พอเพียง (ฉันท์) toshare

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ ขอบคุณสหายจิต(ะ)คะนึง....มน(ะ)ซึ้งประจักษ์ใจ ขำขันสนุก ก็จะริให้.................ประทุปัน ณ ฉันท์นี้ @ "คุณครูคะ หนูวจนะด้วย.........คุรุช่วยสดับที 'ตุ๊ด'ครูนะเป็น ฤ? กิระมี

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ โอ้โอสหาย สติคะนึง...........นยะซึ่ง ประกอบเป็น รูปนามก็แค่ ภวะจะเห็น............บ่มิควร ประเด็น"หลง" @ สิ่งสรรพ(ะ)ล้วน มตะมลาย.....สิบ่สาย มุธรรมคง แม้ทุกข(ะ)ท้น ก็จะป

@ พอเพียง ประเดิมสติประจักษ์ สิสลัก ณ แก่นใจ พากเพียรมุมั่น มิลุไฉน ผลิไสวอร่ามงาม

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

ใช้ รัสสระ(สระสั้น) แทนคำ รูปเอก ในตำแหน่ง บังคับ (เอก ๗) @ ขอ"โคลงฉันท์"ผลิให้ .....ไสวกานท์ โดย ละ"รูปเอก" จาร .....จะแจ้ง แทนด้วย"สระสั้น" วาน .....ชมติ..กันนา แต่งส

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ พอเพียงประเดิมสติประจักษ์ .........สิสลัก ณ แก่นใจ พากเพียรมุมั่น มิลุไฉน .........ผลิไสวอร่ามงาม

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ พอเพียงประเดิมสติประจักษ์......สิสลัก ณ แก่นใจ พากเพียรมุมั่น มิลุไฉน..................ผลิไสวอร่ามงาม @ พอเพียง       คือชีวี