เรื่องสั้นเรื่องแรก ของวีคส่งท้าย มาแล้วครับ ^^

เรื่องนี้สั้นที่สุด จากทุกเรื่องที่เคยลงมาในเกมถุงมือซัมเมอร์ เดิมกรรมการส่งกลับไปหา จขถม. ขอให้แต่งเพิ่มอีกสักหน่อย เพราะคิดว่า จำนวนคำบังคับ 2 พันตัวอักษร ไม่น่าจะยากเกินไปนัก แต่ จขถม. ปฏิเสธที่จะเขียนเพิ่ม คงจะไม่มีเวลาว่าง และขอถอนเรื่องออก แต่ในที่สุดกรรมการเห็นว่าไหนๆ ก็วีคสุดท้ายแล้วและการจะตัดทิ้งไปเฉยๆ ก็น่าเสียดาย จึงนำมาตั้งกระทู้

งานเขียนของเพื่อนๆ สมาชิก ไม่เคยมีที่กรรมการจะทิ้งไปเฉยๆ ได้หรอกครับ

มาเริ่มอ่านกัน....เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่มาจาก "ความฝัน" ครับ

จะฝันว่าอย่างไร มาอ่านกันดูครับ...

แซ่ก..แซ่ก...

ข้าแฝงตัวในเงามืด ฟังเสียงรอบด้านอย่างระมัดระวัง

แซ่ก....แซ่ก...

สรรพเสียงอันหลากหลายในความมืดยามราตรี  กลับแฝงความกดดันชนิดหนึ่งไว้

แซ่ก...แซ่ก...ตึก...ตึก...

การฝึกวิชานินจุตสึ คือการลับประสาทสัมผัสให้แหลมคม เพื่อเอาตัวรอดในช่วงเวลาแบบนี้

แซ่ก...ฝุบ...ตึก..ตึก..ตึก..ตึก.....ฟุ่บ

ชูริเคนและคุไนกลุ่มหนึ่ง เฉียดร่างไปอย่างน่ากลัว แต่นั่นก็เปิดเผยที่อยู่ของอีกฝ่ายเช่นกัน

ปัง...ปัง...ปัง....

หลังจากยิงสวนไปแล้วก็กลิ้งออกจากบังเกอร์เพื่อเปลี่ยนตำแหน่งไปยังสนามเพลาะที่ๆมีพวกเดียวกันคุมอยู่

"สหายโอห์ม Air Drop เมื่อสักครู่มีอะไรเข้าท่าบ้าง"

"โอ เยอะทีเดียว ไปหาซิกม่าสิ เขาเก็บของโปรดของเจ้าไว้ด้วยนะ"

แล้วสหายโอห์มก็หันไปสาดกระสุนอย่างเมามัน ก็เลยฉวยโอกาสนี้ยิงใส่ฝั่งตรงข้ามแบบฟูลออโต้ในขณะที่ขึ้นจากสนามเพลาะ เพื่อวิ่งไปยังบังเกอร์สอง

"ฮะ ฮะ ฮ่า มาได้สวย สหายไมโคร" สหายซิกม่ายิ้มร่า

ไม้ถามแบบยิ้มๆ "มีของอะไรดีๆบ้างวะ บักม่า"

แต่ม่ากลับพึมพำตอบ "สมาธิ สมาธิ" แล้วทุ่มเทความสนใจทั้งหมดไปที่ 4x scope และไกปืนของ wingun airsoft mosin nagant

ไม้ขยับเมาส์ไปคลิกที่กล่องไอเท็ม มีของมากมายในนั้นทั้งปืน honey badger ,maple strike กระสุน อุปกรณ์สนับสนุน ยา อาหาร และดาบคาตานะ

แต่แล้วทุกอย่างก็ดับวูบ

เด็กชายไม้ร่ำร้อง

"แม่ ถอดปลั๊กคอมอีกแล้ววววววว"