เรารู้ความเหนื่อยของคนมีไม่เท่ากันอยู่แล้วค่ะเพระว่ามันขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายและจิตใจ
มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างรึเปล่า?
ที่เหนื่อยกับอะไรเดิมๆ ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะไม่เปลี่ยนไป
การร้องไห้ซ้ำๆ ทั้งๆที่รู้ว่าช่วยอะไรไม่ได้
ขอแค่ได้ระบายในพื้นที่ของเรา
เหมือนชีวิตหมดแรงอะค่ะ เพราะหลายปัจจัยที่เข้ามา
ที่บ้านไม่มีคนห่วงความรู้สึกของเรา เรายังต้องเอาใจเค้าอีก เป็นงงเลยมั้ยคะ?
เราควรจะทำอะไรได้บ้างคะ หรือว่าเดี๋ยวความรู้สึกแบบนี้ก็หายไปเอง
แต่เราอาจจะมั่นใจว่ายังไงก็ไม่ใช่ซึมเศร้าอะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับทุกคำตอบ
เคยเหนื่อยกับอะไรมากๆมั้ย
มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างรึเปล่า?
ที่เหนื่อยกับอะไรเดิมๆ ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะไม่เปลี่ยนไป
การร้องไห้ซ้ำๆ ทั้งๆที่รู้ว่าช่วยอะไรไม่ได้
ขอแค่ได้ระบายในพื้นที่ของเรา
เหมือนชีวิตหมดแรงอะค่ะ เพราะหลายปัจจัยที่เข้ามา
ที่บ้านไม่มีคนห่วงความรู้สึกของเรา เรายังต้องเอาใจเค้าอีก เป็นงงเลยมั้ยคะ?
เราควรจะทำอะไรได้บ้างคะ หรือว่าเดี๋ยวความรู้สึกแบบนี้ก็หายไปเอง
แต่เราอาจจะมั่นใจว่ายังไงก็ไม่ใช่ซึมเศร้าอะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับทุกคำตอบ