๐ ดาราส่งเสียงกระซิบระยิบระยับ             ในเดือนดับดวงซบสงบเสงี่ยม
ดังจะเตือนหมู่ไพรให้ตระให้เตรียม           ส่งกลิ่นเยี่ยมแย้มยวนละอวลละอาย

จวบสายลมสีเทาที่เศร้าที่โศก                 พัดพาโลกเร้นลับขยับขยาย
ให้ทิวามืดมนกระวนกระวาย                    ราตรีพรายพราวระยับประดับประดา

แฝงลำนำน้ำค้างที่พร่างที่พรม                ดั่งเพลงกลอนกล่อมกลมประสมประสา
ค่อยค่อยโรยโปรยปรอยระย้อยระย้า        มีใบหญ้าเอนรับประคับประคอง

ดอกพิกุลกรุ่นชื่นระรื่นระริน                     หิ่งห้อยบินผินผกมาปกมาป้อง
บอกเป็นนัยแก่ช่อลออละออง                 ว่าหลงปองใจเจ้าหวังเคล้าหวังเคียง

กลางธารามัจฉาเต้นกระเซ็นกระสาด        คลื่นสวาทยากเหลือจะหลบจะเลี่ยง
แว่วจิ้งหรีดหวีดค่อยมาร้อยมาเรียง           ผสานเสียงดุเหว่ามาเว้ามาวอน

มองแสงดาวหนาวใจให้ไหวให้หวั่น          นึกใฝ่ฝันถึงรังรักไว้พักไว้ผ่อน
เที่ยวลัดเลาะเกาะกิ่งจะนิ่งจะนอน             พเนจรอ่อนล้าจะราจะโรย

ไทรเจ้าเอยอย่าเลยละอย่าปละอย่าปล่อย  ให้กระจิบตัวจ้อยละห้อยละโหย
ให้ฝืนข่มห่มพระพายที่ชายที่โชย              สองปีกโรยราวจะร้างจะวางจะวาย

หากมิให้ฝากใจรักไว้พักไว้พิง                   เพียงเกาะกิ่งจนอุษาจะสางจะสาย
เมื่อทิวามาเยือนจะเคลื่อนจะคลาย            จะมิให้วุ่นวายรำคายรำคาญฯ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังเป็นนกกระจิบน้อยตัวเดิม เพิ่มเติมคือมาพร้อมกลบท ตอนแรกว่าจะแค่ชมธรรมชาติ แต่ไปๆ มาๆ กลับสร้างกลอนดราม่าขึ้นมาอีกบทแล้วค่ะ
อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ คราวหน้าว่าจะลงกลอนฮาๆ กะเขามั่ง
ผังกลบทค่ะ ( จขกท. แอบลักไก่ทำสัมผัสไม่ครบด้วยล่ะ )
v v