แด่เธอที่ผู้ซึ่งไม่มีวันเอื้อมถึง

มันเหงามากๆเลย

แต่เหมือนกับว่าจู่ๆก็มีสายรุ้งโผล่มากลางทะเลทราย

เธอไม่รู้หรอกว่าแค่ไม่กี่ประโยคที่ได้คุยกันช่วยเติมเต็มวันๆนึงของฉันได้มากขนาดไหน

แค่รอยยิ้มเล็กๆก็เปลี่ยนวันหม่นๆของฉันให้สดใสขึ้นมาได้

ขอบคุณสำหรับเสียงหัวเราะ
ในวันที่แสนจะเงียบและบทสนทนาที่อบอุ่นในวันที่รู้สึกแย่

รู้ไหมฉันไม่เคยเจอใครที่ส่องสว่างได้เท่าเธอมาก่อนเลยไม่มีเลย

เธอเหมือนดวงอาทิตย์ที่คอยมอบแสงสว่างนำทางผู้คนที่กำลังหลงทางในความมืด

คิดไปไกลแล้วแหละถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ 

ขอแค่ได้เห็นว่าเธอมีความสุขยิ้มได้ในทุกๆวันฉันก็ดีใจ

ถึงสุดท้ายแล้วจะไม่เป็นอย่างที่ฝัน
แต่ในความทรงจำของฉันจะยังมีเธอเสมอ
และจะมีพื้นที่ให้เธอตลอดไป

ขอบคุณนะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่