พอเพียง (ฉันท์ กลอน) toshare

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

@ พอเพียงประเดิมสติประจักษ์......สิสลัก ณ แก่นใจ
พากเพียรมุมั่น มิลุไฉน..................ผลิไสวอร่ามงาม

@ พอเพียง       คือชีวี          มีสติ
ธรรมะผลิ        ทุกกาล        ทุกสถาน
ต่อตนเอง      ผู้อื่น           ด้วยชื่นบาน
ปฏิบัติ          รับ-เจือจาน   อย่างสมควร

@ แต่อย่า        อย่าลืม        เหล่าเพื่อนผอง
จมทุกข์กอง    ห่างเพียงพอ   ชีพผันผวน
จน-เจ็บจึง    หวังใจ        เพี่อนทั้งมวล
รีบรีบด่วน       รักแบ่งปัน    กันและกัน