ทำยังไงดีคะ รู้สึกว่าของกินจะเป็นอย่างเดียวที่เยียวยาหัวใจได้ดีที่สุด

สวัสดีค่ะ คือเราเป็นคนนึงที่คิดมากเก่งมากๆๆๆๆๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม บางทีก็ชอบรู้สึกผิดในสิ่งที่บางทีสำหรับคนอื่นมันคือเรื่องปกติ แต่ตัวเราดันคิดมากซะงั้น อารมณ์แบบไม่เป็นอย่างที่ตัวเราคิดไว้ว่ามันควรเป็นอย่างนี้นะ แต่เราดันทำผิดพลาดเอง แล้วก็มารู้สึกผิด รู้สึกแย่เอง บางครั้งก็รู้ตัวว่าผิดนะคะ แต่บางทีเผลอไปทำอีก ก็รู้สึกแย่ไปอีก ส่วนนึงเราก็คาดหวังกับตัวเองไว้มากในหลายๆเรื่อง ไม่ได้อย่างใจเรา ก็วิตกไปคนเดียวบ่อยๆ แต่สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขแล้วสบายใจ นอนหลับนั่นก็คือเรื่องกินค่ะ เราเคยเป็นเด็กอ้วนมา จนลดน้ำหนักก็เลยผอม ช่วงที่ผอมคิดว่าประมาณ4-5ปีที่เราพยายามคุมน้ำหนัก ไม่กินมั่วซั่ว แต่ก็เริ่มมาตะบะแตกช่วงปีที่แล้วเนี่ยค่ะ ชนิดที่ว่าเห็นอะไรก็อยากกิน กินแล้วไม่ได้นึกถึงน้ำหนักเหมือนเมื่อก่อนเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มอ้วน(แต่คนอื่นชอบบอกว่าผอมแล้วๆ แต่จริงๆมันอ้วนนะคะ...) กางเกงที่เคยใส่ได้ก็เริ่มคับ ไม่มั่นใจในตัวเอง เราก็มาลูปเดิมที่กังวลอีกแล้วTT เราเลยลองอดของไม่มีประโยชน์ เช่น พวกน้ำหวาน ชา อาหารฟาสฟู้ด มันก็ทำได้อยู่หรอกค่ะ แต่มันจะรู้สึกไม่เป็นสุขเลยฮือ ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรเริ่มยังไง เรากังวลมากๆ กินน้ำหวาน ชา บ่อยๆ ก็กลัวจะเป็นเบาหวาน น้ำตาลสูง อยากสุขภาพดีบ้างค่ะ ปัญหาของเราคือเราไม่มีแรงบันดาลใจในการจะทำอะไรเลย เพราะเหมือนใจก็อยู่ที่ของกิน เราเคยรู้สึกอยากทำอะไรให้ตัวเองดูดีขึ้นบ้างในหลายๆอย่าง ตอนที่เราเคยคุยๆกันกับคนๆนึงค่ะ พอหลังจากเลิกคุยกันไปเหมือนเราก็ค่อนข้างปล่อยตัวมากๆ แบบกินเยอะ ไม่ห่วงตัวเอง เหมือนกับว่าตอนเรามีเค้า ชีวิตเราดีมากๆ จนพอเลิกกันมันยังไม่มีความรู้สึกที่ดีขึ้นจากเดิมเลย เหมือนเราไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลย รู้สึกเหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ เราอยากทำตัวเองให้ดีขึ้นเหมทอนเมื่อก่อนบ้าง เราควรทำไงดีคะ เราควรจะเริ่มยังไงดี

ถ้าอ่านแล้วงงเราขออภัยด้วยนะคะ