เหตุการ์ณจากเมื่อ 2 ปีแล้ว
ผมไปเที่ยวที่พัทยา 2 อาทิตย์ ไปคนเดียวเพราะผมชอบอยู่คนเดียวเป็นปกติอยู่แล้ว ก่อนผมจะกลับ 2 วันในช่วงกลางคืนผมกำลังรอรถเมย์กลับที่พัก เวลาประมาณ4ทุ่มได้มั้ง ตอนนั้นมันเงียบมากเหมือนไม่มีคนอยู่แถวนั้น(แต่จริงๆยังมีบ้านช่องอยู่นะ) นั่งรออยู่นานซักพักผมเหลือบไปเห็นชายแก่ๆคนหนึ่งยืนมองผมอยู่ทางฝั่งตรงข้ามถนน เขายิ้มให้ผมแบบน่ากลัวมาก ซักพักก็เริ่มเดินฝ่าถนนมาหาผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร และรถเมย์ก็มาถึงผมจึงขึ้นไปนั่ง ผมกลับไปมองชายแก่คนนั้น เขาคนนั้นยิ้มให้ผมแบบน่ากลัวเช่นเดิมและโบกมือบ๊ายบายให้ผมที่กลางถนน ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆกับชายคนนี้และรีบหันหน้ากลับ ผ่านมาซัก2-3เดือนได้ ผมกลับจากที่ทำงานซึ้งมันเป้นเวลาตี2 มีกระดาษที่ม้วนไว้อยู่ใบหนึ่งอยู่ที่กล่องจดหมายบ้านผม ผมเปิดออกมาอ่านในบ้าน ในซองเขียนไว้ว่า "ผมมองคุณอยู่ทุกนาที" ผมค่อนข้างงงกับข้อความนี้ และใครกันมันส่งมา พวกเด็กเกรียนแถวนี้รึป่าว ซักพักผมก็เหลือบมองไปที่หน้าต่างจากด้านบนมองลงไปข้างล่าง เห็นชายแก่คนเดิมยืนยิ้มอยู่หน้ารั้วบ้าน ผมชักจะกลัวๆชายคนนี้ ผมจึงรีบโทรแจ้งตำรวจเพราะเกรงว่าจะไม่ปลอดภัยกับตัวเอง ชายคนนั้นก็ยังคงยืนอยู่อย่างนั้น เวลาผ่านไปไม่รู้กี่นาทีได้ยินเสียงรถตำรวจ ผมก็ไปดูที่หน้าต่างว่าถึงไหนแล้ว และสายตาของผมก้เหลือบไปเห้นว่าชายคนนั้นหายไปแล้ว.. และนับตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เจอเขาอีกแล้ว และภาพของชายแก่คนนั้น ผมก็ไม่มีวันลืมลง
เรื่องราวสุดแปลกของผมเมื่อ2ปีที่แล้ว เขาคือใคร..
ผมไปเที่ยวที่พัทยา 2 อาทิตย์ ไปคนเดียวเพราะผมชอบอยู่คนเดียวเป็นปกติอยู่แล้ว ก่อนผมจะกลับ 2 วันในช่วงกลางคืนผมกำลังรอรถเมย์กลับที่พัก เวลาประมาณ4ทุ่มได้มั้ง ตอนนั้นมันเงียบมากเหมือนไม่มีคนอยู่แถวนั้น(แต่จริงๆยังมีบ้านช่องอยู่นะ) นั่งรออยู่นานซักพักผมเหลือบไปเห็นชายแก่ๆคนหนึ่งยืนมองผมอยู่ทางฝั่งตรงข้ามถนน เขายิ้มให้ผมแบบน่ากลัวมาก ซักพักก็เริ่มเดินฝ่าถนนมาหาผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร และรถเมย์ก็มาถึงผมจึงขึ้นไปนั่ง ผมกลับไปมองชายแก่คนนั้น เขาคนนั้นยิ้มให้ผมแบบน่ากลัวเช่นเดิมและโบกมือบ๊ายบายให้ผมที่กลางถนน ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆกับชายคนนี้และรีบหันหน้ากลับ ผ่านมาซัก2-3เดือนได้ ผมกลับจากที่ทำงานซึ้งมันเป้นเวลาตี2 มีกระดาษที่ม้วนไว้อยู่ใบหนึ่งอยู่ที่กล่องจดหมายบ้านผม ผมเปิดออกมาอ่านในบ้าน ในซองเขียนไว้ว่า "ผมมองคุณอยู่ทุกนาที" ผมค่อนข้างงงกับข้อความนี้ และใครกันมันส่งมา พวกเด็กเกรียนแถวนี้รึป่าว ซักพักผมก็เหลือบมองไปที่หน้าต่างจากด้านบนมองลงไปข้างล่าง เห็นชายแก่คนเดิมยืนยิ้มอยู่หน้ารั้วบ้าน ผมชักจะกลัวๆชายคนนี้ ผมจึงรีบโทรแจ้งตำรวจเพราะเกรงว่าจะไม่ปลอดภัยกับตัวเอง ชายคนนั้นก็ยังคงยืนอยู่อย่างนั้น เวลาผ่านไปไม่รู้กี่นาทีได้ยินเสียงรถตำรวจ ผมก็ไปดูที่หน้าต่างว่าถึงไหนแล้ว และสายตาของผมก้เหลือบไปเห้นว่าชายคนนั้นหายไปแล้ว.. และนับตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เจอเขาอีกแล้ว และภาพของชายแก่คนนั้น ผมก็ไม่มีวันลืมลง