อยากหายมากครับ

คือวันนึงแม่ผม เป็นแผลที่ขา แล้วหายแล้ว ผมมีอาการคือ เวลาอยู่คนเดียว ไม่มีไรทำ ไม่มีไรให้เบี่ยงเบน จะชอบคิดไปเรื่อย กลัวตาย กลัวนู้นกลัวนี่ ทำไงได้บ้างครับ ผมอยากหายมาก มันเอาความสุขผมไปหมดเลย (เป็นเะพาะเวลาที่ไม่มีไรให้เบี่ยงเบน แบบอยู่คนเดียว แล้วมันเป็นครับ) แต่ไม่ได้ใจสั่นครับ ต้องไปพบหมอจิตแพทย์มั้ยครับ เวลาคิดมาก หายใจไม่เต็มปอด ถ้าเล่าจากเริ่มต้นคือ ผมเป็นแผลที่ขา ผมคิดมากกลัวแม่ตาย กลัวแม่เป็นโรคร้าย ผมก็คิดมากมาเรื่อยๆ อยู่ดีๆ ผมก็กลัวตัวเองตายต่อมา ตกเย็นมาชอบร้องไห้ คิดมากจนร้องไห้เฉพาะตอนเย็น เป็นประมาณ3วัน เลิกร้องไห้ แล้วก็ผมไปหาข้อมูล ไปหาคำปรึกษาว่า ทำไงให้หาย แล้วมีพี่คนนึงบอกว่า เกิดมาก็ต้องตาย อย่าไปคิดมาก ทำให้ผมคิดมากว่าเกิดมาแล้วก็ต้องตาย จะเกิดมาทำไม ตายแล้วต้องไปไหน ถ้าตายไปเราจะเกิดเป็นอะไร คือมันกังวลเรื่องความตายเลย เวลาอยู่คนเดียว ถ้ามีสิ่งให้เบี่ยงเบน เราจะไม่มีอาการนี้เลย แบบเวลาขึ้นรถ กลัวจะเกิดอุบัติเหตุ พอมีแผนว่าจะไปเที่ยว อีก1เดือน ก็คิดมากว่า เราจะอยู่ถึงวันนั้นรึป่าว กลัวพ่อแม่ตาย ถ้าพ่อแม่ตาย เราจะอยู่อย่างไร หูอื้อก็คิดมากว่าเราจะเป็นมะเร็งหรือป่าว คือผมอยากหายมากๆ อาการคือคิดมาก แล้วก็หายใจไม่เต็มปอด กลัวตาย มันจะมีโอกาสหายมั้ยครับ ใจไม่สั่น นอนหลับได้ อาการปกติเลย แนะนำผมทีครับ เป็นมา2เดือนแล้วครับ เป็นโรควิตกกังวลเป็นภูมิฐานตั้งแต่เด็กแล้ว เช่น แม่ไปผ่าตัด ร้องไห้กลัวแม่ไม่ฟื้น แต่แม่ฟื้น เราก็หายคิด แต่รอบนี้ เป็นแล้วยังคิดมาก คิดไปเรื่อย