จากคำถามข้างบนเลยค่ะ
จขท. รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่าในชีวิต ไม่มีกำลังใจจากใครเลย
แม้แต่คนในครอบครัว มีปัญหาอะไรปรึกษาใครไม่ได้เลยค่ะ ไม่มีใครรับฟังเลย เป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยที่เราก้าวเข้าสู่วัยรุ่นจนตอนนี้อายุเราจะ 30 แล้ว เห็นเพื่อนๆหรือพ่อแม่คนอื่น ถ่ายรูปกับที่บ้านลงเฟสบุ๊ค หรือ มีกิจกรรมครอบครัว รู้สึกอิจฉาจังเลยค่ะ
เพื่อนมีครอบครัวที่ดี คนรักที่ดี ทำไมเราไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องนี้เลยสักครั้ง
หน้าที่การงานก็กำลังไปได้ดี แต่ก็มีเรื่องให้ต้องโยกย้าย เครียดมากเลยค่ะ
รู้สึกว่าตัวเองอยู่คนเดียว มีวูบนึงที่คิดว่าไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ท้อแท้ไปหมดเลย เราอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ได้มั้งคะ เราไม่ออกไปไหนเลย ข้าวไม่ค่อยได้กิน ใครมีวิธีแนะนำสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้บ้างคะ ปล. เราแค่อยากทราบว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย มีวิธีไหนช่วยได้บ้าง เราไม่ได้มีจุดประสงค์ให้ใครมาดราม่านะคะ ขอบคุณค่ะ
มีใครคิดว่าตัวเองหมดคุณค่า บ้างมั้ยคะ
จขท. รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่าในชีวิต ไม่มีกำลังใจจากใครเลย
แม้แต่คนในครอบครัว มีปัญหาอะไรปรึกษาใครไม่ได้เลยค่ะ ไม่มีใครรับฟังเลย เป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยที่เราก้าวเข้าสู่วัยรุ่นจนตอนนี้อายุเราจะ 30 แล้ว เห็นเพื่อนๆหรือพ่อแม่คนอื่น ถ่ายรูปกับที่บ้านลงเฟสบุ๊ค หรือ มีกิจกรรมครอบครัว รู้สึกอิจฉาจังเลยค่ะ
เพื่อนมีครอบครัวที่ดี คนรักที่ดี ทำไมเราไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องนี้เลยสักครั้ง
หน้าที่การงานก็กำลังไปได้ดี แต่ก็มีเรื่องให้ต้องโยกย้าย เครียดมากเลยค่ะ
รู้สึกว่าตัวเองอยู่คนเดียว มีวูบนึงที่คิดว่าไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ท้อแท้ไปหมดเลย เราอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ได้มั้งคะ เราไม่ออกไปไหนเลย ข้าวไม่ค่อยได้กิน ใครมีวิธีแนะนำสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้บ้างคะ ปล. เราแค่อยากทราบว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย มีวิธีไหนช่วยได้บ้าง เราไม่ได้มีจุดประสงค์ให้ใครมาดราม่านะคะ ขอบคุณค่ะ