เรากับสามีอยู่กินกันมา8ปีแล้วคะเค้าเอาเรื่องที่จะหนีใช่คำว่า หนี เลยนะคะไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นที่เพิงเจอกันได้ไม่ถึงปี เราไม่สวยเท่าคนนั้นแต่เราดูแลลูกกับสามีตลอดไม่เคยขาดตกบกพร่องทั้งที่เราก็ทำงานด้วยนะคะแต่ที่น่าเจ็บใจที่สุดคือสามีบอกกับคนนั้นว่าลูกคนเล็กเราที่เพิงคลอดเค้าไม่ได้ตั้งใจสามีไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะทิ้งเราได้เพราะเรามีครบทุกอย่างงานบ้านก็ไม่เคยขาดเรื่องบนเตียงเค้าอยากได้แบบไหนเราทำให้ได้ เรากับสามีเคยอดมื้อกินมื้อมาก่อน กว่าจะมีทุกวันนี้แต่พอเจอผู้หญิงคนนี้ทำดีให้ไม่ถึงปีเค้ากับถึงขนาดจะหนีตามกันไปเราเสียใจที่ทุมเททุกอย่างเราไม่เคยจุ้จี้จุกจิดแบบผู้หญิงคนอื่นเราไม่ด่า ไม่ตาม อยากไปไหนก็ได้เราไม่เคยห้ามเค้าเลย ให้อิสระเติมที่. แต่เราพลาดตรงไหนกัน จริงอยู่ที่เราไม่สวยเท่าคนนั้นแต่หุ้นเรายังไม่เข้าที่เพราะเราเพิงคลอด เราไม่เข้าใจทำไมถึงคิดแบบนี้ แต่สุดท้ายสามีขอโอกาสแก้ตัวเราก็ให้อภัยนะเห็นแก่หน้าลูก แต่ในใจสลายไม่มีชิ้นดี เราคิดถูกมั้ยที่ให้อภัยเค้า เรารักสามีมากคะเลยยอมให้อภัย
เมื่อสามีมีความคิดจะทิ้งลูกเมียไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น