เริ่มจากเราเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมา 3 ปี เพิ่งจะมาคุยรู้จักสนิทสนมกันตอนปีที่สามใกล้จะสอบมิดเทอมที่สนิทกันเพราะชอบอะไรคล้ายๆกันเลยคุยแล้วโอเคก็เลยคบกันเค้าเป็นแฟนคนแรกของเราเลย เเรกๆมันดีทุกอย่างเลยทักมาทุกเช้าทักมาถามตลอดว่าทำอะไรอยู่กินไรรึยังก่อนนอนก็บอกฝันดีทุกคืนชอบส่งนั่นนี่มาให้เราดูเรื่อยไม่ว่าเราจะโพสจะลงสตอรี่ก็จะมาดูมาไลค์คนแรกเสมอจริงๆไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้แค่มาดูสตอรี่เราเราก็ดีใจแล้ว แต่พอเข้าเดือนที่ 4 จริงๆมันก็เริ่มห่างมาก่อนหน้านี้แล้วเช้าไม่ทักมาเหมือนเมื่อก่อนไม่ถามไถ่กันเหมือนก่อนเราทักไปจากที่เคยอ่านเร็วเคยตอบเร็วกลายเป็นไม่อ่านเลิกออนจนกลับมาออนก็ยังไม่อ่าน อ่านก็ไม่ตอบก็มีสตอรี่เราปกติที่เราลงแล้วจะรีบมาดูแล้วถามว่าเราเป็นคนแรกมั้ยแต่เดี๋ยวนี้เราลงจนสตรี่จะครบ24ชม.อยู่แล้วยังไม่มาดูเลยเราเลยปิดสถานะการออนของเราไม่ให้เค้าเห็นเต็มๆวันนึง ว่าเค้าจะถามจะทักมาบ้างมั้ย ไม่เลยเราถามว่าเป็นอะไรรึเปล่าอึดอัดอะไรบอกเราได้นะเราเคยบอกไว้ว่าแกอยากจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเมื่อไหร่ก็บอกเราได้เลยเราไม่โกรธหรอกเราไม่อยากให้แกทนอยู่ทั้งๆที่ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว เค้าก็ตอบแค่ก็ไม่ร็จะทนทำไมทนเพื่ออะไรเราสตั้นเลยเราไม่เคยไปก้าวก่ายชีวิตเค้าเลยนะอยากจะทำอะไรทำอยากจะแอดผญส่องผญกดรักให้เราไม่เคยว่าอะไรส่งรูปผญสวยๆมาให้เราดูเราก็ชมเออน่ารักดี เค้าต้องตัดผมเพราะเรียนรดไม่มั่นใจเออเราก็พยายามจะช่วยให้มั่นใจเราบอกถึงจะไม่หล่อเหมือนเดิมแต่ก็รักเหมือนแหละตอบเรากลับมาแค่ขอบคุณ ตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำไปทำไมเหมือนไม่ได้มีความหมายอะไรเลย อ่อลืมบอกว่าเราเป็นคบกันแบบไม่ได้บอกใครนอกจากเพื่อนสนิทสองคนซึ่งก็เป็นเพื่อนของเราทั้งสองคนไม่มีใครรู้แต่ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านจนจบ