รู้สึกว่าในสายตาอาจารย์เราผิดไปหมดทุกอย่าง จนอยากหนีจากชีวิตไปให้มันจบๆ

ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ นอนคิดมากไม่ออกจากห้อง ร้องไห้บ้าง ไมเกรนกินบ้าง มาตั้งแต่เย็นวันพฤหัสแล้ว จะระบายให้คนใกล้ตัวฟังก็ไม่ได้เพราะไม่แน่ใจว่าจะมีใครคาบข่าวไปบอกอาจารย์บ้าง

เรื่องของเรื่องคือมีอาจารย์ในคณะคนหนึ่งไม่ค่อยชอบเราค่ะ(ความจริงก็คิดว่ามีคนอื่นอยู่อีกแต่คนนี้หนักสุด) เขาบอกเราเป็นพวกไม่มีมาด ไม่น่าเชื่อถือ ไม่คู่ควรกับความเชื่อถือของคนไข้(เราเรียนคณะทางสายสุขภาพ) อาจารย์ชอบว่าเราตลอด เวลาทำงานขนาดเราทำรอบเดียวผ่าน ตอบคำถามผิดรอบเดียวอาจารย์ก็ให้คะแนนเรา D ในขณะที่เพื่อนที่อยู่เตียงข้างๆทำไม่ได้ต้องแก้สามรอบจนสุดท้ายอาจารย์มาทำให้ ตอบคำถามไม่ได้เหมือนกันเพื่อนได้ B แถมตอนไปเซนต์เอาคะแนนเขาก็ยังถอนหายใจใส่เราแล้วพูดว่า น่าห่วงนะอย่างเธอจบไปจะทำอะไรได้

ความจริงเราก็มีประเด็นโดนอาจารย์ว่า หรือทำท่าเหนื่อยใจใส่อีกหลายรอบแต่รอบนี้เรารู้สึกหนักสุดคือเราเกิดอุบัติเหตุค่ะ เลยทำให้เอกสารสำคัญเสียหายเปื้อนทั้งโคลน เปื้อนทั้งเลือด เราเลยเขียนใบใหม่แล้วไปขอให้อาจารย์เซนต์ให้ใหม่ เราก็ไปแบบรู้สึกผิดมาก ไม่กล้ามองหน้าอาจารย์ด้วยซ้ำ อาจารย์กลับถอนหายใจใส่แล้วด่าเราว่าของแค่นี้ยังเก็บให้ดีไม่ได้ ทำไมชอบหางานให้อาจารย์ทำ แล้วทำให้อาจารย์เหนื่อยใจ เราก็ได้แต่ก้มหน้าแล้วพูดว่าขอโทษค่ะ เขาก็เซนต์ให้ แล้วก็บอกว่าฉันไม่รู้จะทำยังไงกับเธอแล้ว จะไปที่ไหนก็ไปไกลๆ

คือเราเข้าใจว่าทำเอกสารเสียหายเราผิดจริง แต่ทำไมอาจารย์ต้องด่า ต้องว่าเราขนาดนั้นด้วย ทั้งๆที่เราลากสังขารไปทั้งๆที่ยังเจ็บตัวแผลยังไม่ทำแค่ล้างน้ำเฉยๆนั่นแหละเพราะเรากลัวว่าถ้าไปช้าเราก็จะโดนเขาว่าอีก สรุปตอนนี้เราก็ได้แต่เก็บกดอยู่คนเดียว อยากจะหนีจากทุกอย่างไปให้มันจบๆแต่ก็กลัวใจว่าจะหนีไม่พ้นอีก ตอนนี้เหนื่อยใจมากเลยค่ะ แต่พูดกับคนรอบข้างไปก็ไม่มีใครเข้าใจ เพราะปกติเขาใจดีมากกับคนอื่น มีแค่กับห้าหกคนที่โดนเขาเล่นตลอด

ก็ไม่มีอะไรค่ะ แค่มาขอพื้นที่บ่นระบาย แล้วจะขอนอนต่อไปค่ะ ถ้าหายเศร้าวันจันทร์คงไปเรียน ถ้าไม่หายคงจะนอนต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะหายค่ะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่