค่ะ เล่าไปก้ยิ่งจะดูเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เราอยากเอาความคิดนี้ออกจากหัว เราอยากใจกว้างให้มากกว่านี้ ขอhow toค่ะ