พยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อน จนกลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า

อยู่หอพักกับเพื่อนค่ะ(ไม่ได้อยู่กันแค่สองคน) แล้วเราเป็นคนที่ชอบทำอะไรตอนที่อยู่เดียว เช่น ชอบกวาดห้องตอนเพื่อนไม่อยู่ห้อง มันเลยทำให้เพื่อนคิดว่าเราไม่เคยทำความสะอาดห้องเลย ซึ่งเราทำแล้ว เราทำทุกอย่าง แต่ช่วงที่เราทำมันไปตรงกับเวลาที่เพื่อนไม่ได้อยู่ในห้องด้วยแค่นั้นเอง เพื่อนชอบว่าเราพูดจาไม่ดี โมโหแล้วด่า ซึ่งจริงๆแล้วเราไม่เคยโมโหเพื่อนเลยค่ะ แต่ที่พูดไปแบบนั้นเพราะแค่จะหยอกเล่น แต่เพื่อนอาจจะไม่คิดแบบนั้น แล้วเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง เพื่อนเลยคิดว่าเราไม่เข้าหาเพื่อน 😩 เพื่อนบอกให้เราแก้ไข ปรับตัวให้ดีขึ้น ซึ่งเรายอมรับและนำมันมาแก้ไข แต่เรารู้สึกไม่โอเคกับตัวเอง มันไม่เป็นตัวเอง ต้องกลายมาเป็นที่ทำอะไรต้องทำต่อหน้าเพื่อน เพราะกลัวเพื่อนไม่เห็น เรื่องคำพูดคำจาก็กลายเป็นที่พูดน้อยลงกว่าเดิม เพราะกลัวพูดไปแล้วกลัวเพื่อนเข้าใจผิด ส่วนโลกส่วนตัวสูงเราต้องมาทำตัวดี๊ด๊าทั้งที่มันไม่ใช่ตัวเรา ****** เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนไม่ลองเข้าใจคนนิสัยแบบเราดูบ้าง ลองมองในมุมของคนมีโลกส่วนตัวสูงดูบ้าง ตอนนี้กดดัน กลัวเพื่อนไม่คบ ถึงเราจะมีโลดส่วนตัว แต่เราไม่ได้ทิ้งตัวออกมาขนาดนั้น บางมุมเพื่อนก็ไม่เห็นอะ เราไม่อยากพูดเพราะมันจะเหมือนการแก้ตัว
***ที่มาพูดไม่ได้มีเจตนาเผาเพื่อน แต่เราแค่ต้องดารกำใจว่าที่เพื่อนพูดเพราะเพื่อนหวังดี
***ทำไมไม่เลิดคบ บอกแล้วว่าเราแค่ต้องกานกำลัง เพื่อนเราก็ดีค่ะ แค่เพื่อนไม่เข้าใจเราในแบบที่เราเป็นในบางเรื่อง
***********สุดท้ายนี้อยากให้เพื่อนๆช่วยเป็นกำลังใจหน่อยค่ะ กลัวคิดมากจนตัวเองเป็นซึมเศร้า*******
ขอบคุณค่ะ