พ่อแม่ไม่ชอบแฟนค่ะ
เราเป็นลูกสาวคนเดียวในครอบครัว เป็นคนเมือง แต่มาคบกับแฟนคนต่างจังหวัด เราเป็นคนที่เปิดใจ ไม่ได้คบใครที่หน้าตาหรือฐานะ แต่คบที่จิตใจและนิสัย เราคบกันมาเป็นปีแล้ว แต่พ่อแม่ก็ไม่ยอมรับเลยว่าเราคบกันอยู่
เรื่องเริ่มเกิดขึ้นตอนรงรูปคู่กันครั้งแรก แม่บอกให้รีบลบรูป ไม่อยากให้ใครเห็น (เราเป็นเพื่อนกับแม่ในเฟส) แต่ทุกวันนี้ก็ยังลงรูปด้วยกันเพราะเราก็ไม่ได้อายใคร ไม่สนว่าใครคิดยังไง เราก็ยอมรับนะ ว่าแฟนเราไม่ได้เป็นคนที่หน้าตาดีที่สุด แต่ยังไงเราก็รัก
ตอนนี้เราอายุ 22 แม่ชอบบอกว่าเรายังอายุน้อยอยู่ ยังมีอนาคตอีกยาวไกล อาจเจอคนอีกมากมาย เจอคนที่ดีกว่านี้เยอะ อย่าเพิ่งมาปิดไม่รักคนอื่น พูดง่ายๆ แม่อยากให้คบหาคนอื่น
ครอบครัวเราเองก็ไม่ได้มีเงินเยอะ มีพอที่จะอยู่กินแต่ไม่มีเก็บหรือใช้เล่นๆ ตอนนี้เราก็เรียนมหาลัยอยู่ แฟนเราก็ทำงาน ได้เดือนละ 12,000 พอเราไม่มีเงินพอใช้ แฟนก็ให้เราใช้ในขนะที่เค้าเองก็ไม่ค่อยมี แต่พ่อแม่ก็ยังคิดว่าเค้าไม่ดีพอสำหรับเรา
เราเคยไปบ้านแฟนแล้ว ทุกคนในครอบครัวเค้าต้อนรับเราดีมาก ดูแลเราดีสุดๆ ทุกคนในครอบครัวเค้ารักเราหมดเลย แต่พอเราขอแม่ให้แฟนมาเจอครอบครัวเราเอง แม่ไม่อยากให้แฟนเข้าบ้านเลย พอเราขอแค่ให้ไปกินข้าวข้างนอกด้วยกัน แม่ชอบหาข้ออ้างว่าไม่ว่าง ไม่มีเวลาตลอตเลย
เราพยายามที่จะคุยหรืออทิบายให้เค้าได้รู้แฟนเรา แต่ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งสิ้น ส่วนใหญ่เราจะคุยกับแม่ แต่พอพ่ออยู่ด้วยหรือได้ยินเราคุยเรื่องแฟน พ่อก็จะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่สนใจเลย
คือแฟนคนนี้ดีมาก รักเราดี เขาอาจไม่ได้มีเงินมีทองมากมาย แต่เค้าก็ดูแลเราเท่าที่เค้าทำได้ เค้าทำให้เรามีความสุข เพราะพ่อแม่ไม่เคยยอมที่จะเจอเค้า พ่อแม่ก็ไม่เคยรู้นิสัยหรือว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง
เราควรทำยังไงถึงให้พ่อแม่ยอมรับแฟนเราได้คะ? ทำยังไงถึงให้พวกเค้ารู้ว่าแฟนเราไม่ได้เป็นคนอย่างที่เค้าคิด ช่วยเราด้วยนะคะ ตอนนี้ปวดหัวจริงๆ
ขอขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ ขอบคุณมากนะคะ
พ่อแม่ไม่ชอบแฟน
เราเป็นลูกสาวคนเดียวในครอบครัว เป็นคนเมือง แต่มาคบกับแฟนคนต่างจังหวัด เราเป็นคนที่เปิดใจ ไม่ได้คบใครที่หน้าตาหรือฐานะ แต่คบที่จิตใจและนิสัย เราคบกันมาเป็นปีแล้ว แต่พ่อแม่ก็ไม่ยอมรับเลยว่าเราคบกันอยู่
เรื่องเริ่มเกิดขึ้นตอนรงรูปคู่กันครั้งแรก แม่บอกให้รีบลบรูป ไม่อยากให้ใครเห็น (เราเป็นเพื่อนกับแม่ในเฟส) แต่ทุกวันนี้ก็ยังลงรูปด้วยกันเพราะเราก็ไม่ได้อายใคร ไม่สนว่าใครคิดยังไง เราก็ยอมรับนะ ว่าแฟนเราไม่ได้เป็นคนที่หน้าตาดีที่สุด แต่ยังไงเราก็รัก
ตอนนี้เราอายุ 22 แม่ชอบบอกว่าเรายังอายุน้อยอยู่ ยังมีอนาคตอีกยาวไกล อาจเจอคนอีกมากมาย เจอคนที่ดีกว่านี้เยอะ อย่าเพิ่งมาปิดไม่รักคนอื่น พูดง่ายๆ แม่อยากให้คบหาคนอื่น
ครอบครัวเราเองก็ไม่ได้มีเงินเยอะ มีพอที่จะอยู่กินแต่ไม่มีเก็บหรือใช้เล่นๆ ตอนนี้เราก็เรียนมหาลัยอยู่ แฟนเราก็ทำงาน ได้เดือนละ 12,000 พอเราไม่มีเงินพอใช้ แฟนก็ให้เราใช้ในขนะที่เค้าเองก็ไม่ค่อยมี แต่พ่อแม่ก็ยังคิดว่าเค้าไม่ดีพอสำหรับเรา
เราเคยไปบ้านแฟนแล้ว ทุกคนในครอบครัวเค้าต้อนรับเราดีมาก ดูแลเราดีสุดๆ ทุกคนในครอบครัวเค้ารักเราหมดเลย แต่พอเราขอแม่ให้แฟนมาเจอครอบครัวเราเอง แม่ไม่อยากให้แฟนเข้าบ้านเลย พอเราขอแค่ให้ไปกินข้าวข้างนอกด้วยกัน แม่ชอบหาข้ออ้างว่าไม่ว่าง ไม่มีเวลาตลอตเลย
เราพยายามที่จะคุยหรืออทิบายให้เค้าได้รู้แฟนเรา แต่ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งสิ้น ส่วนใหญ่เราจะคุยกับแม่ แต่พอพ่ออยู่ด้วยหรือได้ยินเราคุยเรื่องแฟน พ่อก็จะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่สนใจเลย
คือแฟนคนนี้ดีมาก รักเราดี เขาอาจไม่ได้มีเงินมีทองมากมาย แต่เค้าก็ดูแลเราเท่าที่เค้าทำได้ เค้าทำให้เรามีความสุข เพราะพ่อแม่ไม่เคยยอมที่จะเจอเค้า พ่อแม่ก็ไม่เคยรู้นิสัยหรือว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง
เราควรทำยังไงถึงให้พ่อแม่ยอมรับแฟนเราได้คะ? ทำยังไงถึงให้พวกเค้ารู้ว่าแฟนเราไม่ได้เป็นคนอย่างที่เค้าคิด ช่วยเราด้วยนะคะ ตอนนี้ปวดหัวจริงๆ
ขอขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ ขอบคุณมากนะคะ