ก่อนจะขึ้นเรื่อง ... เราจะมาบอกนิสัยเราก่อน เมื่อนิสัยเราเป็นคนตรง ๆ พูดตรง ๆ ผู้หญิงห้าว ๆ ปากร้าย ไม่แคร์ใคร จนตอนนี้เราอายุ 22 ปีของปีนี้ เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป ทั้งนิสัย อารมณ์ เปลี่ยนไปอย่างมาก เราเริ่มมาสังเกตก็ตอนเมื่อเราเข้าโรงพยาบาล เรื่องมีอยู่ว่า ...
ทางด้านครอบครัวเราเป็นครอบครัวหัวโบราณ การที่เราจะมีแฟนเนี่ยก็จะโดนบังคับอะไรหลาย ๆ อย่าง เราพึงครบกะแฟนได้ 3 ปี พ่อแม่ก็จะให้มาหมั้น เราก็โดนกดดันมาโดยตลอด แต่ไม่เอ่ยปากพูดกับใคร แต่เราก็บอกแฟนเรานะเรื่องนี้ เขาก็โอเค แต่บ้านเขาไม่มีฐานะเลย ขอเวลา เรามาเรียนที่อย. บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่เรากลับบ้านเราก็จะเจอคำถามเรื่องการหมั้นตลอด เขาก็ว่าเราเป็นผู้หญิง บลา บลา ... อันนี้เราเข้าใจ แต่เราก็อยากเรียนจบและค่อยแต่งงาน แต่พ่อแม่ไม่เข้าใจ ทุกครั้งที่เรากลับบ้านร้องไห้ทุกคืน จนวันนึงเรากลับบ้านไปอีก คืนนั้นที่เรานอนบ้าน เราเกิดอาการ นอนไม่หลับ ใจสั่น หายใจไม่อิ่มหรือไม่มั่วท้อง พะอืดพะอม และก็อ้วกออกมาไม่มีอะไรนอกจากลมและน้ำ จนต้องไปโรงพยาบาล คุณหมอก็ถามปกติเป็นอะไรมา ทานอะไรมา และก็ตรวจโรคต่าง ๆ แต่ก็ไม่เจอ จนคุณหมอถามว่ามีเรื่องเครียดอะไรไหม เลยถามคุณหมอมันเกี่ยวหรอ เขาบอกเกี่ยว และเขาก็ให้เราระบายทั้ง น้ำตา และคุณหมอก็ให้ยาลดความดันโลหิต บรรเทาอาการใจสั่น และ ยานอนหลับ(คลายเครียด) เราก็เริ่มคิดว่าเราเป็นอะไรจนหาทางอินเทอร์เน็ต ลักษณะคล้าย ๆ โรคแพนิค ซึ่งเราไม่เคยรู้จักโรคนี้มาก่อนเลย และเราก็คงคิดว่าคงไม่ใช่ เพราะบอกพ่อแม่เขาก็บอกว่า สอนไม่ได้เลยสินะแบบนี้ จนผ่านมาหลายเดือน ๆ เราก็เริ่มมีปัญหากับแฟนทะเราะกันทุกวัน 8 เดือน ไม่มีความสุขเลย เราก็มีอาการแบบเดิม หลัง ๆ เราเริ่มแปลก ๆ มากขึ้น วันนั้นเราสอบไม่ผ่าน เป็นวันที่เราไม่อยากทำอะไรเลย เอาแต่ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน ตื่นเช้ามาไม่อยากไปเรียน เวลาไปเรียนก็ทำตัวมีความสุข ทั้งที่จิตใจไม่ใช่ ถ้าเพื่อนไม่ผ่านช่างมัน ก็ทำใหม่ แต่ตอนนี้มันเฟลมาแย่ไปหมด และไม่ว่าใครจะพูดอะไรเราก็เก็บเอามาคิดมาก ไม่ว่าจะคนใกล้ตัว เพื่อน หรือคนอื่น เอามาคิดหมด โดยคนอื่นบางทียังไม่ได้ทำไร เรื่องที่คิดมากประจำก็เรื่องเพื่อน บางทีพวกเขาไม่ได้ทำไรหรอก แต่เวลาพวกเขาพูดอะไรที่แหย่เรา เราก็คิดจริงสกิดใจเราไม่ได้เลย บางครั้งเราเลยแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว เรื่องเพื่อนมีมากมายแต่คราว ๆ แค่นี้นะ... เราก็งงว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมคิดมากขนาดนี้ ทุกครั้งที่คิดเรื่องต่างๆ จะร้องไห้ และปวดหัวทุกครั้ง ประมานนี้เราเป็นอะไรหรอ เราจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม เพราะเราก็ไม่กล้าไปหาหมอเพราะคิดว่าคงคิดมากไปเองมากกว่า
ปล. ช่วยแนะนำเราที เราอึดอัดและเบื่อตัวเองมากที่เป็นแบบนี้ มันไม่โอเคกลับตัวเองเลย
คิดมากไปเองหรือเปล่า
ทางด้านครอบครัวเราเป็นครอบครัวหัวโบราณ การที่เราจะมีแฟนเนี่ยก็จะโดนบังคับอะไรหลาย ๆ อย่าง เราพึงครบกะแฟนได้ 3 ปี พ่อแม่ก็จะให้มาหมั้น เราก็โดนกดดันมาโดยตลอด แต่ไม่เอ่ยปากพูดกับใคร แต่เราก็บอกแฟนเรานะเรื่องนี้ เขาก็โอเค แต่บ้านเขาไม่มีฐานะเลย ขอเวลา เรามาเรียนที่อย. บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่เรากลับบ้านเราก็จะเจอคำถามเรื่องการหมั้นตลอด เขาก็ว่าเราเป็นผู้หญิง บลา บลา ... อันนี้เราเข้าใจ แต่เราก็อยากเรียนจบและค่อยแต่งงาน แต่พ่อแม่ไม่เข้าใจ ทุกครั้งที่เรากลับบ้านร้องไห้ทุกคืน จนวันนึงเรากลับบ้านไปอีก คืนนั้นที่เรานอนบ้าน เราเกิดอาการ นอนไม่หลับ ใจสั่น หายใจไม่อิ่มหรือไม่มั่วท้อง พะอืดพะอม และก็อ้วกออกมาไม่มีอะไรนอกจากลมและน้ำ จนต้องไปโรงพยาบาล คุณหมอก็ถามปกติเป็นอะไรมา ทานอะไรมา และก็ตรวจโรคต่าง ๆ แต่ก็ไม่เจอ จนคุณหมอถามว่ามีเรื่องเครียดอะไรไหม เลยถามคุณหมอมันเกี่ยวหรอ เขาบอกเกี่ยว และเขาก็ให้เราระบายทั้ง น้ำตา และคุณหมอก็ให้ยาลดความดันโลหิต บรรเทาอาการใจสั่น และ ยานอนหลับ(คลายเครียด) เราก็เริ่มคิดว่าเราเป็นอะไรจนหาทางอินเทอร์เน็ต ลักษณะคล้าย ๆ โรคแพนิค ซึ่งเราไม่เคยรู้จักโรคนี้มาก่อนเลย และเราก็คงคิดว่าคงไม่ใช่ เพราะบอกพ่อแม่เขาก็บอกว่า สอนไม่ได้เลยสินะแบบนี้ จนผ่านมาหลายเดือน ๆ เราก็เริ่มมีปัญหากับแฟนทะเราะกันทุกวัน 8 เดือน ไม่มีความสุขเลย เราก็มีอาการแบบเดิม หลัง ๆ เราเริ่มแปลก ๆ มากขึ้น วันนั้นเราสอบไม่ผ่าน เป็นวันที่เราไม่อยากทำอะไรเลย เอาแต่ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน ตื่นเช้ามาไม่อยากไปเรียน เวลาไปเรียนก็ทำตัวมีความสุข ทั้งที่จิตใจไม่ใช่ ถ้าเพื่อนไม่ผ่านช่างมัน ก็ทำใหม่ แต่ตอนนี้มันเฟลมาแย่ไปหมด และไม่ว่าใครจะพูดอะไรเราก็เก็บเอามาคิดมาก ไม่ว่าจะคนใกล้ตัว เพื่อน หรือคนอื่น เอามาคิดหมด โดยคนอื่นบางทียังไม่ได้ทำไร เรื่องที่คิดมากประจำก็เรื่องเพื่อน บางทีพวกเขาไม่ได้ทำไรหรอก แต่เวลาพวกเขาพูดอะไรที่แหย่เรา เราก็คิดจริงสกิดใจเราไม่ได้เลย บางครั้งเราเลยแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว เรื่องเพื่อนมีมากมายแต่คราว ๆ แค่นี้นะ... เราก็งงว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมคิดมากขนาดนี้ ทุกครั้งที่คิดเรื่องต่างๆ จะร้องไห้ และปวดหัวทุกครั้ง ประมานนี้เราเป็นอะไรหรอ เราจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม เพราะเราก็ไม่กล้าไปหาหมอเพราะคิดว่าคงคิดมากไปเองมากกว่า
ปล. ช่วยแนะนำเราที เราอึดอัดและเบื่อตัวเองมากที่เป็นแบบนี้ มันไม่โอเคกลับตัวเองเลย