รักแฟนมากแต่อยากเลิกเพราะรู้สึกไม่เหมือนเดิมกับแฟน

เรากับแฟนอายุ 27 เท่ากัน คบกันมาประมาณครึ่งปีหลังจากที่เราโสดมาตลอด2ปี ขออนุญาตเท้าความนะคะว่าก่อนมาเจอแฟนคนนี้เราหวงความโสดมาก เพราะโดนอกหักแรงมากจากแฟนคนเก่า เหตุผลเพราะเค้ากลัวเราเข้ากับครอบครัวเค้าไม่ได้ ครอบครัวเค้าไม่ชอบคนต่างชาติ 55555 ทำใจอยู่เป็นปีๆ กลายเป็นคนที่กลัวการยึดติดกับใครมาตลอด บ้าออกไปข้างนอกทุกวัน บ้าออกกำลังกาย เดินห้างนั่งร้านกาแฟบ้าง ไปเดินป่าปีนเขา ไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียว ขับรถไปต่างจังหวัดคนเดียว ฯลฯ คือพยายามทำตัวให้เข้มแข็ง เป็นคนมั่นใจ Alert กับทุกกิจกรรม เรารักความอิสระ อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ จนมาเจอแฟนคนนี้เป็นคนจีนมาเลเซีย เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที รู้จักกันผ่าน Facebook มาหลายเดือนจนมาเจอตัวจริงเพราะมีเหตุทำให้เราต้องย้ายงานมาที่นี่สักพัก เค้าตามจีบเรา เป็นคนเอาใจเก่ง เฟรนด์ลี่ อาสาพาเราไปยิม ไปเที่ยว กินข้าว กินกาแฟตลอด เค้าเหมือนจะรู้ไลฟสไตล์เราหมดว่าเราชอบอะไร ตอนแรกเราก็ไม่สนใจเค้าเท่าไหร่แต่พอเค้าบอกเราว่าเค้าจริงจังกับเรา เค้าอยากแต่งงานให้เร็วที่สุด เค้าจะพาเราไปเจอครอบครัวเท่านั้นแหละ เราตกลงคบเค้าเป็นแฟนเลย เรายอมรับว่าตอนนั้นเราบ้าแต่เราอยากแต่งจริงๆ อยากมีความครัวที่มีความสุขเหมือนคนอื่น แรกๆ ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่เค้าเหมือนเริ่มเผยความเป็นตัวเองค่ะ เค้าขอพาสเวิร์ดโทรศัพท์เรา ซึ่งตอนนี้ยอมรับแล้วว่าเราคิดผิดจริงๆ ตอนให้ไปไม่คิดอะไรเลย คิดว่าเราบริสุทธิ์ใจเค้าอยากดูอะไรก็ดู กลายเป็นเวลาเค้าเจอหน้าเราสิ่งแรกที่เค้าทำคือเช็คทุกแอปแชทที่เรามีว่าเราคุยกับใคร มาจิกถามเราผู้ชายคนนี้คนนั้นคือใคร แม้กระทั่งเวลาเราคุยกับเพื่อนสนิทเค้าก็ต้องคอยนั่งข้างๆ เพื่อที่จะฟังว่าเราคุยอะไรกัน จากที่เคยพาเราไปยิมทุกวัน จากที่เคยบอกจะลดน้ำหนักเพื่อเรา (เค้าอ้วน100โล) กลายเป็นเค้าไม่อยากไปยิม แต่ที่หนักคือเค้าให้เราเลิกไปยิมเพราะยิมมีผู้ชายเยอะ เค้ากลัวคนมาชอบเรา ไม่ชอบให้ผู้ชายมาใกล้เรา เค้าบอกให้เราออกกำลังกายที่บ้านแทน บอกว่าออกที่ไหนก็คือออกเหมือนกัน เวลาวันหยุดเค้าจะไม่พาเราไปไหนเลย อ้างว่าไกล ยุ่งงาน เค้าเหนื่อยอยากนอนอยู่บ้านเฉยๆ (เค้ามีร้านเป็นของตัวเอง) พอเรากลับเมืองไทย เค้าก็ยังทำนิสัยเหมือนเดิม ตื่นเช้าลืมตาต้องโทรหาเค้าก่อนแล้วคอยรายงานว่าวันนี้ไปไหนทำอะไร ถ้าไปข้างนอกก่อนบอกเค้าเค้าจะโกรธ วิดีโอคอลหาเราทุกชั่วโมง ด้วยความที่เราเป็นคนออกกำลังกาย ชอบปาร์ตี้มาก่อนทำให้มีเพื่อนผู้ชายหลายคนจากยิมบ้าง ผับบ้าง ซึ่งอันนี้เรารู้ว่าเค้าไม่ชอบทำให้หลังๆ เราเลิกไปเที่ยวกับเพื่อน ไม่ค่อยไปยิมเพราะรู้ว่าต้องเจอเพื่อนผู้ชาย กลัวเค้าไม่สบายใจ ตอนแรกเรายอมเค้าทุกอย่างเราคิดว่าเราไหว ยิ่งหลังๆ ถามเรื่องแต่งงานเค้าก็บ่ายเบี่ยงว่าดูกิจการที่บ้านก่อนเพราะช่วงนี้ขาดทุน เค้าอยากให้เราย้ายมาอยู่ประเทศเค้า มาช่วยงานเค้าโดยที่ยังไม่ต้องแต่ง จริงๆ เราเข้าใจปัญหาเค้านะคะแต่ในใจของเราคือเราผิดหวังมาก จากที่เคยคิดว่าไหวตอนนี้ไม่ไหวแล้วเหมือนความหวังพังทลาย เราไม่อยากอยู่ก่อนแต่ง เรายึดติดกับคำสัญญาที่เค้าบอกว่าจะแต่งงานกับเรา แต่ยิ่งเราถามก็ยิ่งทะเลาะกันเหมือนเราเป็นฝ่ายอยากแต่งงานกับเค้าอยู่คนเดียว แถมเค้าจะไม่แต่งอีกทั้งที่สินสอดเราก็จะช่วยเค้าเก็บเค้าหาเผลอๆ ออกให้เองด้วย แต่เค้าก็ไม่เคยให้คำตอบเรื่องเวลากับเราเลยว่าจะแต่งเมื่อไหร่ มีแต่ตอบรอเค้ารวยก่อนเค้าจะแต่ง ซึ่งเราฟังแล้วเราทุกข์ใจมาก นอนไม่หลับเป็นเดือน โทรคุยกันก็ไม่วายทะเลาะกันเรื่องนี้และจบที่เค้าว่าเราผิดที่เราไม่เข้าใจเค้า เราร้องไห้ทุกวัน นอนไม่หลับ โทษตัวเองทุกวันว่าเราเลือกรักคนผิด เราทิ้งชีวิตโสด อิสระของตัวเองทำให้ตัวเองมาต้องเจอกับความเจ็บปวดอีกครั้ง จากคนที่มั่นใจในตัวเองมากๆ เราไม่กล้าทำอะไรหรือไปไหนเลย เพราะกลัวเค้าไม่พอใจ เราไม่สามารถทำอะไรที่เป็นตัวเองอีกต่อไป เราเครียดเราร้องไห้ตลอดเวลาจนต้องเราต้องไปหาจิตแพทย์ ตอนนี้เรากำลังรักษาโรคซึมเศร้า ทำให้เราไม่อยากรับโทรศัพท์เค้า ไม่อยากคุยกับเค้าเลยเพราะในหัวมันคิดตลอดว่าเค้าเป็นต้นเหตุ แต่เราตัดสินใจบินมาหาเค้าอีกครั้งเพื่อดูให้แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกกับเค้ายังไง แต่สิ่งทีเกิดขึ้นคือเราร้องไห้ทันทีที่เจอหน้าเค้า เราไม่อยากคุยกับเค้าเลย ในหัวมันวนเวียนนึกถึงแต่เรื่องที่เค้าทำเราเจ็บ เรื่องที่เราทะเลาะกัน กอดเค้าไม่รู้สึกอบอุ่นเหมือนอย่างเคย เราไม่อยากคุยเล่นอะไรกับเค้าอีกต่อไป ในใจรู้อย่างเดียวคือเรารักเค้าแค่นั้น นอกนั้นไม่เหลืออะไรเลย ทั้งที่เค้ารู้ว่าเราต้องพบจิตแพทย์ต้องกินยา พอเราเปลี่ยนทุกพาสเวิร์ดในโทรศัพท์เพื่อต้องการความเป็นส่วนตัวกลับมา เค้าก็พยายามกดจนมันล็อค พอเค้าดูโทรศัพท์เราไม่ได้ก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม ใจนึงเราสงสารเค้าที่เห็นเค้าเจ็บเค้าร้องไห้ที่เราทำเย็นชา แต่เราก็ไม่สามารถรู้สึกกับเค้าเหมือนเดิมได้เลย มันกอดเค้าแล้วไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นปลอดภัยอีกแล้วทั้งที่เรารักเค้า ตอนนี้เค้ายอมให้เราไปเที่ยวบ้าง ไปยิมบ้าง แต่เหมือนเค้าฝืน ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกยิ่งห่างเหินกับเค้าไปอีก เราไม่รู้ว่าต้องจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ไม่รู้เพราะเราป่วยหรือความสัมพันธ์เรามันพังจนไปต่อไม่ได้ สับสนไปหมด มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจริงๆ ค่ะ