คนอาสัยไม่เกรงใจเจ้าบ้านกลับต้องเกรงใจ

อยากจะถามเพื่อนๆชาว pantip ว่า ใครเคยเจอแบบเราไหมแล้วรับมือกับมันยังไงดี คือเรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนเราเรียนปี 5 ละ ต้องฝึกสอนเพราะเรียนเอกครู แต่ที่ที่นางต้องไปสอนเนี่ยมันอยู่ไกลบ้านนาง เราเลยอาสาให้มาอาศัยบ้านเราปีนึง เพราะเห็นว่าสนิทกันมาตั้งแต่มัธยมต้น แลกกับการทำงานบ้าน ช่วยคนที่บ้านทำความสะอาด ค่น้ำ ค่าไฟ ค่าข้าวต่างๆนางไม่ต้องออกบ้านเรายินดีทุกอย่างพอนาน ๆ กลับกลายเป็น ความเกรงใจมันทดถอยหรืออะไรไม่รู้ นาวเริ่มไม่มีการเกรงใจไดๆทั้งสิ้น นอนก็นอนตื่นสายกว่าจะตื่นบางทีเที่ยง นอนยืดตัวอทั้งวันนนนนน พอนางเครียดถอนหายใจดังลั่นบ้าน พอถึงเวลารดน้ำปกตินางต้องช่วยบ้านเรานอนยาวยัน 2-3 ทุ่มถึงตื่น พอตี 3 นอนต่อ ไปยันเที่ยง หรือแม้แต่เล่นเกมสแล้วนางหัวเสียโวยวายลั่นบ้าน บางทีเราไปเรียนทำงานมาเหนื่อยๆก็อยากผ่อนคลาย แต่พอกลับมาบ้านเจอแบบนี้ก็เซงป่ะ หนักๆเค้าเราทำไรไม่รุนางไม่พอใจงอลแล้วไม่พูด ปล่อยรังศีอึดอัดมาคุออกมา จนเราต้องเป็นฝ่ายเดินออกจากห้องของตัวเอง ผมควรทำไงดี เฮ้อออ นี่มันก็จบละติดแค่สอบ ENG นางกะไม่ไปสักทีอยู่มันอยู่นั่นบ้านเราเนี่ย นี่มีการมาบอกให้เราฝากนางทำงานกะแม่เราอีก เพลีย