การเกิดย่อมมีที่มา ตามการเป็นอยู่ในปัจจุบัน(ความรู้+ความรู้สึกอารมณ์ ความเชื่อความเห็น4
ที่เกิดบ่อยเป็นนิสัย ตกตะกอนนอนก้นเรียกสันดาน ฟุ้งกระจากเกิดใหม่ข้ามภพ ภูมิ เรียกสัญชาตญาณ
คือ อวิชชา เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณในภพ3 ในจิต+ใจ ร่างกาย วัตถุ กาม กิเลส+กาม
เจตสิก นึกคิด ปรุงแต่ง มโนกรร3วิบาก3ในจิต+ใจ ร่างกาย พูดทำ กายกรรม3วิบาก3
คือ การสืบต่อเจตสิก สภาวะในจิตไปจนถึงจิตสุดท้าย สืบต่อๆไปในโลกหลังการตาย)
*การเกิดเพราะ การปรุงแต่งก่อนตาย โลกหลังความตายไม่แตกต่างจากปัจจุบันที่เป็นอยู่
1.จิต+ใจดี สืบต่อ 2.ไม่ดีโกรธบาป (3)หลงลังเล ทุกข์ (4)เฉยๆ หรือ
0.สงบดับจิตในพรหมโลก หรือ 0.ในทุกที่ทุกเวลาสืบไปจนถึงจิตสุดท้าย*

เห็นคิดเพียรสติสมาธิชอบ ทาน สละออก ละวางเฉย
ศีล สงบดับเจตสิกสภาวะปรุงแต่งในจิต+ใจ ร่างกาย พูดทำชอบ

ปลงใจปักใจทำใจในกฎไตรลักษณ์ ชรา-มรณะ เกิดพร้อมสืบต่อ
อภัยทาน อโหสิกรรมให้ตน คนอื่น ด้วยความยินดี(ปิติบุญ เมตตา มุทิตา)
พร้อมรีบ สละออก ละวางเฉย สงบดับ ตั้งจิตในอุเบกขาญาณ+บารมี
ให้เกิดง่ายเร็วนานสืบไป สงบดับจิต+ใจ
ดับโกรธบาป หลงลังเลสงสัย หดหู่ ซึมเศร้า ดับทุกข์ และสังสารวัฏ อยู่สืบไป