ผมชื่อนากครับ ส่วนคนที่ผมรักอ่ะชื่อมิ้นพี่สาวชื่อมาย ผมอายุ15มิ้นอายุ16เราคุยกันได้แค่5วัน มันน้อยนะ
เวลาที่มิ้นออกไปไหนมาไหนมิ้นไม่ชอบมือถือด้วย
วันที่เราแอดไลน์กันวันแรก มิ้นไปบ้านเก่ากับเพื่อน2-3คนผมก็คุยและบอกกับมิ้นว่า ระวังตัวด้วยไปไหนมาไหนอ่ะอย่ากลับบ้านดึก และมิ้นกับมาบ้านตอนตี4ผมก้ไม่ได้ว่าอะไรนะแต่ผมก้เริ่มสงสัยว่าคนมี่ไม่เคยกินเหล้าทำไมถึงเมาไม่ได้สติเลย(มิ้นบอกผมมา)และวันต่อมามิ้นออกไปซ้อมตระกร้อ ผมกับมิ้นเถียงกันเรื่องพี่มายเรื่องพี่มาย และมิ้นก้ออกไปซ้อมตะกร้อ พี่มายก้เอามือถือของมิ้นมาคุยกับผม พอมิ้นกลับมามิ้นก็บอกผมว่าเดวจะออกไปข้างนอก และเวลาผ่านไปตอนบ่าย3 พี่มายบอกว่าเดวไปหามิ้นที่โรงบาล ผมไม่ได้คิดอะไรนึกว่าไปหาเรื่องโรคประจำตัว และพี่มายถามว่า ไม่เป็นห่วงมิ้นมันหรอ มันโดนรถชนนะ ผมช๊อคเลยล่ะครับ ผมถามว่ามิ้นเปนไงบ้าง พี่มาย:มิ้นน่ะคิ้วแตกข้อมือหักหัวเข่าถลอก ผมก้คุยกับพี่มายไปสักพัก พี่มายบอกผมว่ามิ้นเปนคนดื้อมาก
ผมก้รู้นะแต่ก็ทำเป็นไม่รู้ และผมก้ฝากพี่มายไปยอกมิ้นว่าหายเร็วๆนะ อย่าฝืน หายไสๆดื้อรออยุ่ ดื้อไม่โกดมิ้นแล้ว ถ้าเจ็บหนักขนาดนี้ดื้อโกดไม่ลงแล้วหล่ะ พี่มายยอกผมว่ามิ้นมันฟินมากเลยล่ะ ฟินจนไม่ได้สติเลยระ ผมรุ้ผมก็ดีใจ และแล้วเวลาประมาณ3:45
พี่มายส่งไลน์มาบอกผมว่ามิ้นน่ะจะไปแล้ว ตัวเหลืองมากและก้เจ็บมากจนร้องไห้เลยและก็หัวใจหยุดเต้น
ผมบอกพี่มายว่า พี่มายไม่เล่นแบบนี้สิแรงเกินละ ผมไม่เชื่อไง และพี่มายบอกว่ามิ้นน่ะไปจริงๆนะ ผมเริ่มนํ้าตาไหล พร้อมถามว่าจริงจังพี่มาย ำพี่มายบอกว่าจิง ผมไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้ทั้งๆที่คุยกันได้แค่4-5วันเอง แต่น่ะมีความสุขจริงที่ได้คุยกับมิ้น และบ่าสุดฝนเพื่อนมิ้นโทรมาบอกพี่มายว่าตรงที่มิ้นถูกรถชนน่ะมีแฟนเก่ามันด้วย ผมก้รู้เลยนะว่ามันตั้งใจทำ แต่ผมก้เงียบไว้ จนพี่มายถามว่า นากว่าไง ผม:
ทำแหละมันแค้น เขื่อผมดิ พี่มาย:อือพี่ก็ว่าอย่างนั้น ผมร้องไห้หนักมาก และแม่พี่มายโทรมาบอกว่ามิ้นน่ะฟื้นแล้วนะ ผมดีใจมากเลยอ่ะตอนนั้น ผมยิ้มทั้งนํ้าตาเลยล่ะ
ผมก้ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยิ้มทั้งนํ้าตาทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมก้คุยกับพี่มายแล้วผมก้นอน พอผมตื่นเช้ามาในวันที่21เมษา2562 ผมถามพี่มายว่า ตื่นยังและมิ้นเป็นยังไงมั้ง พี่มาย:นาก พี่จะบอกว่าตอนตี4อ่ะมิ้น.. ผม:มิ้นอะไรอีกอ่ะ พี่มาย:มิ้นไปแล้วนาก อันี้จริงๆพี่ไม่ได้โกหก ผมเพิ่งตื่นเช้ามาไม่นานเอง ผมก้ร้องไห้แล้วผมน่ะทำอะไรไม่ได้เลยครับและจนถึงนี้และตอนพิมเรื่องทั้งหมดน่ะผมก้เล่าด้วยนํ้า
ผมอยากตะขอคำแนะนำจากทุกคนน่ะครับว่าผมจะทำอะไรให้มิ้นได้บ้างมั้ยเพื่อให้ไปดีๆไปสู่สุคติและทุกคนคิดอย่างไรระหว่างผมกับมิ้น และผมควรจะทำใจยังไง และคิดว่าแฟนเก่ามิ้นน่ะทำเกินไปมั้ยมันน่าตะแค้นมาเพราะมิ้นไอเอามันแล้ว ผมลืมยอกเลยว่าบ้านมิ้นอยู่ที่ขอนแก่นส่วนผมอยู่ที่สมุทรสาคร
ผมจะทิ้งเฟสทิ้งเบอร์ไว้นะครับ เพื่อว่าใครจะให้กำลังใจเป็นการส่วนตัวและคิดว่าคุยแล้วยาวคับ
Fb:Nak'k Nicrotanon
ผมควรจะทำยังไงเมื่อคนที่เรารักตายครับ แล้วผมทำอะไรไม่ได้เลย
เวลาที่มิ้นออกไปไหนมาไหนมิ้นไม่ชอบมือถือด้วย
วันที่เราแอดไลน์กันวันแรก มิ้นไปบ้านเก่ากับเพื่อน2-3คนผมก็คุยและบอกกับมิ้นว่า ระวังตัวด้วยไปไหนมาไหนอ่ะอย่ากลับบ้านดึก และมิ้นกับมาบ้านตอนตี4ผมก้ไม่ได้ว่าอะไรนะแต่ผมก้เริ่มสงสัยว่าคนมี่ไม่เคยกินเหล้าทำไมถึงเมาไม่ได้สติเลย(มิ้นบอกผมมา)และวันต่อมามิ้นออกไปซ้อมตระกร้อ ผมกับมิ้นเถียงกันเรื่องพี่มายเรื่องพี่มาย และมิ้นก้ออกไปซ้อมตะกร้อ พี่มายก้เอามือถือของมิ้นมาคุยกับผม พอมิ้นกลับมามิ้นก็บอกผมว่าเดวจะออกไปข้างนอก และเวลาผ่านไปตอนบ่าย3 พี่มายบอกว่าเดวไปหามิ้นที่โรงบาล ผมไม่ได้คิดอะไรนึกว่าไปหาเรื่องโรคประจำตัว และพี่มายถามว่า ไม่เป็นห่วงมิ้นมันหรอ มันโดนรถชนนะ ผมช๊อคเลยล่ะครับ ผมถามว่ามิ้นเปนไงบ้าง พี่มาย:มิ้นน่ะคิ้วแตกข้อมือหักหัวเข่าถลอก ผมก้คุยกับพี่มายไปสักพัก พี่มายบอกผมว่ามิ้นเปนคนดื้อมาก
ผมก้รู้นะแต่ก็ทำเป็นไม่รู้ และผมก้ฝากพี่มายไปยอกมิ้นว่าหายเร็วๆนะ อย่าฝืน หายไสๆดื้อรออยุ่ ดื้อไม่โกดมิ้นแล้ว ถ้าเจ็บหนักขนาดนี้ดื้อโกดไม่ลงแล้วหล่ะ พี่มายยอกผมว่ามิ้นมันฟินมากเลยล่ะ ฟินจนไม่ได้สติเลยระ ผมรุ้ผมก็ดีใจ และแล้วเวลาประมาณ3:45
พี่มายส่งไลน์มาบอกผมว่ามิ้นน่ะจะไปแล้ว ตัวเหลืองมากและก้เจ็บมากจนร้องไห้เลยและก็หัวใจหยุดเต้น
ผมบอกพี่มายว่า พี่มายไม่เล่นแบบนี้สิแรงเกินละ ผมไม่เชื่อไง และพี่มายบอกว่ามิ้นน่ะไปจริงๆนะ ผมเริ่มนํ้าตาไหล พร้อมถามว่าจริงจังพี่มาย ำพี่มายบอกว่าจิง ผมไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้ทั้งๆที่คุยกันได้แค่4-5วันเอง แต่น่ะมีความสุขจริงที่ได้คุยกับมิ้น และบ่าสุดฝนเพื่อนมิ้นโทรมาบอกพี่มายว่าตรงที่มิ้นถูกรถชนน่ะมีแฟนเก่ามันด้วย ผมก้รู้เลยนะว่ามันตั้งใจทำ แต่ผมก้เงียบไว้ จนพี่มายถามว่า นากว่าไง ผม:
ผมก้ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยิ้มทั้งนํ้าตาทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมก้คุยกับพี่มายแล้วผมก้นอน พอผมตื่นเช้ามาในวันที่21เมษา2562 ผมถามพี่มายว่า ตื่นยังและมิ้นเป็นยังไงมั้ง พี่มาย:นาก พี่จะบอกว่าตอนตี4อ่ะมิ้น.. ผม:มิ้นอะไรอีกอ่ะ พี่มาย:มิ้นไปแล้วนาก อันี้จริงๆพี่ไม่ได้โกหก ผมเพิ่งตื่นเช้ามาไม่นานเอง ผมก้ร้องไห้แล้วผมน่ะทำอะไรไม่ได้เลยครับและจนถึงนี้และตอนพิมเรื่องทั้งหมดน่ะผมก้เล่าด้วยนํ้า
ผมอยากตะขอคำแนะนำจากทุกคนน่ะครับว่าผมจะทำอะไรให้มิ้นได้บ้างมั้ยเพื่อให้ไปดีๆไปสู่สุคติและทุกคนคิดอย่างไรระหว่างผมกับมิ้น และผมควรจะทำใจยังไง และคิดว่าแฟนเก่ามิ้นน่ะทำเกินไปมั้ยมันน่าตะแค้นมาเพราะมิ้นไอเอามันแล้ว ผมลืมยอกเลยว่าบ้านมิ้นอยู่ที่ขอนแก่นส่วนผมอยู่ที่สมุทรสาคร
ผมจะทิ้งเฟสทิ้งเบอร์ไว้นะครับ เพื่อว่าใครจะให้กำลังใจเป็นการส่วนตัวและคิดว่าคุยแล้วยาวคับ
Fb:Nak'k Nicrotanon