ขอเกริ่นเรื่องเป็น Part นะครับ เรื่องนี้ผมอยากระบายมากๆ ไม่รู้ว่าจะโดนใจเพื่อนๆหรือเปล่า ลองดู!
Part 1. แนะนำตัว
เดิมทีอดีตผมเป็นพนักงานลูกจ้างบริษัทเอกชนแห่งนึงใน กทม. ทำนานยัน 12 ปี มีหญิงคบจนเป็นแฟนละไม่ได้แต่งงานกัน
ปัจจุบันผมอายุ 32 ปี ลาออกจากบริษัทเอกชนมาอยู่บ้านโดยพาแฟนกับลูกมาอยู่ที่บ้านเกิดบ้านนอกอีสานได้แค่ 1 ปีเป็นเหตุ
ให้แฟนกับผมต้องเลิกแยกทางกันโดยที่ฝ่ายแฟนผมได้ลูกไปและผมมอบเงินเก็บทั้งหมดของผมให้แฟนทั้งหมดที่มีไปให้เค้า
ผมร้องไห้นานนับเดือนกว่าจะตั้งชีวิตใหม่ได้ แต่ยังติดต่อลูกอยู่ ใช้ชีวิตโดยมีเป้าหมายว่า "กูมีเงินเหลือแค่ 400 บาทกูจะรวยให้ได้"
ผมมองหาธุระกิจจากริมบ่อตกปลาที่ตัวเองนั่งร้องไห้คนเดียว หาธุระกิจชนิดนึงที่ผมถนัดทำ ครอบครัวทางบ้านผมก็เสียใจกับผม
ไร้การช่วยเหลือ แต่ผมไม่โทษเค้าหรอก ผมเชื่อว่าปัญญหาผมมีไม่อดตาย ผมเชื่ออย่างนั้น
Part 2. เปิดธุระกิจ
ผมเปิดร้านขายช่วงแรกๆไม่ค่อยดี ใช้กลยุทธที่ไปร่ำเรียนมาจากบริษัทเอกชนที่เคยผ่านมา ให้เกิดประโยชน์ บุกไปทุกที่เพื่อ
ขายของในแต่ละวันให้ได้เงินไม่มากก็น้อยจนเกิดเป็นกำไรจากการขายของเริ่มๆค่อยๆขยายสินค้าเพื่มมากขึ่น จนปัจจุบันตอนนี้
เริ่มขยายฐานลูกค้าไปทุกๆที่ในระยะ 30 กิโลเมตรที่ผมเดินทางบ่อยๆจนลูกค้ามาหาเองที่บ้าน ทุกวันนี้ถามหาเงินเพื่อซื้ออะไร
ผมซื้อเองได้ ลูกอยากได้อะไร ผมซื้อให้ได้ เมือทำงานผ่านมาซักพักเกิดความเหงาในใจ เพื่อนๆแอบแซว หาแม่บ้านได้แล้ว
ยังมากวาดบ้าน ทำอาหารเองอยู่ พอเรานึกขึ่นได้ .... เอ่อ ก็จริงว่ะ เราจะแก่ไปหน้าแล้วนะ เราควรหาได้แล้วนะ พอมองรอบๆตัว
แต่ละคนรอบข้าง อายุ 24 26 28 งี้ มีลูกห้อย มีผัว กันละ แล้วจะเหลืออะไรให้เราที่บ้านนอกแบบนี้บ้าง เราต้องเข้าไปใน กทม. ?
คำตอบคือ ไม่ .... ฉะนั้นเราพึงโลก Social ออนไลน์ซิเห็นมีแอปหาคู่เยอะแยะลองดูไม่เสียหายไร
Part 3. จีบสาวในโลก Socail
โหย ลืมไปนานแล้วไหม ? ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วจีบสาวไม่ได้ใช้ก็ได้ใช้งวดนี้แหล่ะ ผมจึงโหลดแอปเขย่าหาคู่มาลองเล่นดูซักพัก
แล้วก็เจอหญิง 2 คนจาก 30 กว่าคนที่ทักทาย ที่เข้าท่าสุด และได้เข้าขั้นจนถึงมีการแอด Line กันแต่ไม่เคย Call หากันเลยนะ
แต่ ... ผมรู้สึกว่า ทำไมง่ายจังสิ่งที่เรียกว่า จะได้แฟน เค้าให้ผมเป็นตัวแทนของการเป็นแฟนเพียงแค่การคุยกันไม่ถึงเดือน
เอ่อ .... ง่ายดี ผมลองหยอดมุขไป เธอก็ OK นะ หยอดบอกจะไปหา เอ้า .... ง่ายอีก เธอบอกก็มาดิ เมื่อไหร่จะมา รอนาน
แท้จริงแล้วผมไม่ไปหรอก แต่ลองใจเฉย คนแรกพอผมเค้นไปมาไลฟ์สไตล์ เค้าไม่เข้ากับผมเลย และเค้าก็เป็นคนเฟตออกจากผมไปเอง
คนที่สองออกแนวเพ้อคบหลายคน ผมเองทนโลกของเธอไม่ไหว จึงขอตัวหายไปเองดีกว่า เธอก็ไม่ได้รู้สึกใดๆ ทั้งนี้เราไม่เคยเจอกันเลย
ผมจึงหยุดการเล่นแอปแนวนี้ไปซักพักใหญ่ๆประมาณ 4 เดือนกว่า แล้วมาเริ่มแอปใหม่ของ Facebook
Part 4. นี่หรือคือรักครั้งใหม่ ?
ผมได้เข้าไปใช้แอปหาคู่จาก Facebook ชือว่า ..... ผมใช้เวลาศึกษาแอปนี้จนไปเจอหญิงคนนึงที่หน้าตาการถ่ายภาพคล้าย หญิงในแอป
เขย่าหาคู่ จึงพยายามใช้คำอะไรก็ได้เพื่อให้เธอตอบรับผม และคุยกัน ปรากฏว่า ... สำเร็จ เธอตอบกลับมาใช้เวลาประมาณ 1-2 วัน
เธอถึงตอบ ผมใช้กลยุทธตามสัญชาตญาณตัวเองเพื่อดึงเธอให้นานที่สุด และมีการคุยถี่ขึ้น .... โดยที่เธอบอกว่าเธอทำงานเป็นพนักงาน
โรงแรม แผนกทำความสะอาด เงินเดือนน้อยนิด วุฒิน้อยความรู้ไม่มี ผมก็ได้แต่บอกว่า ไม่เป็นไร ปลอบใจและให้กำลังใจเธอ
หลังจากนั้นเธอก็หายไป 2-3 วัน ผมก็พยายามติดต่อทางแอปเรื่อยๆจนเธอตอบกลับมา
เธอจึงบอกว่าเธอโกหกผม ( อ้าว! ) ว่าเธอทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดที่โรงแรม แท้จริงแล้วเธอต้องการลองใจผม หลังจากเธอบอก
มาผมช็อคแปปเลย เห้ยแบบนี้ก็ได้เหรอ .... เธอบอกว่าเธอทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ที่ กระทรวง (รูปไฟ) ผมนี้อึ้งต่อได้อีก แต่ผมไม่ได้เกร็ง
หรือเกลียดอะไรเธอเลยนะที่โกหกกัน แต่เห็นความฉลาดบางอย่างในตัวเธอที่ใครซักคนจะเห็น ผมเห็นมัน และผมทำการสานต่อโดยการ
ขอ Line เธอ ผมไปเจอชื่อเธอ เธอก็หลอกผมอีกว่าเธอชื่อ A แท้จริงเธอชื่อ B แต่ไม่เป็นไรผมรับได้ยังมีอะไรที่ผมยังไม่รู้อีกไหม?
Part 5. ประสบการณ์รักครั้งใหม่ ที่ใช่ หรือไม่ ?
ติดตามในวันพรุ่งนี้ วันนี้ขอนอนก่อน
คุณ ... เชื่อเรื่องความรักผ่านแอปหาคู่หรือไม่ ?
Part 1. แนะนำตัว
เดิมทีอดีตผมเป็นพนักงานลูกจ้างบริษัทเอกชนแห่งนึงใน กทม. ทำนานยัน 12 ปี มีหญิงคบจนเป็นแฟนละไม่ได้แต่งงานกัน
ปัจจุบันผมอายุ 32 ปี ลาออกจากบริษัทเอกชนมาอยู่บ้านโดยพาแฟนกับลูกมาอยู่ที่บ้านเกิดบ้านนอกอีสานได้แค่ 1 ปีเป็นเหตุ
ให้แฟนกับผมต้องเลิกแยกทางกันโดยที่ฝ่ายแฟนผมได้ลูกไปและผมมอบเงินเก็บทั้งหมดของผมให้แฟนทั้งหมดที่มีไปให้เค้า
ผมร้องไห้นานนับเดือนกว่าจะตั้งชีวิตใหม่ได้ แต่ยังติดต่อลูกอยู่ ใช้ชีวิตโดยมีเป้าหมายว่า "กูมีเงินเหลือแค่ 400 บาทกูจะรวยให้ได้"
ผมมองหาธุระกิจจากริมบ่อตกปลาที่ตัวเองนั่งร้องไห้คนเดียว หาธุระกิจชนิดนึงที่ผมถนัดทำ ครอบครัวทางบ้านผมก็เสียใจกับผม
ไร้การช่วยเหลือ แต่ผมไม่โทษเค้าหรอก ผมเชื่อว่าปัญญหาผมมีไม่อดตาย ผมเชื่ออย่างนั้น
Part 2. เปิดธุระกิจ
ผมเปิดร้านขายช่วงแรกๆไม่ค่อยดี ใช้กลยุทธที่ไปร่ำเรียนมาจากบริษัทเอกชนที่เคยผ่านมา ให้เกิดประโยชน์ บุกไปทุกที่เพื่อ
ขายของในแต่ละวันให้ได้เงินไม่มากก็น้อยจนเกิดเป็นกำไรจากการขายของเริ่มๆค่อยๆขยายสินค้าเพื่มมากขึ่น จนปัจจุบันตอนนี้
เริ่มขยายฐานลูกค้าไปทุกๆที่ในระยะ 30 กิโลเมตรที่ผมเดินทางบ่อยๆจนลูกค้ามาหาเองที่บ้าน ทุกวันนี้ถามหาเงินเพื่อซื้ออะไร
ผมซื้อเองได้ ลูกอยากได้อะไร ผมซื้อให้ได้ เมือทำงานผ่านมาซักพักเกิดความเหงาในใจ เพื่อนๆแอบแซว หาแม่บ้านได้แล้ว
ยังมากวาดบ้าน ทำอาหารเองอยู่ พอเรานึกขึ่นได้ .... เอ่อ ก็จริงว่ะ เราจะแก่ไปหน้าแล้วนะ เราควรหาได้แล้วนะ พอมองรอบๆตัว
แต่ละคนรอบข้าง อายุ 24 26 28 งี้ มีลูกห้อย มีผัว กันละ แล้วจะเหลืออะไรให้เราที่บ้านนอกแบบนี้บ้าง เราต้องเข้าไปใน กทม. ?
คำตอบคือ ไม่ .... ฉะนั้นเราพึงโลก Social ออนไลน์ซิเห็นมีแอปหาคู่เยอะแยะลองดูไม่เสียหายไร
Part 3. จีบสาวในโลก Socail
โหย ลืมไปนานแล้วไหม ? ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วจีบสาวไม่ได้ใช้ก็ได้ใช้งวดนี้แหล่ะ ผมจึงโหลดแอปเขย่าหาคู่มาลองเล่นดูซักพัก
แล้วก็เจอหญิง 2 คนจาก 30 กว่าคนที่ทักทาย ที่เข้าท่าสุด และได้เข้าขั้นจนถึงมีการแอด Line กันแต่ไม่เคย Call หากันเลยนะ
แต่ ... ผมรู้สึกว่า ทำไมง่ายจังสิ่งที่เรียกว่า จะได้แฟน เค้าให้ผมเป็นตัวแทนของการเป็นแฟนเพียงแค่การคุยกันไม่ถึงเดือน
เอ่อ .... ง่ายดี ผมลองหยอดมุขไป เธอก็ OK นะ หยอดบอกจะไปหา เอ้า .... ง่ายอีก เธอบอกก็มาดิ เมื่อไหร่จะมา รอนาน
แท้จริงแล้วผมไม่ไปหรอก แต่ลองใจเฉย คนแรกพอผมเค้นไปมาไลฟ์สไตล์ เค้าไม่เข้ากับผมเลย และเค้าก็เป็นคนเฟตออกจากผมไปเอง
คนที่สองออกแนวเพ้อคบหลายคน ผมเองทนโลกของเธอไม่ไหว จึงขอตัวหายไปเองดีกว่า เธอก็ไม่ได้รู้สึกใดๆ ทั้งนี้เราไม่เคยเจอกันเลย
ผมจึงหยุดการเล่นแอปแนวนี้ไปซักพักใหญ่ๆประมาณ 4 เดือนกว่า แล้วมาเริ่มแอปใหม่ของ Facebook
Part 4. นี่หรือคือรักครั้งใหม่ ?
ผมได้เข้าไปใช้แอปหาคู่จาก Facebook ชือว่า ..... ผมใช้เวลาศึกษาแอปนี้จนไปเจอหญิงคนนึงที่หน้าตาการถ่ายภาพคล้าย หญิงในแอป
เขย่าหาคู่ จึงพยายามใช้คำอะไรก็ได้เพื่อให้เธอตอบรับผม และคุยกัน ปรากฏว่า ... สำเร็จ เธอตอบกลับมาใช้เวลาประมาณ 1-2 วัน
เธอถึงตอบ ผมใช้กลยุทธตามสัญชาตญาณตัวเองเพื่อดึงเธอให้นานที่สุด และมีการคุยถี่ขึ้น .... โดยที่เธอบอกว่าเธอทำงานเป็นพนักงาน
โรงแรม แผนกทำความสะอาด เงินเดือนน้อยนิด วุฒิน้อยความรู้ไม่มี ผมก็ได้แต่บอกว่า ไม่เป็นไร ปลอบใจและให้กำลังใจเธอ
หลังจากนั้นเธอก็หายไป 2-3 วัน ผมก็พยายามติดต่อทางแอปเรื่อยๆจนเธอตอบกลับมา
เธอจึงบอกว่าเธอโกหกผม ( อ้าว! ) ว่าเธอทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดที่โรงแรม แท้จริงแล้วเธอต้องการลองใจผม หลังจากเธอบอก
มาผมช็อคแปปเลย เห้ยแบบนี้ก็ได้เหรอ .... เธอบอกว่าเธอทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ที่ กระทรวง (รูปไฟ) ผมนี้อึ้งต่อได้อีก แต่ผมไม่ได้เกร็ง
หรือเกลียดอะไรเธอเลยนะที่โกหกกัน แต่เห็นความฉลาดบางอย่างในตัวเธอที่ใครซักคนจะเห็น ผมเห็นมัน และผมทำการสานต่อโดยการ
ขอ Line เธอ ผมไปเจอชื่อเธอ เธอก็หลอกผมอีกว่าเธอชื่อ A แท้จริงเธอชื่อ B แต่ไม่เป็นไรผมรับได้ยังมีอะไรที่ผมยังไม่รู้อีกไหม?
Part 5. ประสบการณ์รักครั้งใหม่ ที่ใช่ หรือไม่ ?
ติดตามในวันพรุ่งนี้ วันนี้ขอนอนก่อน