กินข้าวทั้งนํ้าตา หลับไปพร้อมกะนํ้าตา

งงกะตัวเองมาก เหมือนทุกอย่างมันจะเริ่มดีขึ้น หาความสุขให้ตัวเอง เริ่มยิ้มได้ เริ่มกินได้
แต่อยู่อยู่ก็นํ้าแตก กินข้าวทั้งนํ้าตา เคลิ้มหลับไปพร้อมนํ้าตา สดุ้งตื่นเพราะฝันร้าย บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร 
แต่สมองไม่หยุดคิด นํ้าตาไม่หยุดไหล
หรือเพราะว่าเราเก็บมัน พยายามคิดว่าเราโอเค แต่จริงแล้วมันไม่โอเค
พยายามหาอะไรทำ ระหว่างทำนํ้าตาก็ยังไหลพราก