จะจัดการกับปัญหาครอบครัวยังไงดีค่ะ??"เรื่องของคนเป็นพี่"

 เราเรียนอยู่ม.4ที่บ้านเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกะใคร เป็นติ่งเกาหลี ปันหามันมีอยู่ว่าเวลาที่ครอบครัวทะเลาะกันเรามักถูกเกลียดเสมอ1.เราจะกันแม่ให้ห่างจากพ่อเวลาพ่อจะตีแม่ เราจะพุดให้พ่อหยุดให้ได้เช่น ก้พ่อไปดังใส่แม่ก่อนแม่ก้อันนั้นดิ ทั้งๆที่แม่ผิด 2.ตอนเด็กเราเปนลุกรักพ่อ พอมาตอนนี้ทะเลาะกันแม่ทำอะไรพ่อไม่ได้ก้จะมาทุบตีเรา อย่างเมื่อกี้ไล่เราไปตาย ยิ้มโง่ บอกว่าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น มีเงินกุจะหนี หน้าตาคำพุดที่เปร่งออกมาเหมือนกำลังด่าพ่อแต่มีเราเปนตัวแทนรองรับอารม บ้านเรามีน้องคนเลกเปนผช.1คนพ่อจะรักแล้วก้ตามใจมากกก ส่วนแม่ก้เอาใจใส่น้องอีกคนผญ.เราตะึอกใส่ไม่ได้ ไม่ว่าน้องจะทำอะไรผิด เราผิด อธิบาย=เถียง แต่พอน้องบ้างกลับเงียบไม่ตบเหมือนตบเรา
เราเหมือนเปนตัวขี้เกียจทั้งๆที่งานบ้านเราทำหมดมีแต่น้องที่ยุม.3 อู้ถ่วงเวลาไม่ทำตลอด สุดท้ายเราทำเอง ใช้น้องไปซื้อของน้องไม่ไปให้เราไปแทน เรียนเท่าไหร่ก้ไม่เคยดีในสายตา ทะเลาะกันเปนคนเดียวที่เดือนร้อนตลอด คอยห้ามคอยพุดตามที่แม่สั่งแต่บอกไม่ได้ว่าโดนสั่งพ่อก้จะเข้าใจผิดแล้วโกรธ เวลาจะขออะไรพ่อจะบอกว่าไม่ต้องเอาขก.พ่อมาขอเงินแม่แม่สั่งให้ไปพุดว่าไม่มี เสดแล้วมีปันหากันตัวซวยก้คือเราคนเดียว ทุกอย่างเวลาทะเลาะกัน หาว่าเราไม่ช่วย เงียบ เราไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเหนทำเปนนิ่งทั้งที่จริงๆโคตรเหนื่อยโคตรเครียด จะแอบมาร้องไห้ในห้องนำ้ทุกครั้ง เราอ่อนไหวกับครอบครัวมากก จนมีบางครั้งร้องไห้แล้วทำร้ายตัวเอง ดึงหัวตัวเอง เขวี่ยนตัวเอง มันคุมไม่อยู่ เราฟังเพลงก้ด่าเปนติ่งก้ด่า เราเปนติ่งเพราะมันเปนสิ่งที่เยียวยาเราได้ เพลงเราฟังจนขาดไม่ได้ มันเปนที่หลบชนิดนึงที่ดีมากๆอย่างนึง อยากจะออกจากปันหานี้เรื่องราวแบบนี้ควรทำยังดีค่ะ เครียดจนรุ้สึกว่าตัวเองเหมือนคนบ้าเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่