ความรักก็เหมือนดั่งลูกโป่ง คุยได้ทุกเพศทุกวัย...

ถ้าวันไหนวันนึงคุณเบื่อ คุณไม่อยากจับลูกโป่งแล้ว คุณก็แค่ปล่อยให้มันลอยไปตามทางของมัน แต่ถ้ายังอยากมีลูกโป่งที่ไปไหนต่อไหนกลับคุณได้ทุกที่ทุกเวลา ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข คุณก็ควรจับมันไว้ให้แน่นอย่าปล่อย

เริ่มแรกของตุลาคม ลมฝนล่องหนหายคล้ายค่อยสลายไป ลมหนาวเริ่มโผล่หน้าแย้ม เพียงแผ่วแว่วทัก ข้าวตั้งท้อง น้ำก็เริ่มลด ใครๆ ย่อมรู้ แม้แต่ปลายังละล่อง เตรียมลอยตามกระแสลงหนอง อันมีน้ำพอต่อชีวิตตัวเองต่อไป

กาลครั้งหนึ่ง... เคยกำเชือกลูกโป่ง จนแน่น เพราะกลัวจะเสียมันไปใช้ชีวิตด้วยมือข้างเดียวเพราะมืออีกข้างต้องคอยปกป้องลูกโป่งพยายามทุกอย่างอยู่ฝ่ายเดียวมาโดยตลอดจนในวันหนึ่งตัดสินใจปล่อยมือลูกโป่งหลุดมือแ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คุณเคยทำลูกโป่งหลุดมือไหม?? ตอนนั้นคุณโทษอะไร ! "โทษลูกโป่งที่หลุดมือไป . .หรือ . . โทษมือเราที่จับลูกโป่งไม่แน่นพอ" ความรักก็เช่นกัน ถ้าเปรียบลูกโป่งนั้นเป็นดังเช่นควา

ถ้าเราเอาไฮโอเจนใส่ลูกโป่งมันจะลอยได้ ถ้าเอาไปสูบลมยางรถ มันจะลอยไหมครับ

เคยไหมที่เวลาทำลูกโป่งหลุดมือหรือเห็นลูกโป่งลอยขึ้นฟ้า แล้วคิดว่ามันลอยไปถึงไหน ชั้นบรรยากาศไหนที่มันจะแตก? แล้วสมมติว่ามันสามารถลอยไปถึงอวกาศ มันมึโอกาสเป็นแบบไหน? ขอบคุณค่ะ