คำว่าครอบครัวของฉันหายไป

เราเป็นลูกคนกลางของบ้าน  เราต้องออกไปเช่าหอทำงานนอกบ้าน  วันนึงน้องสาวจะแต่งงานโดยมีการมาสู่ขอไว้ก่อนล่วงหน้า1 ปี  โดยครอบครัวไม่ยอมบอกเราแถมสั่งคนอื่นว่าอย่าบอกนะเพราะเราไม่อยากให้ทั้งคู่แต่งงานกัน(โดยเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย)จนห้าเดือนผ่านไปแม่มาถามเราว่าถ้าน้องแต่งงานอยากได้อะไร(ตามธรรมเนียมพี่สาวที่ยังไม่แต่งงานจะได้ของแทน เช่น ทอง) เราเลยบอกว่าทอง โดยเราก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรอีกเลยแม้แต่วันแต่งเราก็กลับมาทำงาน  และมีวันนึงจำเป็นต้องใช้สมุดธนาคารเลยกลับไปเอา กลับกลายเป็นตรงกับวันแต่งงาน เราก็งง แถมโดนว่าไม่ช่วยงาน เพื่อนบ้านก็แซวว่าเดี๋ยวพี่สาวก็ได้ทอง  แต่กลายเป็นไม่ยอมเรียกไม่พูดถึง ทุกคนในงานก็มองเราแปลกไป หลังจากเหตุการณ์นั้นเราก็กลับไปทำงานด้วยน้ำตาตลอดทุกครั้งที่อยูคนเดียว กลายเป็นคนเก็บตัวไม่อยากพูดกับใคร. ทำงานเสร็จกลับห้องมานอนร้องให้คนเดียวตลอดเกือบสองปีมาแล้วเราคงเป็นหมาหัวเน่าของบ้านแล้วจริงๆ นี้เรียกว่าโรคซึมเศร้าหรือเปล่า