หากระบุในสัญญาจ้าง ให้พนักงานขายรับผิดชอบหนี้ที่ลูกค้าไม่จ่าย ถูกต้องตามกฎหมายไหม??

เพียงเท่าที่เป็นธรรม
พรบ. คุ้มครองแรงงาน ๒๕๔๑ มาตรา ๗ ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นมาตรา ๑๔/๑ แห่ง พรบ.๔๑
ม.๑๔/๑ สัญญาจ้างระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งของนายจ้าง ที่ทำให้นายจ้างได้เปรียบลูกจ้างเกินสมควร
ให้ศาลมีอำนาจสั่งให้สัญญาจ้าง ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งนั้น มีผลใช้เพียงเท่าที่เป็นธรรม และพอสมควรแก่กรณี
.....ต้องดูที่ลักษณะ หรือผลของข้อตกลงนั้นว่า ทำให้คู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งต้องปฏิบัติการใด หรือต้องรับภาระใดที่หนักเกินกว่าที่วิญญูชน
(น.ผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ; หน้า ๗๕๔)จะพึงคาดหมายได้ตามปกติหรือไม่ หากหนักเกินไปก็ถือว่า ข้อตกลงนั้นได้เปรียบอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว
ลักษณะของข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม ก็คือ

๒.๑ ขัดต่อกฎหมายหรือความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน
๒.๒ ข้อตกลงที่ผู้กำหนดสัญญา ในลักษณะที่ได้เปรียบเกินสมควร หรือกำหนดให้อีกฝ่ายรับภาระเกินกว่าวิญญูชนจะพึงคาดหมายได้ตามปกติ
๒.๓ ข้อตกลงที่จำกัดสิทธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพ
๒.๔ ข้อตกลงล่วงหน้า ยกเว้นความรับผิดเพื่อละเมิด หรือผิดสัญญาในความเสียหายต่อชีวิต ร่างกาย หรืออนามัยของผู้อื่น  อันเกิดจากการกระทำโดยจงใจ หรือประมาทเลินเล่อของผู้ตกลง
                         จากหนังสือ “ย่อหลักกฎหมายแรงงาน”
          โดย รศ.ดร. วิจิตรา (ฟุ้งลัดดา) วิเชียรชม ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๑๙ หน้า ๖-๘
ปัจจุบันได้มีการบังคับใช้ “พระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. ๒๕๔๐”       
       ซึ่งกำหนดให้ศาลมีอำนาจเข้ามาพิจารณาข้อสัญญาต่างๆที่ทำกันไว้ หากเห็นว่าไม่เป็นธรรม หรือเป็นการทำให้ฝ่ายที่ไม่ได้มีอำนาจในการร่างสัญญา ต้องรับภาระหรือรับผิดชอบที่ไม่เป็นธรรมหรือเกินกว่าที่ควรจะเป็นแล้ว ศาลก็มีอำนาจที่จะกำหนดให้ “ได้เพียงเท่าที่เป็นธรรมและพอสมควรแก่กรณี”