ปล่อยผ่าน หรือ หาความจริงดีครับ.!!! ใจจริงอยากปล่อยผ่าน แต่ลึกๆในใจก็อยากรู้ความจริง

22.45 น.
สวัสดีครับ. ผมมีเรื่อง1เรื่องจะมาเขียนให้คุณอ่าน อ่านเสร็จแล้วท่านจะคิดว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมา หรือ เรื่องจริงหรืออะไรก็ได้ แล้วแต่ความคิดของแต่ล่ะคน...
...เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้แอบชอบน้อง ผญ คนนึงที่ทำงานอยู่ในร้านสะดวกซื้อ 24ชม น้องคนนี้อายุ17ปี ส่วนผม30ครับ ผมก็ได้เป็นฝ่ายเริ่มจีบน้องเค้าก่อนจนได้คบกัน คบกันมา5-6เดือน ช่วงเวลาที่เราคบกัน มันก็มีโมเมนต์ต่างๆนาๆ รักกัน งอนกัน เถียงกัน ทะเลาะกัน  ผมว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติของชีวิตคู่นะ และก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆจนมาถึงจุดสูงสุด (เรื่อยๆนี่ไม่ใช่ทุกวันนะครับ ประมาณแบบว่า 3วันดี 4วันไข้ครับ)  จนรู้สึกว่าทนกันไม่ไหว ก็ตัดสินใจว่าจะเลิกกัน ถ้าถามว่าใครเป็นคนเสนอความคิดว่าจะเลิกเป็นคนแรกเนี่ย จำไม่ได้หรอกครับ แต่ผมว่าหลายคู่น่าจะเป็นแบบนี้ คือพอทะเลาะกันก็จะมีคนหลุดปากพูดว่าเลิกไหมล่ะๆ ผมก็เคยพูด ฝ่าย ผญ ก็พูดแบบนี้เหมือนกัน ก็โอเคในเมื่อเรา2คนต่างก็ตัดสินใจกันแล้วว่าจะเลิก ผมก็โอเค ฝ่าย ญ ก็โอเค แต่พอมาถึงตอนนี้ ช่วงสุดท้ายก่อนที่จะเลิก ผมก็มี1ความคิดที่เรา2คนเคยคุยกัน นั้นคือ น้องเคยบอกว่า ปจด ไม่มา2เดือนแล้วนะ ผมก็อ้าววว ทำไงล่ะทีนี้ ก็รอให้มา 1เดือนก็แล้ว 2เดือนก็ไม่มา ประเด็นคือมาอยู่ในช่วงที่จะเลิกกันอีก ผมนี่เคลียดเลย จนมีความคิดว่าจะตรวจให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ถ้าท้องก็ค่อยว่ากันจะทำยังไงต่อไป แต่ถ้าไม่ท้อง เป็นอันว่าจบแยกย้าย แต่พอผมเอาความคิดนี้ไปบอกกับน้องเค้า เค้ากลับเงียบหาย ตอบบ้าง ไม่อ่านบ้าง โทรไปก็ไม่รับ คือพยายามจะเงียบหายไป แต่สำหรับผม ผมต้องการความขัดเจนครับ ผมก็ถามน้องเค้าเรื่อยๆนะครับ ว่า ปจด มายัง ถ้าท้องมาจะทำไง ทำไมไม่ตรวจจะได้รุ้ว่าความจริงไปเลย จนล่วงเลยเวลามาประมาณอาทิตย์กว่าเข้าอาทิตย์ที่2 จนผมรู้สึกว่ามันนานเกินไปแล้วกับเรื่องนี้ เหลืออีกแค่เรื่องเดียวเองแล้วทุกอย่างมันจะจบดีกว่านี้นะ ผมจึงตัดสินใจว่าเอาว่ะเป็นไงเป็นกันวันนี้ต้องรู้เรื่องให้ได้ ผมจะไม่ยอมเสียเวลามากไปกว่านี้แล้ว ผมเลยไปดักรอน้องเค้าที่หอครับ รอได้ประมาณ1ชม ก็มีรถขับเข้ามาพร้อมกับน้องเค้าเดินลงมาจากรถ แล้วรถคันนั้นก็จอดรอ ส่วนน้องเค้าก็ขี้นไปบนห้อง (แต่ในระหว่างที่ผมตามน้องเค้า ผมก็มีเพื่อนๆน้องเค้าที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันคอยช่วยนะครับ เพราะเคยรู้จักอยู่เป็นบ้างคนครับ) ตัดบทมาถึง ณ ปัจจุบัน ผมก็รอน้องเค้า ส่วนรถคันนั้นก็จอดรออยู่เหมือนกัน ผ่านไป1ชม น้องเค้าก็ลงมาพร้อมกับขึ้นรถคันนั้นไป (เหตุการณ์ต่อจากนี้ล่ะครับ) ผมว่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตผมล่ะครับ ผมได้ขับตามรถคันนั้นไปก็ขับไปเรื่อยๆ ใช้เวลาเกือบ20นาทีได้ครับ แต่เค้าก็เหมือนจะรู้นะครับว่าผมขับตาม ขับวนไปวนมา จนสุดท้ายแล้วรถคันนั้นก็ได้จอดที่ข้างบ้าน ผมก็วนดูว่าอยู่บ้านไหน วนได้2รอบกะว่าจะกลับล่ะถ้าไม่เจอ แต่พอรอบที่2เท่านั้นล่ะครับ มีชายสูงอายุเดินเข้ามาที่ตัวรถผมอย่างรวดเร็วพร้อมกับ(ปืนคู่กาย) แล้วก็ถามผมว่าเป็นใคร ตามมาทำไม ชื่ออะไร ไหนเอาบัตรประชาชนมาดูซิ่ คงรู้ใช่ไหมครับวินาทีนั้นผมทำอะไร ช็อคดิ่ครับ!!! พูดไม่เป็นภาษามนุษย์เลย พอตั่งสติได้ผมก็เลยลงไปจากรถ ชายสูงอายุก็ถามผมว่าตามมาทำไมมีอะไร ผมก็ตอบไปตรงๆว่าแฟนผมมากับรถของคุณอาครับ แต่ในระหว่างที่ผมคุยกับคุณอาคนนั้นมี ผช อีกคนตามมาด้วยนะครับ คือลูกของคุณอาเนี่ยล่ะครับ ผมก็เลยออกตัวไปว่าถ้างั้นผมขอคุยกับคุณอา2คนได้ไหมครับ ก็เลยเดินออกห่างจากลูกชายเค้าออกมา ก็เลยได้คุยกันตรงๆว่า..
ผม: ผมมาตามแฟนครับ
คุณอา:ก็ ผญ เค้าบอกว่าเป็นแฟนเก่าตามมารังควาน
คุณอา: ไหนมีอะไรพูดกันตรงๆเลยไอหนุ่ม
ผม:ก็แฟนผมมากับรถคุณอาครับผมเลยตามมาดูว่าอยู่ที่ไหน ผมคบกับเค้าได้5-6เดือนแล้วครับ
คุณอา:เฮ้ยย ใช่หรอ น้องคนนี้เค้าก็มาที่บ้านนี้3-4เดือนแล้วนะ แฟนลูกของอาเอง
ผม:ใช่หรอครับคุณอา !!!!!!!!!!!
ผมก็ไม่อยากคุยยาวเลยตัดบท โดยพูดความจริงที่จะทำทั้งหมดให้คุณอาฟัง คือยังงี้นะครับคุณอา ผมกับแฟนจะเลิกกันแล้ว แต่ทีนี่มันมีอยู่เรื่องนึงที่มันยังไม่ชัดเจนครับ นั้นคือ ปจด น้องเค้าไม่มาเข้าเดือนที่3แล้วครับ (คุณอาทำสีหน้าตกใจแล้วเงียบไปพัก) ผมได้พูดต่อว่า สิ่งที่ผมอยากรู้มากที่สุดในตอนนี้คือน้องเค้าท้องหรือป่าว ผมเลยต้องตามน้องเค้าทุกวิธีทางเพื่อที่จะคุยกับน้องเค้าจะได้ให้เค้าตรวจไปเลย
พอคุยไปได้สักพักคุณอาก็เลยเสนอแผนมาว่า เดี๋ยวน้องคนนี้จะให้ไปส่งที่หอประมาณ4-5ทุ่ม เดี๋ยวเค้าจะโทรบอกผมถ้าจะออกไปส่ง ส่วนผมก็จะไปดักรอที่หอน้องเค้านะครับ อาจจะสงสัยว่าทำไมอยู่ดีๆคุณอาคนนี้ถึงได้วางแผนออกมา ก็ในระหว่างที่คุยล่ะครับพอผมเล่าความจริงให้ฟัง คุณอาสงสารลูกตัวเองที่ต้องมาเจอแบบนี้ เค้าบอกว่ารับไม่ได้เพราะลูกเค้าเป็นโรคซึมเศร้า ถ้าเจอเหตุการณ์แบบผมไปกลัวลูกจะฆ่าตัวตายเพราะว่าเคยจะเกิดขึ้น คุณอาเลยได้วางแผนการณ์ทั้งหมด พอใกล้ถึงเวลาที่น้องเค้าจะกลับแล้ว ผมเลยไปดักรอน้องที่หอก่อนเลย ก็รอไปสักพักจนคุณอาคนนั้นโทรมาบอกว่าน้องออกไปแล้วแต่พ่อไม่ได้ไปส่ง(เค้าใช้แทนตัวเองว่าพ่อนะครับ)มีรถกระบะมารับไป น้องบอกว่าไม่ต้องไปส่งเดี๋ยวเพื่อนจะมารับ พ่อเค้าก็งงปกติมาจะให้ไปรับไปส่งตลอดแต่ครั้งนี้ให้เพื่อนมารับ พ่อเค้าก็เคลียดผมก็เคลียด สรุปว่าน้องไปไหนต่อ!! ผมก็มาดักรอที่หอก็ไม่เห็นน้องเค้ากลับมานะครับ ณ ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าน้องเค้าไปไหน หรือกลับมาห้องหรือยัง แต่ไม่ต้องห่วงครับเรื่องไม่จบแบบนี้แน่นอน พรุ่งนี้ผมต้องไปเจอน้องเค้าและคุยให้ได้ เพราะจะได้เดินหน้าเต็มตัวครับ อีกนึดนะครับ มาถึงตอนนี้จากอารมณ์ที่รู้สึกว่าโกรธ รู้สึกโมโห มันหายไปหมดเลยพอได้รู้ความจริง เหลือแค่ความรู้สึกอย่างเดียวครับ นั้นคือ สงสาร ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ คิดอะไรอยู่ ไหนขอเหตุผลดีๆสักข้อดิ่ ทำเพราะอะไร นั้นล่ะฮ่ะท่านผู้ชม นั้นคือสิ่งที่ผมอยากถามมากกก แต่ก็ต้องรอเวลาครับ เดี๋ยวถ้าผมได้คุยกับน้องเค้าหรือมีอะไรคืบหน้าผมจะมาเขียนให้อ่านต่อนะครับ จะได้รู้ว่าเรื่องนี้จบแบบไหน (กูก็อยากรู้ไอสาสสสส) ขอโทษครับที่หยาบ..!!  ทุกๆคนที่ได้อ่านเรื่องนี้แนะนำได้เลยนะครับ ยินดีรับฟัง ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่