สวัสดีครับ ผมอยากระบายมากเลยครับ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี งั้น เดะจะพยายามเรียบเรียงนะครับ
พวกคุณ // พี่ๆ // เพื่อนๆ ทุกคนเคยเป็นแบบผมมั้ยครับ ผมปัจจุบันอายุ 22 ปีละครับ ผมเคยมีแฟนมาทั้งหมด 10 คน แต่คบได้ไม่นาน คบนานสุด 1ปีกับอีก 3 เดือน ผมนั้นช่วงแรกของก่อนมาเจอคนที่10 ผมเจอ ผญทุกคนที่คบกับผมบอกเลิก แค่ว่า ผมดีเกินไป บางคนคบกับผมแค่ 3 วันก็เลิก บางคน ก็เล่นกับความรู้สึกผม มันก็คงเป็นเรื่องปกติของชีวิตละมั้งครับ ตอนนั้น ผม เศร้า และ คิดว่าผมจะไม่มีวันเปิดใจอีก จน เจอคนที่9ครับ ช่วงแรกดีกันมาก พอช่วงหลังเขาไม่ว่างตลอด ผมก็รอ รอ รอจนถึง 1 ปี แต่สุดท้าย ผมก็ต้องเจ็บปวดมาก เพราะคนที่ 9 ของผม นั้น เขาแอบมีคนอื่นครับ ผมจับได้และก็จบๆกันไป (ปัจจุบัน ยังตามมาหาผมอยู่เลยครับ แต่ผมไม่ได้คิดอ่ะไรด้วยแล้ว) จนกระทั้ง เจอคนที่ 10 ครับ คนที่ 10 ของผมนั้น เธอวิเศษมาก ผมไม่เคยเจอ ผญ คนไหนเหมือนเธอเลย เธอทั้งน่ารัก ยิ้มเก่ง พูดเก่ง อ่อนโยน อบอุ่น มากเลยครับ ผมจึงรักเธอมาก แต่เนอะความรักย่อมมีอุปสรรคครับ ผมคบกันถึง 1 ปี ครับ แต่แล้วสิ่งที่ไม่ขาดก็เกิดขึ้น ผมได้เลิกกับเธอ เหตุผล ปัญหาทางครอบครัวของเธอครับ พวกผมสัญญากันจะรอกัน จนวันที่ทางบ้านเธอพร้อมให้มีใหม่ คุณเชื่อมั้ย ผมรอจนวินาทีสุดท้ายเลยครับ ผมรอเธอมา 7-8 เดือน ผมก็ได้ไปช็อกกับสิ่งๆหนึ่ง คับ เธอมีคนใหม่ . . . . . . . ตอนเลิกกันผมก็เจ็บจนเกลือบจะตายอยู่แล้ว แต่ต้องมาเจอเธอมีคนใหม่ โลกตลกดีนะครับ ผมน้ำตาตกใน ผมรู้คับ รู้มาตลอดว่า เธอไม่กลับมาหากันอีกแล้ว ผมยังจำได้ดีเลยว่า ผมเคยพูดอ่ะไรสัญญาอ่ะไร วันสุดท้ายก่อนจากกัน จากความสัมพันธ์ของคนรัก คือ แม่ของเธอออกมาบอกผมว่า เลิกคบกัน เลิกรอ เลิกพยายาม ผมก็พยายามอ้อนวอนขอให้คบกับเธอต่อ (ชีวิตผมผ่านเรื่องราวร้ายๆมาเยอะ ผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากใคร เพราะงั้น เธอก็คือ ทุกอย่างของ ผช แบบผมเลย ) แม่ของเธอบอกกับผมคำเดียว ถ้ารักลูกเขาจริง ก็ต้องเลิก ไม่งั้น ไม่ต้องรออีก ถ้ารักกันจริง ให้ฝ่ายหญิงพร้อมก่อน แล้วค่อยกลับมาคบกัน ผมเข้าใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ดีนะครับ ลูกสาวคนเดียวแถมยังเชื่อฟังพ่อแม่และรักครอบครัว ผมดีใจครับที่เธอเชื่อฟัง แต่ผมก็ยอมเดินออกมา เพราะเธอก็ขอ เธอบอกว่า ถ้ารักเธอจริงปล่อยเธอไปเถอะนะ ตอนนี้ เราคบกันไม่ได้อีกแล้ว (เจ็บดีครับ) แต่เจ็บกว่าคือตอนนี้ เธอมีคนใหม่ไปแล้ว ผมเลยถามเธอเพื่อความจริงอีกที่ เธอบอก เธอกำลังคบกันผช คนนั้นอยู่ และกำลังคุยกับทางบ้าน และดูเหมือนทางบ้าน เธอจะยินยอมให้คบกันด้วย ผมฝืนยิ้มและฝืนใจ ไปส่งเธอ อวยพรเธอ และแสดงความดีใจกับเธอ (ทรมานสุดๆเลยละครับ) ปัจจุบัน ผมได้โพสถึงเธอเป็นครั้งสุดท้ายในวันคบรอบที่ผ่านมา เธอออกมาขอโทษกับสิ่งที่ทำและ บอกผมว่า ผมคงจะเข้าใจว่าทำไม เธอถึงมีคนใหม่ (มันพูดยากนะครับที่จะเข้าใจ) เธอบอกผม ว่า ผมคงจะเกลียดเธอแล้วที่เธอมีใหม่ เธอได้บอกต่อว่า เธอหวังว่าผมกับเธอจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน....(ผมได้ตอบกลับไปครับ) ผมไม่ได้เกลียดหรอก และเข้าใจ (ฝืน เพราะผมไม่สามารถทำอ่ะไรได้แล้ว) และผมก็ไม่สามารถกลับไปเป็นพี่น้องได้อีกแล้ว ผมอาจจะยึดติดมากไปก็ได้ แต่ สำหรับผมนั้น ผมรักเธอมากจริงๆ...ผมคงทนไม่ได้หรอกที่จะเห็นเธอควงคนอื่นแล้วให้ผมเป็นพี่ชาย ผมจึงปฎิเสธเธอไป ผมดีใจนะ ที่อย่างน้อย เธอรู้ว่า ผมยังรอเธอมาตลอด และไม่เคยผิดคำสัญญา และเธอขอโทษ แต่ผมหน่ะ ไม่ได้ต้องการคำพวกนี้เลย ผมต้องการแค่ว่า แล้วสัญญาของเราละ มันคืออ่ะไร ผมจึง ไม่ได้เปิดใจให้ใครมา 1ปี กับอีก 1เดือน จนตอนนี้ ก็ยังไม่ได้เปิดใจ เพราะผม เหนื่อยกับความรักมากแล้วครับ (เหมือนคนแก่เลย) ผมเคยพยายามที่จะมีคนใหม่ แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมไม่สามารถเอาใครเข้ามาแทนที่ได้เลย ในอดีต ผมคบกับเธอ และดูแล และสอน และอบรม เธอ มีอ่ะไรก็บอก อันไหนผิดผมก็สอน (เธอมีผมเป็นแฟนคนแรก) เรื่องจริงครับ เพราะพ่อแม่เธอไม่ยินยอมให้มี ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงตอนนี้ ผมไม่มีวันไหนที่ลืมเธอได้เลย เพียงแต่ มันเปลี่ยนจาก แสดงออกมา เป็น เก็บไว้ข้างในลึกและ พยายามควบคุมตัวเอง สำหรับผมนั้น มันอาจจะบ้า ที่ผม อายุ 22 ปี แต่คิดจะพักความรัก หรือ ให้เป็นรักสุดท้าย ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอนาคตผมจะเจอคนใหม่ที่ดีกว่าเธอรึป่าว แต่สำหรับผมตอนนี้ ผมได้อยู่คนเดียวมา 1ปีกับอีก 1 เดือนแล้วครับ
(ผมไม่กินเหล้า กินเบียร์ สูบบุหรี่)
ผมคือเด็กมีปัญหาครับ พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก เพื่อนไม่มี ญาติพี่น้องไม่เอา ผมจึงหาความอบอุ่น ความรักมาก เพราะงั้น สิ่งที่ผมเจอแล้ว แต่ผมกลับอยู่กับมันไม่ได้ ผมจึงทรมานจนถึงทุกวันนี้ครับ
ผมควรจะทำยังไงดีผมถึงจะไม่มีเธอในหัว ไม่มีรอยยิ้มของเธอ ไม่มีเรื่องราว ไม่มีใบหน้าเธอ ไม่มีเสียงเธอ และไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
ผมทุกครั้งที่กลับมาที่ห้องนอน ทุกสิ่งทุกอย่าง มีเรื่องราวของเธอกับผม มีทั้งปลา คอม เตียง เสื้อผ้า (ผมกำลังคิดถึงเธอ)
แต่ตอนนี้เธอไม่ได้คิดถึงผมอีกแล้ว เธอไม่ได้มีผมอีกแล้ว ชีวิตตอนนี้ ผมก็ใช้มันไปแบบไม่มีจุดหมาย (ความรักนะครับ )
ผมจึง อยากจะบอกคนที่เจอความรักดีๆ ถ้าคุณมีแล้วรักษามัน มันจะคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของคุณ
คนเรามองความรักแตกต่างกัน
บ้างคน มองว่ามีไม่มีก็ไม่ตาย ไม่เป็นไร
แต่ผม กลับมองว่า มันคือ สิ่งที่สวยงามที่สุดของผมเลย
ขอบคุณที่ทนอ่านกับความรู้สึกผมนะครับ
ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากให้เธอกลับมานะครับ......ถึงแม้ เธอจะไม่มีวีนกลับมาอีกแล้วก็ตาม
ขอบคุณมากครับ (กระต่ายน้อย)
หมาแบบผมไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลยจนได้พบกับคุณ ขอบคุณที่คอยอยู่กับผมเสมอ ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งผมไปไหนตอนคบกัน
ขอบคุณที่ทำให้ผมเจอรักที่ผมต้องการมาตลอด
ถึงแม้ ตอนนี้ คุณจะไม่ได้มีผมอีกแล้วก็ตาม
แต่ในใจของ หมาน้อยตัวเนี้ย
มันยัง ไม่เคยลืมเลือนเจ้าของเก่ามันได้เลย
โลกของผมตอนนี้ ในปีที่ 22 มันโดดเดียวและคิดถึงเธอมากเลยครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อยากระบายเฉยๆครับ
พวกคุณ // พี่ๆ // เพื่อนๆ ทุกคนเคยเป็นแบบผมมั้ยครับ ผมปัจจุบันอายุ 22 ปีละครับ ผมเคยมีแฟนมาทั้งหมด 10 คน แต่คบได้ไม่นาน คบนานสุด 1ปีกับอีก 3 เดือน ผมนั้นช่วงแรกของก่อนมาเจอคนที่10 ผมเจอ ผญทุกคนที่คบกับผมบอกเลิก แค่ว่า ผมดีเกินไป บางคนคบกับผมแค่ 3 วันก็เลิก บางคน ก็เล่นกับความรู้สึกผม มันก็คงเป็นเรื่องปกติของชีวิตละมั้งครับ ตอนนั้น ผม เศร้า และ คิดว่าผมจะไม่มีวันเปิดใจอีก จน เจอคนที่9ครับ ช่วงแรกดีกันมาก พอช่วงหลังเขาไม่ว่างตลอด ผมก็รอ รอ รอจนถึง 1 ปี แต่สุดท้าย ผมก็ต้องเจ็บปวดมาก เพราะคนที่ 9 ของผม นั้น เขาแอบมีคนอื่นครับ ผมจับได้และก็จบๆกันไป (ปัจจุบัน ยังตามมาหาผมอยู่เลยครับ แต่ผมไม่ได้คิดอ่ะไรด้วยแล้ว) จนกระทั้ง เจอคนที่ 10 ครับ คนที่ 10 ของผมนั้น เธอวิเศษมาก ผมไม่เคยเจอ ผญ คนไหนเหมือนเธอเลย เธอทั้งน่ารัก ยิ้มเก่ง พูดเก่ง อ่อนโยน อบอุ่น มากเลยครับ ผมจึงรักเธอมาก แต่เนอะความรักย่อมมีอุปสรรคครับ ผมคบกันถึง 1 ปี ครับ แต่แล้วสิ่งที่ไม่ขาดก็เกิดขึ้น ผมได้เลิกกับเธอ เหตุผล ปัญหาทางครอบครัวของเธอครับ พวกผมสัญญากันจะรอกัน จนวันที่ทางบ้านเธอพร้อมให้มีใหม่ คุณเชื่อมั้ย ผมรอจนวินาทีสุดท้ายเลยครับ ผมรอเธอมา 7-8 เดือน ผมก็ได้ไปช็อกกับสิ่งๆหนึ่ง คับ เธอมีคนใหม่ . . . . . . . ตอนเลิกกันผมก็เจ็บจนเกลือบจะตายอยู่แล้ว แต่ต้องมาเจอเธอมีคนใหม่ โลกตลกดีนะครับ ผมน้ำตาตกใน ผมรู้คับ รู้มาตลอดว่า เธอไม่กลับมาหากันอีกแล้ว ผมยังจำได้ดีเลยว่า ผมเคยพูดอ่ะไรสัญญาอ่ะไร วันสุดท้ายก่อนจากกัน จากความสัมพันธ์ของคนรัก คือ แม่ของเธอออกมาบอกผมว่า เลิกคบกัน เลิกรอ เลิกพยายาม ผมก็พยายามอ้อนวอนขอให้คบกับเธอต่อ (ชีวิตผมผ่านเรื่องราวร้ายๆมาเยอะ ผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากใคร เพราะงั้น เธอก็คือ ทุกอย่างของ ผช แบบผมเลย ) แม่ของเธอบอกกับผมคำเดียว ถ้ารักลูกเขาจริง ก็ต้องเลิก ไม่งั้น ไม่ต้องรออีก ถ้ารักกันจริง ให้ฝ่ายหญิงพร้อมก่อน แล้วค่อยกลับมาคบกัน ผมเข้าใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ดีนะครับ ลูกสาวคนเดียวแถมยังเชื่อฟังพ่อแม่และรักครอบครัว ผมดีใจครับที่เธอเชื่อฟัง แต่ผมก็ยอมเดินออกมา เพราะเธอก็ขอ เธอบอกว่า ถ้ารักเธอจริงปล่อยเธอไปเถอะนะ ตอนนี้ เราคบกันไม่ได้อีกแล้ว (เจ็บดีครับ) แต่เจ็บกว่าคือตอนนี้ เธอมีคนใหม่ไปแล้ว ผมเลยถามเธอเพื่อความจริงอีกที่ เธอบอก เธอกำลังคบกันผช คนนั้นอยู่ และกำลังคุยกับทางบ้าน และดูเหมือนทางบ้าน เธอจะยินยอมให้คบกันด้วย ผมฝืนยิ้มและฝืนใจ ไปส่งเธอ อวยพรเธอ และแสดงความดีใจกับเธอ (ทรมานสุดๆเลยละครับ) ปัจจุบัน ผมได้โพสถึงเธอเป็นครั้งสุดท้ายในวันคบรอบที่ผ่านมา เธอออกมาขอโทษกับสิ่งที่ทำและ บอกผมว่า ผมคงจะเข้าใจว่าทำไม เธอถึงมีคนใหม่ (มันพูดยากนะครับที่จะเข้าใจ) เธอบอกผม ว่า ผมคงจะเกลียดเธอแล้วที่เธอมีใหม่ เธอได้บอกต่อว่า เธอหวังว่าผมกับเธอจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน....(ผมได้ตอบกลับไปครับ) ผมไม่ได้เกลียดหรอก และเข้าใจ (ฝืน เพราะผมไม่สามารถทำอ่ะไรได้แล้ว) และผมก็ไม่สามารถกลับไปเป็นพี่น้องได้อีกแล้ว ผมอาจจะยึดติดมากไปก็ได้ แต่ สำหรับผมนั้น ผมรักเธอมากจริงๆ...ผมคงทนไม่ได้หรอกที่จะเห็นเธอควงคนอื่นแล้วให้ผมเป็นพี่ชาย ผมจึงปฎิเสธเธอไป ผมดีใจนะ ที่อย่างน้อย เธอรู้ว่า ผมยังรอเธอมาตลอด และไม่เคยผิดคำสัญญา และเธอขอโทษ แต่ผมหน่ะ ไม่ได้ต้องการคำพวกนี้เลย ผมต้องการแค่ว่า แล้วสัญญาของเราละ มันคืออ่ะไร ผมจึง ไม่ได้เปิดใจให้ใครมา 1ปี กับอีก 1เดือน จนตอนนี้ ก็ยังไม่ได้เปิดใจ เพราะผม เหนื่อยกับความรักมากแล้วครับ (เหมือนคนแก่เลย) ผมเคยพยายามที่จะมีคนใหม่ แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมไม่สามารถเอาใครเข้ามาแทนที่ได้เลย ในอดีต ผมคบกับเธอ และดูแล และสอน และอบรม เธอ มีอ่ะไรก็บอก อันไหนผิดผมก็สอน (เธอมีผมเป็นแฟนคนแรก) เรื่องจริงครับ เพราะพ่อแม่เธอไม่ยินยอมให้มี ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงตอนนี้ ผมไม่มีวันไหนที่ลืมเธอได้เลย เพียงแต่ มันเปลี่ยนจาก แสดงออกมา เป็น เก็บไว้ข้างในลึกและ พยายามควบคุมตัวเอง สำหรับผมนั้น มันอาจจะบ้า ที่ผม อายุ 22 ปี แต่คิดจะพักความรัก หรือ ให้เป็นรักสุดท้าย ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอนาคตผมจะเจอคนใหม่ที่ดีกว่าเธอรึป่าว แต่สำหรับผมตอนนี้ ผมได้อยู่คนเดียวมา 1ปีกับอีก 1 เดือนแล้วครับ
ผมคือเด็กมีปัญหาครับ พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก เพื่อนไม่มี ญาติพี่น้องไม่เอา ผมจึงหาความอบอุ่น ความรักมาก เพราะงั้น สิ่งที่ผมเจอแล้ว แต่ผมกลับอยู่กับมันไม่ได้ ผมจึงทรมานจนถึงทุกวันนี้ครับ
ผมควรจะทำยังไงดีผมถึงจะไม่มีเธอในหัว ไม่มีรอยยิ้มของเธอ ไม่มีเรื่องราว ไม่มีใบหน้าเธอ ไม่มีเสียงเธอ และไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
ผมทุกครั้งที่กลับมาที่ห้องนอน ทุกสิ่งทุกอย่าง มีเรื่องราวของเธอกับผม มีทั้งปลา คอม เตียง เสื้อผ้า (ผมกำลังคิดถึงเธอ)
แต่ตอนนี้เธอไม่ได้คิดถึงผมอีกแล้ว เธอไม่ได้มีผมอีกแล้ว ชีวิตตอนนี้ ผมก็ใช้มันไปแบบไม่มีจุดหมาย (ความรักนะครับ )
ผมจึง อยากจะบอกคนที่เจอความรักดีๆ ถ้าคุณมีแล้วรักษามัน มันจะคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของคุณ
คนเรามองความรักแตกต่างกัน
บ้างคน มองว่ามีไม่มีก็ไม่ตาย ไม่เป็นไร
แต่ผม กลับมองว่า มันคือ สิ่งที่สวยงามที่สุดของผมเลย
ขอบคุณที่ทนอ่านกับความรู้สึกผมนะครับ
ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากให้เธอกลับมานะครับ......ถึงแม้ เธอจะไม่มีวีนกลับมาอีกแล้วก็ตาม
ขอบคุณมากครับ (กระต่ายน้อย)
หมาแบบผมไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลยจนได้พบกับคุณ ขอบคุณที่คอยอยู่กับผมเสมอ ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งผมไปไหนตอนคบกัน
ขอบคุณที่ทำให้ผมเจอรักที่ผมต้องการมาตลอด
ถึงแม้ ตอนนี้ คุณจะไม่ได้มีผมอีกแล้วก็ตาม
แต่ในใจของ หมาน้อยตัวเนี้ย
มันยัง ไม่เคยลืมเลือนเจ้าของเก่ามันได้เลย
โลกของผมตอนนี้ ในปีที่ 22 มันโดดเดียวและคิดถึงเธอมากเลยครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------