เรากับสามีแต่งงานกันมา4ปีมีลูกด้วยกัน2คนค่ะ ลูกยังเล็ก คนโต3ขวบกว่าคนเล็ก2ขวบกว่า
เราไม่ใช่แม่เลี้ยงเดี่ยว แต่ก็เหมือน เพราะสามีทำงานที่ต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆ คือไปอาทิตย์นึง ปล้วก็กลับมาพักที่บ้าน1วัน วนเวียนแบบนี้
เราก็ต้องทำหน้าที่ทุกอย่างแทน ทำเองทุกเรื่องจริงๆ เพราะสามีเป็นคนต่างชาติ ภาษาไทยก็พูดไม่ได้ เราต้องทำงานไปด้วย เลี้ยงลูก2คนไปด้วย แต่ล่าสุดส่งลูกเข้าเรียนแล้ว คิดว่าคงจะสบายขึ้น
ปัญหาคือ เรารู้สึกเหนื่อยมากๆ เหมือนว่านอกจากต้องดูแลลูกคนเดียวแล้วยังต้องคอยช่วยสามีในหลายๆเรื่อง เพราะสามีพูดไทยไม่ได้ แถมไม่พยายามจะฝึกภาษาเลย หยุดงานอยู่บ้านก็ดูแต่มือถือ คือดูตลอดเวลาจริงๆ ดูหนัง ดูกาตูน ดูเกมส์ จนทุกวันนี้เราอยากเลิกมากๆ เรารู้สึกว่าลำพังรายได้เราน่าจะเลี้ยงลูกเองได้ แต่เราอาจจะต้องเหนื่อยกว่าเดิมมากขึ้น ไม่อยากให้ลูกมีพ่อที่ไม่เอาไหน สอนลูกก็ไม่เป็น ดีแต่ให้ความสำคัญกับเพื่อน ทุกวันนี้เราแทบไม่อยากมองหน้า แทบไม่คุยกับเค้าเลย เพราะแค่เห็นหน้าเค้าเราก็อารมเสียแล้ว เราควรทนต่อไปแบบไม่มีความสุขแบบนี้หรือควรหย่ากันดี
ลูก2แต่อยากเลิกกับสามี
เราไม่ใช่แม่เลี้ยงเดี่ยว แต่ก็เหมือน เพราะสามีทำงานที่ต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆ คือไปอาทิตย์นึง ปล้วก็กลับมาพักที่บ้าน1วัน วนเวียนแบบนี้
เราก็ต้องทำหน้าที่ทุกอย่างแทน ทำเองทุกเรื่องจริงๆ เพราะสามีเป็นคนต่างชาติ ภาษาไทยก็พูดไม่ได้ เราต้องทำงานไปด้วย เลี้ยงลูก2คนไปด้วย แต่ล่าสุดส่งลูกเข้าเรียนแล้ว คิดว่าคงจะสบายขึ้น
ปัญหาคือ เรารู้สึกเหนื่อยมากๆ เหมือนว่านอกจากต้องดูแลลูกคนเดียวแล้วยังต้องคอยช่วยสามีในหลายๆเรื่อง เพราะสามีพูดไทยไม่ได้ แถมไม่พยายามจะฝึกภาษาเลย หยุดงานอยู่บ้านก็ดูแต่มือถือ คือดูตลอดเวลาจริงๆ ดูหนัง ดูกาตูน ดูเกมส์ จนทุกวันนี้เราอยากเลิกมากๆ เรารู้สึกว่าลำพังรายได้เราน่าจะเลี้ยงลูกเองได้ แต่เราอาจจะต้องเหนื่อยกว่าเดิมมากขึ้น ไม่อยากให้ลูกมีพ่อที่ไม่เอาไหน สอนลูกก็ไม่เป็น ดีแต่ให้ความสำคัญกับเพื่อน ทุกวันนี้เราแทบไม่อยากมองหน้า แทบไม่คุยกับเค้าเลย เพราะแค่เห็นหน้าเค้าเราก็อารมเสียแล้ว เราควรทนต่อไปแบบไม่มีความสุขแบบนี้หรือควรหย่ากันดี