มีเเต่คนคอยมองว่าจะบินได้สูงเเค่ไหนเเต่ไม่มีใครสักคนถามว่าเหนื่อยไหม

เครียดเหนื่อยก็รู้ว่าที่บ้านเหนื่อยกว่า  เเต่เราเหนื่อยอ้ะเหนื่อยมาก ยิ่งสอบยิ่งเครียด บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า มีโอกาสได้เรียนทำไมทำได้เเค่นี้ว้ะ  ทำไมความพยายามต่ำ ท้อเก่ง ร้องไห้เก่ง เหมือนเเบกความฝันความหวังถอยก็ไม่ได้  อีก2ปีจบ  ล่ะเรียนยังเหนื่อยถ้าไปทำงานในสิ่งที่ไม่ได้รัก  คงเหนื่อยกว่านี้  ฉันร้องไห้เป็นพันครั้งเพื่อเรียนในสิ่งที่ฉันไม่เคยรักเลยยย  เเต่ฉันทำให้พวกเขาผิดหวังไม่ได้