สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้อายุ 20 นะคะ แอบชอบอาจารย์ผู้หญิงคนนึงอายุ 30+ แกน่ารักมากค่ะ เวลาเรียนด้วยแกดูเฮฮามาก สอนไปหัวเราะไป แต่เวลาแกไม่ได้สอนเจอข้างนอกหน้าแกจะนิ่งมากค่ะ นิ่งจนใครๆก็มองว่าแกดูหยิ่ง 5555 เราก็มองว่าแกหยิ่งค่ะ แต่จริงๆใครจะรู้แกอาจไม่ได้หยิ่งก็ได้ เราหลงรักความน่ารักของแก น้ำเสียงของแก เวลาแกยิ้มค่ะ เราไม่ค่อยเห็นแกยิ้มหรอกนะคะ แต่เวลาแกยิ้มทีนึงน่ารักจนจะละลายเลยค่ะ แกดูเป็นคนจริงจังค่ะ มีเหตุผลและก็ดูโต ดูเหมือนโลกส่วนตัวจะสูงด้วย เราเคยเอาช็อกโกแลตไปให้แกในวันวาเลนไทน์เพราะเห็นว่าเรียนกับแกพอดี จริงๆเรากลัวมากค่ะกลัวว่าแกจะไม่รับ แล้วเรื่องมันก็เกือบจะเป็นแบบนั้น ตอนเลิกเรียนเราเดินเอาไปให้แกค่ะเราเอาเพื่อนไปด้วยคนนึงจะได้ไม่ดูน่าเกลียด ตอนแรกแกจะไม่รับด้วย แต่เราก็อ้อนจนแกรับ ตอนนั้นคือทั้งดีใจทั้งเขินทั้งกลัว หน้าเราเหวอมากเพื่อนบอก ตอนที่แกบอกจะไม่รับ555 เราแค่หวังว่าแกจะจำเราได้ เราขอแค่นี้เองค่ะ ขอแค่จำเราได้ไม่ได้ขอให้ชอบกลับ เพื่อนเราบอกว่าแกจำเราไม่ได้หรอก จริงๆก็แอบเสียใจนะคะ เราเข้าข้างตัวเองตลอดว่าขอให้เขาจำได้ แต่ทุกวันนี้แกก็ยังจำเราไม่ได้อยู่ดีค่ะ แม้แต่ชื่อแกยังไม่รู้เลยค่ะ เราก็เข้าใจนะคะ มหาลัยคนตั้งเยอะแยะ เด็กเรียนกับแกเป็นร้อย ถ้าจำเราได้ก็แปลก แค่อยากมาระบายค่ะ เพราะช่วงนี้สอบเราก็เลยจะคิดถึงแกพร่ำเพ้อไปหน่อย อีกอย่างคือมีใครสมหวังกับความรักที่เป็นแบบเจ้าของกระทู้บ้างมั้ยคะ