เราแต่งวานกับสามีได้5ปี ตลอดเวลา5ปีเค้าปิดบังเรื่องหนี้สินตลอด พอรู้ตัวอีกทีเค้าติเหนี้เป็นล้าน (เหตุเกิดตอนเค้าเมา)เราสงสารเค้าเราจึงช่วยเค้ายืมเงินมาใช้หนี้...และกู้หนี้เพิ่มเพื่อแต่งงานและทำธุระกิจแต่ก็ล้มไม่เป็นท่า
ตอนนี้หนี้สินทั่วหัวทั่วตัวมาก...ทั่งคู่ทำงานมีเงินเดือนแต่แทบไม่เหลือเพราะต้องใช้หนี้ และเลี้ยงลูก
ประเด็นคือเค้ายังคงไม่ปรับปรุงตัว โกหกตลอดเวลาไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่...บอกไม่อย่าให้เราไม่สบายใจ...เราพยายามเลิกกับเค้ามาก..แต่ถ้าเลิกไปเราต้อวรับภาระหนี้คนเดียวแน่ๆ เรารู้ดีเพราะเค้าไม่เคยมีความรับผิดชอบอะไรเลย.....
เราอยากออกจากจุดนี้ เรารับราชการทำงานที่เดียวกันทั้งคู่....เราเคยพยายามเลิกโดยคิดว่าจะก้มหน้ารับกรรมคนเดียวไป หนี้สินสักวันคงหมดไป แต่แม่เราไม่ยอมจะมาใช้คนเดียวยังไง
ตอนนี้เรามองว่าเค้าเป็นภาระมาก คือถ้าช่วยกันทำมาหากินไม่โกหก ซื่อสัตย์เราก็พอจะมีความสุขไปกับหนี้สินเราได้บ้าง แต่นี้เราท้อ บางวันเราอยากหนีไปอยู่คนเดียว ทิ้งภาระทุกอย่าง แต่เราทำไม่ได้
ทุกวันนี้อยู่ไปวันๆไม่อยากมองหน้า สัญญาอะไรไว้ทำไม่ได้
พอจะมีวิธีคิด รึอะไรก็ได้ทำให้เราพอจะมีกำลังใจ รึทางออกไปจากจุดนี้ บ้างไหมค่ะ
มีสามีแล้วเป็นภาระจะเลิกก็เลิกไม่ได้เนื้องจากหนี้สินร่วมกันมาก
ตอนนี้หนี้สินทั่วหัวทั่วตัวมาก...ทั่งคู่ทำงานมีเงินเดือนแต่แทบไม่เหลือเพราะต้องใช้หนี้ และเลี้ยงลูก
ประเด็นคือเค้ายังคงไม่ปรับปรุงตัว โกหกตลอดเวลาไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่...บอกไม่อย่าให้เราไม่สบายใจ...เราพยายามเลิกกับเค้ามาก..แต่ถ้าเลิกไปเราต้อวรับภาระหนี้คนเดียวแน่ๆ เรารู้ดีเพราะเค้าไม่เคยมีความรับผิดชอบอะไรเลย.....
เราอยากออกจากจุดนี้ เรารับราชการทำงานที่เดียวกันทั้งคู่....เราเคยพยายามเลิกโดยคิดว่าจะก้มหน้ารับกรรมคนเดียวไป หนี้สินสักวันคงหมดไป แต่แม่เราไม่ยอมจะมาใช้คนเดียวยังไง
ตอนนี้เรามองว่าเค้าเป็นภาระมาก คือถ้าช่วยกันทำมาหากินไม่โกหก ซื่อสัตย์เราก็พอจะมีความสุขไปกับหนี้สินเราได้บ้าง แต่นี้เราท้อ บางวันเราอยากหนีไปอยู่คนเดียว ทิ้งภาระทุกอย่าง แต่เราทำไม่ได้
ทุกวันนี้อยู่ไปวันๆไม่อยากมองหน้า สัญญาอะไรไว้ทำไม่ได้
พอจะมีวิธีคิด รึอะไรก็ได้ทำให้เราพอจะมีกำลังใจ รึทางออกไปจากจุดนี้ บ้างไหมค่ะ