พี่เขาอายุ 29 ปี เราอายุ 19 ปี
พี่เขาเป็นคนมีชื่อเสียง มีงานมีการที่ดี
เรารู้จักกันที่บ้านงาน เขามาขอเบอร์เรา
เราลองเปิดใจคุยกับพี่เขาได้พักใหญ่ๆ เราเริ่มรู้สึกรักเขาและคาดหวัง เราไม่มีใครก็หาคนคุยแก้เหงาเรื่อยๆ จนได้มาหยุดคุยกับพี่เขาคนเดียว พี่เขาพูดจาหวาน ให้เกียรติเรา ชอบอะไรหลายๆอย่าง เขาก็มารับเราไปเที่ยว พาออกงานแต่เป็นแค่บางงานที่อยากให้ไป แต่ที่ผ่านมาไม่รู้ไงว่าเขามีลูกเมียแล้วดันมารู้ทีหลังเพราะอะไรแปลกๆหลายอย่าง
คือ.....ที่คุยกันมาเขาโทรหาเราครั้ง2ครั้ง รายงานว่าต้องทำไรบ้างเลยไม่เอ๊ะใจ เรารอเขาโทรมาตลอดเพราะเขาบอกว่างเดียวโทรหาเอง เข้าใจว่าทำงานเราไม่อยากอะไรมาก งานมันยุ่งลูกค้าเยอะ (พี่เขาบอกมาแบบนี้)
.....เวลาไปเที่ยวไหน ชอบให้ลงไปซื้อของให้พี่เขา พอเราขึ้นรถก็เห็นพี่เขาวางสาย ก็ไม่อะไร คิดว่าเป็นเพื่อนๆ ลูกค้า (แต่มันก็บ่อย) ฯลฯ......
จนวันนึงเขาบอกกับเราเองว่า "มีลูกมีเมียแล้วอยากให้รับได้" อื้มมมมมช็อค เสียใจแต่เราก็ไม่พูดอะไร มันจุกมากทำไรไม่ถูก หลังจากที่รู้ก็ยอมรับแหละว่ารักเขา เขาอยากมาหาเราก็ให้มา เขาโทรมากี่สายเราก็รับ เวลาอยู่ด้วยกันก็ทนฟังเขาโทรคุยกับเมีย(เขาเริ่มเปิดเผย) พูดจาหวานๆแบบที่เขาพูดกับเราแหละอื้ม
แต่เราก็พยายามบอกตัวเองตลอดอ่ะแหละมันไม่ดีนะ แต่ก็ยังฝืนอยู่กับเขา แต่พักหลังๆเรารับสายมั่งไม่รับมั่ง เริ่มห่าง เริ่มทำใจได้บางครั่ง บอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ของเรา แต่บางครั้งก็คิดถึงเขามาบ้าง เสียใจทุกครั้งที่มันต้องวูบมาในหัว #แย่มากตอนนี้เดี๋ยวทำใจได้เดี๋ยวทำไม่ได้
ตัดใจจากคนมีครอบครัวยังไง!!!
พี่เขาเป็นคนมีชื่อเสียง มีงานมีการที่ดี
เรารู้จักกันที่บ้านงาน เขามาขอเบอร์เรา
เราลองเปิดใจคุยกับพี่เขาได้พักใหญ่ๆ เราเริ่มรู้สึกรักเขาและคาดหวัง เราไม่มีใครก็หาคนคุยแก้เหงาเรื่อยๆ จนได้มาหยุดคุยกับพี่เขาคนเดียว พี่เขาพูดจาหวาน ให้เกียรติเรา ชอบอะไรหลายๆอย่าง เขาก็มารับเราไปเที่ยว พาออกงานแต่เป็นแค่บางงานที่อยากให้ไป แต่ที่ผ่านมาไม่รู้ไงว่าเขามีลูกเมียแล้วดันมารู้ทีหลังเพราะอะไรแปลกๆหลายอย่าง
คือ.....ที่คุยกันมาเขาโทรหาเราครั้ง2ครั้ง รายงานว่าต้องทำไรบ้างเลยไม่เอ๊ะใจ เรารอเขาโทรมาตลอดเพราะเขาบอกว่างเดียวโทรหาเอง เข้าใจว่าทำงานเราไม่อยากอะไรมาก งานมันยุ่งลูกค้าเยอะ (พี่เขาบอกมาแบบนี้)
.....เวลาไปเที่ยวไหน ชอบให้ลงไปซื้อของให้พี่เขา พอเราขึ้นรถก็เห็นพี่เขาวางสาย ก็ไม่อะไร คิดว่าเป็นเพื่อนๆ ลูกค้า (แต่มันก็บ่อย) ฯลฯ......
จนวันนึงเขาบอกกับเราเองว่า "มีลูกมีเมียแล้วอยากให้รับได้" อื้มมมมมช็อค เสียใจแต่เราก็ไม่พูดอะไร มันจุกมากทำไรไม่ถูก หลังจากที่รู้ก็ยอมรับแหละว่ารักเขา เขาอยากมาหาเราก็ให้มา เขาโทรมากี่สายเราก็รับ เวลาอยู่ด้วยกันก็ทนฟังเขาโทรคุยกับเมีย(เขาเริ่มเปิดเผย) พูดจาหวานๆแบบที่เขาพูดกับเราแหละอื้ม
แต่เราก็พยายามบอกตัวเองตลอดอ่ะแหละมันไม่ดีนะ แต่ก็ยังฝืนอยู่กับเขา แต่พักหลังๆเรารับสายมั่งไม่รับมั่ง เริ่มห่าง เริ่มทำใจได้บางครั่ง บอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ของเรา แต่บางครั้งก็คิดถึงเขามาบ้าง เสียใจทุกครั้งที่มันต้องวูบมาในหัว #แย่มากตอนนี้เดี๋ยวทำใจได้เดี๋ยวทำไม่ได้