เราคนเดียวรึปล่าวที่ไม่อินกับความรักคู่นี้เลยตั้งแต่อ่านนิยายแล้วอ่ะ ยิ่งมาดูฉบับละครยิ่งไม่อินอาจเป็นเพราะละครไม่ปูพื้นความสัมพันธ์ใดๆมากเท่าที่ควรเลย ดูก็จะรู้สึกแค่อาซาชอบจันตานะ แต่จันตาเนี่ยนางชอบอาซาตอนไหน ในนิยายและละครบทนางเป็นผู้หญิงมีปม เศร้า ชีวิตดูน่าสงสารมากก็จริง แต่นางก็ได้รับความรักชดเชยจากแทบทุกตัวละครในชุมแสงแล้ว สำหรับเรานางคือนางเอกที่ถูกเขียนขึ้นมาให้เป็นนางเอกแบบไม่ต้องมีเหตุผลอะไรรองรับเลย แบบมีความสวยเป็นอาวุธ ไม่ต้องทำอะไรผู้ชายก็มาหลงรักคนแล้วคนเล่าโดยที่นางก็ตอบรับความรักของทุกคนแบบมากบ้างน้อยบ้าง แต่ที่แน่ๆนางไม่พยายามสู้ชีวิตหรือเข้มแข็งเลย สิ่งเดียวที่นางสู้ที่สุดคือจากบ้านหนีอายมาอยู่ชุมแสงเท่านั้นเอง
ย้อนไปตอนนางเป็นสาว (ในนิยาย) นางก็คือแบบฉบับนางเอกละครวิทยุที่แท้จริง ใช้ความสวยเบิกทางเข้าประกวดนางงามจนได้ตำแหน่ง มีข้าราชการหนุ่มมาจีบได้นั่งรถชูคอโก้ เผลอตัวเผลอใจให้เขาจนท้อง (ถึงจะถูกหลอกว่าโสดก็ตาม) ถูกเมียหลวงอาละวาดตบตีให้เงินบังคับไปทำแท้ง และนางก็ไปทำ นางไม่สู้เพื่อลูกในท้องเลย ทำแท้งแล้วก็หนีอายมาเริ่มชีวิตใหม่ไกลบ้าน มีคนมารุมรัก ถ้าไม่โดนแหกในงานแต่งชีวิตนางไม่มีอะไรที่เลวร้ายเท่าตัวละครอื่นเลยด้วยซ้ำ ถ้าเทียบเรื่องที่ต้องเจอกับการต่อสู้ของตัวละครอื่นๆในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรณู มาลา เพียงเพ็ญ วรรณา หรือแม้แต่อีบังอร ในนิยายทุกคนล้วนต้องต่อสู้กับชีวิตอย่างหนักหน่วง
(ในละคร) เราไม่อินความรักของนางกับอาซาเพราะบทที่เขียนมาให้นางเป็นเหมือนไม้หลักปักขี้เลนโอนเอนไปมา ในละครนางเจออาซาก่อนแต่นางก็ไม่ได้มีทีท่าจะมีใจ แต่พอเจออาตงนางมีใจให้รอใส่บาตรพระทุกวัน พออาตงต้องไปแต่งงาน นางถึงหันไปมองเห็นอาซา แต่พออาซาต้องไปแต่งกับเพ็ญนางทำหน้าเศร้าอยู่ 2-3 ฉากก็ไปตกลงแต่งงานกับคุณปลัด อาซาเลิกเมียกลับมานางก็เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวที่ไม่มีวี่แววอาลัยอาวรณ์กับอาซาอีกซักเท่าไหร่ แถมชวนอาซาไปถ่ายรูปงานแต่งแบบชื่นมื่นอีก พอนางโดนแหกกลางงานมีคนช่วยเหลือมากมาย แทบไม่มีใครซ้ำเติมนาง (ยกเว้นอิพิไลปากไวกว่าความเร็วแสง) บทดำเนินมาถึงจุดที่อาซาตัดสินใจทำตามความต้องการของตัวเองด้วยการเก็บกระเป๋าทิ้งบ้านพานางไปพักใจที่เชียงใหม่ทั้งที่สถานะการณ์ในบ้านแบ้ก็กำลังระส่ำระสายทั้งแม่ย้อยที่เพิ่งเสียลูกชาย ซ้อเรณูที่กำลังจะเสียผัว อาจมีคนบอกว่าจะไม่ให้ซามีความสุขบ้างเลยเหรอ ไม่ใช่แบบนั้นเลย อาซาจะได้มีความสุขโดยไม่ต้องเปลี่ยนบทหักดิบจากในนิยายขนาดนี้ บทปูให้อาซารักแม่รักพี่น้องรักครอบครัว แล้วอยู่ดีๆจะมาทิ้งทุกอย่างเรามองว่าไม่สมเหตุสมผลซักนิดเดียว
ในนิยาย ทุกคนส่งจันตาหนีอายไปเรียนเสริมสวยในปากน้ำโพธิ์ อาซาก็เทียวไปเทียวมาเปิดใจว่าชอบนาง สู้จนนางย้อยยอมรับในความรักและสุดท้ายก็ยกร้านให้อาตงแล้วย้ายไปอยู่กับอาซาและจันตาในบั้นปลายชีวิต แบบนี้สำหรับเรามันถึงจะสมกับเป็นการตัดสินใจของคนที่คิดถึงทุกคนอาซา
สุดท้ายในละครอีพีต่อไปอาจมีเฉลยในการตัดสินใจของอาซามากกว่านี้ เราจะคอยติดตามตอนต่อไป แต่ก็ยังยืนยันในความเห็นส่วนตัวที่ขัดใจจนต้องมาตั้งกระทู้บ่นไปเรื่อยเปื่อย เป็นครั้งแรกที่ดูละครแล้วอินในการแสดงของนักแสดงทุกคนแต่ไม่อินในความรักของตัวละครบางคู่เอาซะเลย
ขอชมน้องยิหวาเป็นจันตาที่ร้องไห้แทบขาดใจได้น่าสงสารมากมายจริงๆ ถึงเราจะไม่อินในความเป็นจันตาแต่เรายอมรับในความมีฝีมือของนักแสดงรุ่นใหม่หลายคนในละครเรื่องนี้จริงๆค่ะ
คาใจจนต้องตื่นมาตั้งกระทู้บ่นตามใจฉัน ~อาซา จันตา~ {สปอยล์ตามนิยายและบทที่เปลี่ยนในละคร}
ย้อนไปตอนนางเป็นสาว (ในนิยาย) นางก็คือแบบฉบับนางเอกละครวิทยุที่แท้จริง ใช้ความสวยเบิกทางเข้าประกวดนางงามจนได้ตำแหน่ง มีข้าราชการหนุ่มมาจีบได้นั่งรถชูคอโก้ เผลอตัวเผลอใจให้เขาจนท้อง (ถึงจะถูกหลอกว่าโสดก็ตาม) ถูกเมียหลวงอาละวาดตบตีให้เงินบังคับไปทำแท้ง และนางก็ไปทำ นางไม่สู้เพื่อลูกในท้องเลย ทำแท้งแล้วก็หนีอายมาเริ่มชีวิตใหม่ไกลบ้าน มีคนมารุมรัก ถ้าไม่โดนแหกในงานแต่งชีวิตนางไม่มีอะไรที่เลวร้ายเท่าตัวละครอื่นเลยด้วยซ้ำ ถ้าเทียบเรื่องที่ต้องเจอกับการต่อสู้ของตัวละครอื่นๆในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรณู มาลา เพียงเพ็ญ วรรณา หรือแม้แต่อีบังอร ในนิยายทุกคนล้วนต้องต่อสู้กับชีวิตอย่างหนักหน่วง
(ในละคร) เราไม่อินความรักของนางกับอาซาเพราะบทที่เขียนมาให้นางเป็นเหมือนไม้หลักปักขี้เลนโอนเอนไปมา ในละครนางเจออาซาก่อนแต่นางก็ไม่ได้มีทีท่าจะมีใจ แต่พอเจออาตงนางมีใจให้รอใส่บาตรพระทุกวัน พออาตงต้องไปแต่งงาน นางถึงหันไปมองเห็นอาซา แต่พออาซาต้องไปแต่งกับเพ็ญนางทำหน้าเศร้าอยู่ 2-3 ฉากก็ไปตกลงแต่งงานกับคุณปลัด อาซาเลิกเมียกลับมานางก็เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวที่ไม่มีวี่แววอาลัยอาวรณ์กับอาซาอีกซักเท่าไหร่ แถมชวนอาซาไปถ่ายรูปงานแต่งแบบชื่นมื่นอีก พอนางโดนแหกกลางงานมีคนช่วยเหลือมากมาย แทบไม่มีใครซ้ำเติมนาง (ยกเว้นอิพิไลปากไวกว่าความเร็วแสง) บทดำเนินมาถึงจุดที่อาซาตัดสินใจทำตามความต้องการของตัวเองด้วยการเก็บกระเป๋าทิ้งบ้านพานางไปพักใจที่เชียงใหม่ทั้งที่สถานะการณ์ในบ้านแบ้ก็กำลังระส่ำระสายทั้งแม่ย้อยที่เพิ่งเสียลูกชาย ซ้อเรณูที่กำลังจะเสียผัว อาจมีคนบอกว่าจะไม่ให้ซามีความสุขบ้างเลยเหรอ ไม่ใช่แบบนั้นเลย อาซาจะได้มีความสุขโดยไม่ต้องเปลี่ยนบทหักดิบจากในนิยายขนาดนี้ บทปูให้อาซารักแม่รักพี่น้องรักครอบครัว แล้วอยู่ดีๆจะมาทิ้งทุกอย่างเรามองว่าไม่สมเหตุสมผลซักนิดเดียว
ในนิยาย ทุกคนส่งจันตาหนีอายไปเรียนเสริมสวยในปากน้ำโพธิ์ อาซาก็เทียวไปเทียวมาเปิดใจว่าชอบนาง สู้จนนางย้อยยอมรับในความรักและสุดท้ายก็ยกร้านให้อาตงแล้วย้ายไปอยู่กับอาซาและจันตาในบั้นปลายชีวิต แบบนี้สำหรับเรามันถึงจะสมกับเป็นการตัดสินใจของคนที่คิดถึงทุกคนอาซา
สุดท้ายในละครอีพีต่อไปอาจมีเฉลยในการตัดสินใจของอาซามากกว่านี้ เราจะคอยติดตามตอนต่อไป แต่ก็ยังยืนยันในความเห็นส่วนตัวที่ขัดใจจนต้องมาตั้งกระทู้บ่นไปเรื่อยเปื่อย เป็นครั้งแรกที่ดูละครแล้วอินในการแสดงของนักแสดงทุกคนแต่ไม่อินในความรักของตัวละครบางคู่เอาซะเลย
ขอชมน้องยิหวาเป็นจันตาที่ร้องไห้แทบขาดใจได้น่าสงสารมากมายจริงๆ ถึงเราจะไม่อินในความเป็นจันตาแต่เรายอมรับในความมีฝีมือของนักแสดงรุ่นใหม่หลายคนในละครเรื่องนี้จริงๆค่ะ