เราค่อนข้างอคติกับคนที่ชอบบอกคนอื่นให้ลดน้ำหนัก ออกกำลังกาย สุขภาพจะได้ดี ตัวเราเองไม่ได้มีระเบียบในการใช้ชีวิตเท่าไหร่ พยายามลดน้ำหนักก็หลายหน ลดได้แล้วก็อ้วนอีก เพราะมีความสุขกับการกิน เวลาลดน้ำหนักก็รู้สึกฝืนตัวเอง ไม่มีความสุข เริ่มถามตัวเองว่าจะทำไปเพื่ออะไร เพราะเมื่อเวลาอายุมากขึ้น ร่างกายก็โรยราไปตามกาลเวลา ไม่ว่าคนผอม คนอ้วน ไม่ป่วยโรคนี้ก็เป็นโรคนั่น สุดท้ายก็ต้องตาย คือเราอยากรู้ว่าคนที่เขาดูแลสุขภาพดีๆ สม่ำเสมอ เมื่อถึงเวลา เขาไปแบบสงบ ไม่เจ็บปวดรึเปล่า
ตอนนี้เราใกล้ 40 แล้ว ไม่เคยเจ็บป่วยหนัก ไม่เคยบาดเจ็บใหญ่ ไม่มีโรคประจำตัว เริ่มจะคิดเรื่องความแก่ เจ็บ ตาย เลยไม่อยากดูแลตัวเองเยอะ กลัวอายุยืน กลัวต้องอยู่เห็นคนที่รักต้องจากไปก่อน
ชีวิตทุกวันนี้เรามีความสุขดี เป็นคนสดใส ยิ้มและสู้ สนุกกับการทำงาน รู้สึกตัวเองโชคดี มีคนที่รักและดูแลกันและกัน หัวหน้าเพื่อนร่วมงานเอ็นดู แต่เรากังวลกับการเปลี่ยนแปลงในอนาคต กังวลกับสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น แต่ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ ก็คือความแก่ ตาย
เราอยากรู้ว่าคนที่ไม่มีโรคภัย เวลาเขาตาย เขาตายยังไง คนแก่ที่ตายแบบหลับไปเลย ส่วนใหญ่ก็ต้องแก่มากๆ เราไม่อยากไปถึงจุดนั่น สรุปการดูแลตัวเองก็ไม่ได้ช่วยอะไร เวลาอายุมากขึ้น เราก็ต้องเจ็บตายอยู่ดี ตรรกะเราผิดมากไหม
บั้นปลายคนดูแลสุขภาพดีเป็นอย่างไร
ตอนนี้เราใกล้ 40 แล้ว ไม่เคยเจ็บป่วยหนัก ไม่เคยบาดเจ็บใหญ่ ไม่มีโรคประจำตัว เริ่มจะคิดเรื่องความแก่ เจ็บ ตาย เลยไม่อยากดูแลตัวเองเยอะ กลัวอายุยืน กลัวต้องอยู่เห็นคนที่รักต้องจากไปก่อน
ชีวิตทุกวันนี้เรามีความสุขดี เป็นคนสดใส ยิ้มและสู้ สนุกกับการทำงาน รู้สึกตัวเองโชคดี มีคนที่รักและดูแลกันและกัน หัวหน้าเพื่อนร่วมงานเอ็นดู แต่เรากังวลกับการเปลี่ยนแปลงในอนาคต กังวลกับสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น แต่ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ ก็คือความแก่ ตาย
เราอยากรู้ว่าคนที่ไม่มีโรคภัย เวลาเขาตาย เขาตายยังไง คนแก่ที่ตายแบบหลับไปเลย ส่วนใหญ่ก็ต้องแก่มากๆ เราไม่อยากไปถึงจุดนั่น สรุปการดูแลตัวเองก็ไม่ได้ช่วยอะไร เวลาอายุมากขึ้น เราก็ต้องเจ็บตายอยู่ดี ตรรกะเราผิดมากไหม