เกิดมากับลุคขี้เก็ก แต่ตรงข้ามกับเจตนา เหมือนตกนรกเลย

กระทู้คำถาม
ตามหัวข้อเลยครับ ผมเกิดมากับลุคขี้เก็ก แต่ใจจริงผมอยากใช้ชีวิตเหมือนคนปกติครับ ไม่ยุ่งกับใคร ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ตอนนี้ผมทำงานแล้วครับ เริ่มทำตั้งแต่อายุ19ปี(จบปวช3ก็เริ่มทำเลย)ตอนนี้อายุ22จะ23ปีแล้วครับ นิสัยพื้นฐานค่อนข้างขี้อาย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก แล้วก็เป็นคนคิดมากครับ ผมทำงานอยู่ร้านจกรยานมีความฝันอยากเป็นเจ้าของกิจการ เป็นงานที่ผมรักและชอบมากๆเลยโดยปกติผมก็ขี่เองด้วย ชีวิตโดยรวมถือว่าสมบูรณ์เลยครับมีงานที่รัก มีสุขภาพที่ดีมีเป้าหมายชัดเจน
แต่ทุกอย่างมันก็ดูไม่ง่ายเลยครับ เพราะผมต้องมาติดกับปัญหาบุคลิกภาพ ไปไหนมาไหนโดนด่าตลอดใครเห็นใครก็ไม่ชอบคือไม่ต้องไปทำอะไรใครก่อนหรอกแค่เค้าเห็นเราเค้าก็ไม่ชอบแล้วเหมือนตกนรกเลย ที่ทำงานผมใกล้กับวิทยาลัยเทคนิค วัยรุ่นเยอะมากๆครับตอนแรกผมก็ไม่ได้กลัวหรืออะไรหรอกครับเพราะผมเป็นคนไม่อยากมีปัญหากับใครอยู่แล้วแต่ด้วยลุคของผม คนมองผมว่าผมเป็นคนขี้เก็กขี้แอ็คมันเลยมีปัญหา คือปกทั่วไปใครก็ไม่ชอบหรอกครับ เป็นผมเองยังไม่ชอบเลย แถวนั้นก็เป็นร้านข้าวร้านเกมส์ด้วย ส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่นที่ผ่านมาตลอด ข้างร้านก็เป็นร้านข้าวจะมีคนมากินข้าวตลอด ใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องเห็นผมทำงานตรงร้านนั้นตลอด ที่นี้พอมีคนเห็นเค้าก็เริ่มพูดกันคับว่าไอ้นี่ขี้เก็กทั้งผู้หญิงและผู้ชายที่ด่าผม หลังๆมาคนก็เริ่มพูดว่า "เอามันสักทีดีไหม ต่อยมันเลยดีไหม"ผมก็รู้ตัวนะครับแล้วผมก็พยายมหาทางแก้มาตลอด ว่าทำไงดี รู้ว่าเราเป็นคนผิด แล้วเค้าก็เริ่มบอกต่อกันแล้วพอเวลาผ่านไปนานวันเข้า คนก็ไม่ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ ใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องด่าว่าไอ้นี่ขี้เก็กผมไม่อยากเป็นแบบนี้เลย คุยกับเจ้าของร้านเค้าก็ไม่เชื่อไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆจะมีคนมาด่าเราทำไม ไปคุยกับเพื่อนเพื่อนก็บอกคิดมากไปหรือป่าว ใครจะไปว่า คุยกับพ่อกับแม่ พ่อแม่ก็ไม่เชื่อไม่เข้าใจ ผมแค่อยากทำงาน ล่าสุดลองไปปรึกษาจิตแพทย์ดู ไปมา2ครัง ก็คุยเรื่องนี้ให้หมอฟังหมอก็บอกว่า "จริงๆแล้วถ้าเราไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครไม่มีใครมาด่าเราหรอก" ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง หมอก็ให้ยาผมมากิน เป็นยาปรับเคมีในสมอง แล้วผมก็กลับมาพักอยู่บ้านเดือนนึง ผมก็ลองไปเที่ยวไปสถานที่ใหม่ ผลปรากฏว่าก็ยังโดนด่าอยู่คือผมแบบท้อมากๆที่ต้องมาเป็นแบบนี้ ผมทำงานไม่ได้ในหัวผมมีแต่เรื่องนี้ หาวิธีในเน็ตก็ไม่ได้ผล คือตอนนี้ผมเครียดมากเลยครับ อยู่กับปัญหานี้มานาน3จะ4ปีแล้วแก้ปัญหาไม่ได้สักทีเหมือนเราเห็นอนาคตอยู่ข้างหน้าเราแล้ว แต่ก็มีอะไรมาบังอยู่ ผมอยากทำงานให้เต็มที่มากกว่านี้โดยที่ไม่ต้องมาระแวงว่าใครจะมาด่ามาว่าเราหรือป่าว หลังๆมาทำงานไม่มีสมาธิเลยคุยกับลูกค้าแทบไม่รู้เรื่อง ใจมันคิดแต่เรื่องนี้ คือมันทั้งเครียดทั้งกดดันว่าวันนึงใครจะมาทำร้ายเราไหมทั้งๆที่เราไม่อยากมีปัญหากับใครเลย เครียดจริงๆครับเครียดจนเบลอ อยุ่กับปัญหที่แก้ไม่ได้มาหลายปี ใครพอมีวิธีช่วยบ้างครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่