คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกันมานานแล้วครับ
ซึ่งตลอดระยะที่ผ่านมาช่วงแรกๆเรามีความสุขมากๆทั้งคู่
จนมาช่วงนึงผมเปลี่ยนไป (ไม่ได้มีกิ๊กนะ ตลอดคบมาไม่เคยตอบแชทเลย และไม่มีใครทักมา) แต่ผมเปลี่ยนไปแบบนิสัยคอยระแวง
เมื่อก่อนเธอทำอะไรบอก พักหลังๆ เธอไม่ค่อยจะบอก
เธอตอบแชทเพื่อนๆ แต่เธอไม่ค่อยตอบแชทผม
(เธอไม่มีใครเช่นกันครับ ไม่มีมือที่สาม)
อาการงี่เง้าของผมมาทันที เป็นแบบนี้มา 2 เดือนเต็มๆ
ผมไม่คอยที่จะให้กำลังเธอ ผมไม่คอยที่จะเข้าใจเธอเลย
ผมมีแต่ว่าเธอมาตลอด แต่ไม่ได้ว่าแบบรุนแรงนะครับ
(ลืมบบอกไปว่าเธอกำลังเรียนพยายาล ครับ)
และแน่นอน มันเหนื่อยทั้งเรื่องเรียน ทั้งปัญหาที่นั้น
และไหนจะเป็นการทำตัวของผมอีก
คุยประชดแบบน่ารัก บางทีเธอก็ขำ บางทีเธอก็ไม่ขำเลย
และเธอทิ้งแชทไว้ให้ผมแบบปกติซึ่งผมยุ่งๆ
และทันใดนั้นผมปิ้งไอเดียลองใจเธอ อยากรู้ด้วยจะเป็นยังไง
จะสอบเลยอ่านหนังสือ ไม่ได้ตอบเธอเลยครับ 1 วัน กับ 1 คืน
และผมได้เผลอหลุดปากไปว่า
"นี้หายไปเป็นวัน ไม่คิดจะตามจะโทรหากันบ้างอ่อ"
เธอตอบกลับมาว่า "รู้ว่าเธอลองใจ ก็เธอไม่ตอยฉันเอง"
ผมตอบกลับไปว่า
"ถ้าไม่คิดจะตอบ ก็ไม่ต้องตอบแล้ว"
หลังจากนั้นเธอกลับบ้าน (เธอชอบกลับบ้านทุกอาทิตย์ กลับศุกร์เย็น อาทิตย์กลับวิทลัยครับ)
ซ
ซึงวันที่เธอจะกลับบ้านช่วงเช้าเราก็คุยกันปกติครับ
แต่พอ 6 โมงเย็นไปเธอหายไปเลยครับ ผมก็ยังไม่เอะใจ
เที่ยงวันเสาร์ (อ่านหนังสือนอนดึกครับ) ผมก็นั่งเล่นปกติ
จนผมคิดได้ว่าสิ่งที่ผมทำมาตลอดมันเป็นการทำร้ายจิตใจเธอมาตลอด เธอต้องมาทนกับการงี่เง่าของผมเป็นเดือนๆ
เธอเก็บมันมาตลอดไม่เคยจะพูดยอกผม
เธอยอมผมมาตลอด (คิดได้วันเสาร์ เหมือนรู้ตัวกำลังจะเจอกับอะไร)
ผมพยายามติดต่อเธอโทรเป็น 100 สาย ทั้งเฟส และ เบอร์โทร
ในใจผมตอนนั้นมันเริ่มหวิวๆแล้วครับ
จนเธอส่งข้อความผ่านเบอร์มาว่า "แล้วจะติดต่อกลับ"
ผมก็เลยหยุดโทร และผมก็นั่งเครียดทั้งคืน ที่ไม่ได้ขอโทษเธอในสิ่งที่ผมทำ ทุกๆอย่าง
จนมาถึงวันอาทิตย์เช้า ผมก็โทรไปอีก เธอก็ไม่รับ ติดต่อกับน้องเธอ
เธอตอบแชทผมมาทันที่ว่า อย่ายุ่งกับน้องเค้า ครอบครัวเค้า
ผมก็เลยทำตามที่เธอขอครับ
จนตอนเที่ยงของวันอาทิตย์ เธอบอกเลิกผม เธอบอกเธอเหนื่อยแล้ว
หลายๆอย่างทั้งความรู้สึก
ผมก็พยายามทำทุกวิถีทางเผื่อจะยื้อเธอไว้ ผมรักเธอมากจริงๆ
เป็นรักแรกแฟนคนแรก ที่ไม่อยากจะเสียเธอไป เธอเป็นคนที่มำให้ผม
รู้สึกอะไรหลายๆอย่างมากว่าทั่วๆไป ก็พยายามง้อเธอเรื่อยๆ
จนเธอบอกว่าพอเถอะ แล้วเธอก็ไม่ตอบแชทผมอีกเลย
ผมได้ขอโอกาสเธอให้ผมได้แก้ตัวในสิ่งที่ผมทำร้ายจิตใจเธอมาตลอด
และแน่นอนครับ ผมรู้ตัวดีว่าการทำร้านจิตใจกันมันยากมากที่ได้รับโอกาสนั้น
แต่พอเวลาผ่านไป เที่ยงคืน เธอโทรมาหาผมแต่เธอไม่พูด
ผมก็เลยแชทไปว่า "ไม่ได้ยินเสียงเธอพูดเป็นอะไรป่าว"
เธอก็บอกว่า "ไม่มีอะไรละ" เธอก็ถามผมต่อว่า เป็นไงทำใจได้ยัง
ผมก็เลนบอกเธอไปว่า "มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะเธอ พึ่งผ่านมาแค่ไม่กี่ชั่วโมง และกว่าจะทำใจได้คงอีกนาน รักแรกมันลืมยากนะ ความสุขที่เรามีกันมาตลอด คิอดถึงอ้อมกอด คิดถึงรอยจุ๊บ มันยากจริงๆที่จะทำใจ)
แล้วเธอก็ตอบผมว่า "ถ้าฉันลองให้โอกาสเธอสักครั้ง อาทิตย์นึง อยากรู้ว่าเธอจะเปลี่ยนไปยังไง"
ในใจผมก็คิดว่าแค่อาทิตย์เดียวผมยังทำให้เธอไม่มั่นใจได้เลย
และบวกกับช่วงจะสอบ หรือเธอไม่อจากให้ผมคิดมากในช่วงสอบ
ผมดีใจสุดๆครับ ผทตอบตกลงแบบไม่คิดอะไรเลย
ผมก็ถามเธอกลับไปว่า "เธอพูดจริงใช่ไหม คงไม่ให้ฉันคิดมากช่วงจะสอบหรือเปล่า ถ้าทำแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยนะ"
เธอก็ตอบว่า "ก็ถ้าไม่โอเคร ก็ให้มันจบๆไปนะดีแล้ว"
ผมก็เลยบอกไปว่า "ผมโอเครทุกอย่างที่เธอยื่นโอกาฤสนี้มาให้)
มาอีกวันผมก็ตามปกติเหมือนตอนเราคบกันได้ใหม่ๆ
คอยให้กำลังใจ คอยถามไถเธอ เป็นไงมั้งวันนี้ กินไรยัง
เรียนกี่โมง ฝันดีนะ เธอจะสอบผมก็ให้กำลังใจสู้ๆนะเธอทำได้ฉันเชื่อในตัวเธอ (เธอก็ตอบสั้นๆแบบ ปกติดี แล้ว 8 เช่นกัน เช่นกัน ไม่ว่าจะคุยยังไงเธอจะตอบประมาณนี้ครับ)
ผมถามเธอว่า "ถ้าผมทำได้แบบเดิม เหมือนตอนแรก เราจะยังกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม"
เธอตอบผมว่า "ไม่รู้"
และเธอก็บอกกับผมอีกว่า "ไม่ต้องหวังมากนะ"
ทันใดนั้นผมเองนี้ตั้งคำถามก็ตัวเองเลยว่า
ตกลงเป็นการให้โอกาส หรือยังไงกันแน่
ท่าใดที่ได้ผ่านมาอ่านช่วยตอบผมหน่อยนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------
แต่ผมก็พอจะรู้ตัวว่าคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว (มั้งนะ)
แต่ผมก็จะใช้โอกาสนี้ได้ทำให้มันดีพอที่ผมไม่เคยได้ทำมันมา
มันเป็นความผิดพลาดที่ผมสร้างมันขึ้นมาเองทั้งนั้น
---------------------------------------------------------------------------------------
ทุกท่านคิดว่าเธอยังจะให้อภัยผมไหม หรือต้องรอเวลาให้เธอได้พัก
เธอจะได้ไม่เครียดมาก การที่ผมใส่ไปทุกวันผมก็กลัวว่าเธอจะลำคาญเอาครับ หรือเบื่อผมเอาสะก่อน
ยังไงรบกวนพี่มีความรู้ด้วยนะครับ
**เธอเป็นคนใจแข็งมากๆ มากชนิดแบบเพชร เลยครับ และผมรับรู้มันดี**
ตอนนี้ผ่านมา 2 วันแล้วครับ กับอีก 5 6 วันที่เหลือ
##ฝากถึงคนที่มีแฟนนะครับและได้อ่านกระทู้นี้ รักษาเค้าไว้ดีๆนะครัยคอยให้กำลังใจในยามเค้าเหนื่อย คอยรับฟังปัญหาในยามเธออ่อนล้าคอยเข้าใจเธอ ให้เธอได้มีชีวิตที่เธอต้องการบ้าง อย่างบังคับกันเลยมันเป็นสิ่งที่ไม่ได้หรอกครับ คอยถามว่าเธอเป็นยังไง กินไรยัง ดูแลกันดีๆครับ อย่าปล่อยให้เกิดช่องว่างระหว่างคนสองคน แค่คำถามพวกนี้มันก็คอยเติมเต็มในชีวิตเค้าได้แล้วครับ บอกรักบอกคิดถึง และคุณจะเสียใจไปตลอดแบบผมในตอนนี้ สุ้ๆนะครับ##
โดนบอกเลิก เพราะเธอเหนื่อยแล้ว 😔
ซึ่งตลอดระยะที่ผ่านมาช่วงแรกๆเรามีความสุขมากๆทั้งคู่
จนมาช่วงนึงผมเปลี่ยนไป (ไม่ได้มีกิ๊กนะ ตลอดคบมาไม่เคยตอบแชทเลย และไม่มีใครทักมา) แต่ผมเปลี่ยนไปแบบนิสัยคอยระแวง
เมื่อก่อนเธอทำอะไรบอก พักหลังๆ เธอไม่ค่อยจะบอก
เธอตอบแชทเพื่อนๆ แต่เธอไม่ค่อยตอบแชทผม
(เธอไม่มีใครเช่นกันครับ ไม่มีมือที่สาม)
อาการงี่เง้าของผมมาทันที เป็นแบบนี้มา 2 เดือนเต็มๆ
ผมไม่คอยที่จะให้กำลังเธอ ผมไม่คอยที่จะเข้าใจเธอเลย
ผมมีแต่ว่าเธอมาตลอด แต่ไม่ได้ว่าแบบรุนแรงนะครับ
(ลืมบบอกไปว่าเธอกำลังเรียนพยายาล ครับ)
และแน่นอน มันเหนื่อยทั้งเรื่องเรียน ทั้งปัญหาที่นั้น
และไหนจะเป็นการทำตัวของผมอีก
คุยประชดแบบน่ารัก บางทีเธอก็ขำ บางทีเธอก็ไม่ขำเลย
และเธอทิ้งแชทไว้ให้ผมแบบปกติซึ่งผมยุ่งๆ
และทันใดนั้นผมปิ้งไอเดียลองใจเธอ อยากรู้ด้วยจะเป็นยังไง
จะสอบเลยอ่านหนังสือ ไม่ได้ตอบเธอเลยครับ 1 วัน กับ 1 คืน
และผมได้เผลอหลุดปากไปว่า
"นี้หายไปเป็นวัน ไม่คิดจะตามจะโทรหากันบ้างอ่อ"
เธอตอบกลับมาว่า "รู้ว่าเธอลองใจ ก็เธอไม่ตอยฉันเอง"
ผมตอบกลับไปว่า
"ถ้าไม่คิดจะตอบ ก็ไม่ต้องตอบแล้ว"
หลังจากนั้นเธอกลับบ้าน (เธอชอบกลับบ้านทุกอาทิตย์ กลับศุกร์เย็น อาทิตย์กลับวิทลัยครับ)
ซ
ซึงวันที่เธอจะกลับบ้านช่วงเช้าเราก็คุยกันปกติครับ
แต่พอ 6 โมงเย็นไปเธอหายไปเลยครับ ผมก็ยังไม่เอะใจ
เที่ยงวันเสาร์ (อ่านหนังสือนอนดึกครับ) ผมก็นั่งเล่นปกติ
จนผมคิดได้ว่าสิ่งที่ผมทำมาตลอดมันเป็นการทำร้ายจิตใจเธอมาตลอด เธอต้องมาทนกับการงี่เง่าของผมเป็นเดือนๆ
เธอเก็บมันมาตลอดไม่เคยจะพูดยอกผม
เธอยอมผมมาตลอด (คิดได้วันเสาร์ เหมือนรู้ตัวกำลังจะเจอกับอะไร)
ผมพยายามติดต่อเธอโทรเป็น 100 สาย ทั้งเฟส และ เบอร์โทร
ในใจผมตอนนั้นมันเริ่มหวิวๆแล้วครับ
จนเธอส่งข้อความผ่านเบอร์มาว่า "แล้วจะติดต่อกลับ"
ผมก็เลยหยุดโทร และผมก็นั่งเครียดทั้งคืน ที่ไม่ได้ขอโทษเธอในสิ่งที่ผมทำ ทุกๆอย่าง
จนมาถึงวันอาทิตย์เช้า ผมก็โทรไปอีก เธอก็ไม่รับ ติดต่อกับน้องเธอ
เธอตอบแชทผมมาทันที่ว่า อย่ายุ่งกับน้องเค้า ครอบครัวเค้า
ผมก็เลยทำตามที่เธอขอครับ
จนตอนเที่ยงของวันอาทิตย์ เธอบอกเลิกผม เธอบอกเธอเหนื่อยแล้ว
หลายๆอย่างทั้งความรู้สึก
ผมก็พยายามทำทุกวิถีทางเผื่อจะยื้อเธอไว้ ผมรักเธอมากจริงๆ
เป็นรักแรกแฟนคนแรก ที่ไม่อยากจะเสียเธอไป เธอเป็นคนที่มำให้ผม
รู้สึกอะไรหลายๆอย่างมากว่าทั่วๆไป ก็พยายามง้อเธอเรื่อยๆ
จนเธอบอกว่าพอเถอะ แล้วเธอก็ไม่ตอบแชทผมอีกเลย
ผมได้ขอโอกาสเธอให้ผมได้แก้ตัวในสิ่งที่ผมทำร้ายจิตใจเธอมาตลอด
และแน่นอนครับ ผมรู้ตัวดีว่าการทำร้านจิตใจกันมันยากมากที่ได้รับโอกาสนั้น
แต่พอเวลาผ่านไป เที่ยงคืน เธอโทรมาหาผมแต่เธอไม่พูด
ผมก็เลยแชทไปว่า "ไม่ได้ยินเสียงเธอพูดเป็นอะไรป่าว"
เธอก็บอกว่า "ไม่มีอะไรละ" เธอก็ถามผมต่อว่า เป็นไงทำใจได้ยัง
ผมก็เลนบอกเธอไปว่า "มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะเธอ พึ่งผ่านมาแค่ไม่กี่ชั่วโมง และกว่าจะทำใจได้คงอีกนาน รักแรกมันลืมยากนะ ความสุขที่เรามีกันมาตลอด คิอดถึงอ้อมกอด คิดถึงรอยจุ๊บ มันยากจริงๆที่จะทำใจ)
แล้วเธอก็ตอบผมว่า "ถ้าฉันลองให้โอกาสเธอสักครั้ง อาทิตย์นึง อยากรู้ว่าเธอจะเปลี่ยนไปยังไง"
ในใจผมก็คิดว่าแค่อาทิตย์เดียวผมยังทำให้เธอไม่มั่นใจได้เลย
และบวกกับช่วงจะสอบ หรือเธอไม่อจากให้ผมคิดมากในช่วงสอบ
ผมดีใจสุดๆครับ ผทตอบตกลงแบบไม่คิดอะไรเลย
ผมก็ถามเธอกลับไปว่า "เธอพูดจริงใช่ไหม คงไม่ให้ฉันคิดมากช่วงจะสอบหรือเปล่า ถ้าทำแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยนะ"
เธอก็ตอบว่า "ก็ถ้าไม่โอเคร ก็ให้มันจบๆไปนะดีแล้ว"
ผมก็เลยบอกไปว่า "ผมโอเครทุกอย่างที่เธอยื่นโอกาฤสนี้มาให้)
มาอีกวันผมก็ตามปกติเหมือนตอนเราคบกันได้ใหม่ๆ
คอยให้กำลังใจ คอยถามไถเธอ เป็นไงมั้งวันนี้ กินไรยัง
เรียนกี่โมง ฝันดีนะ เธอจะสอบผมก็ให้กำลังใจสู้ๆนะเธอทำได้ฉันเชื่อในตัวเธอ (เธอก็ตอบสั้นๆแบบ ปกติดี แล้ว 8 เช่นกัน เช่นกัน ไม่ว่าจะคุยยังไงเธอจะตอบประมาณนี้ครับ)
ผมถามเธอว่า "ถ้าผมทำได้แบบเดิม เหมือนตอนแรก เราจะยังกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม"
เธอตอบผมว่า "ไม่รู้"
และเธอก็บอกกับผมอีกว่า "ไม่ต้องหวังมากนะ"
ทันใดนั้นผมเองนี้ตั้งคำถามก็ตัวเองเลยว่า
ตกลงเป็นการให้โอกาส หรือยังไงกันแน่
ท่าใดที่ได้ผ่านมาอ่านช่วยตอบผมหน่อยนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------
แต่ผมก็พอจะรู้ตัวว่าคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว (มั้งนะ)
แต่ผมก็จะใช้โอกาสนี้ได้ทำให้มันดีพอที่ผมไม่เคยได้ทำมันมา
มันเป็นความผิดพลาดที่ผมสร้างมันขึ้นมาเองทั้งนั้น
---------------------------------------------------------------------------------------
ทุกท่านคิดว่าเธอยังจะให้อภัยผมไหม หรือต้องรอเวลาให้เธอได้พัก
เธอจะได้ไม่เครียดมาก การที่ผมใส่ไปทุกวันผมก็กลัวว่าเธอจะลำคาญเอาครับ หรือเบื่อผมเอาสะก่อน
ยังไงรบกวนพี่มีความรู้ด้วยนะครับ
**เธอเป็นคนใจแข็งมากๆ มากชนิดแบบเพชร เลยครับ และผมรับรู้มันดี**
ตอนนี้ผ่านมา 2 วันแล้วครับ กับอีก 5 6 วันที่เหลือ
##ฝากถึงคนที่มีแฟนนะครับและได้อ่านกระทู้นี้ รักษาเค้าไว้ดีๆนะครัยคอยให้กำลังใจในยามเค้าเหนื่อย คอยรับฟังปัญหาในยามเธออ่อนล้าคอยเข้าใจเธอ ให้เธอได้มีชีวิตที่เธอต้องการบ้าง อย่างบังคับกันเลยมันเป็นสิ่งที่ไม่ได้หรอกครับ คอยถามว่าเธอเป็นยังไง กินไรยัง ดูแลกันดีๆครับ อย่าปล่อยให้เกิดช่องว่างระหว่างคนสองคน แค่คำถามพวกนี้มันก็คอยเติมเต็มในชีวิตเค้าได้แล้วครับ บอกรักบอกคิดถึง และคุณจะเสียใจไปตลอดแบบผมในตอนนี้ สุ้ๆนะครับ##