TT เราจะออกจากจุดนี้ยังไง...

คุณเคยคิดถึงคนที่ไม่มีสิทธิ์คิดถึงไหม อยากคุย อยากโทรหา อยากได้ยินเสียงของเขา อยากถามเขาว่าสบายดีไหม อยากฟังเรื่องของเขา แต่ เราไม่มีสิทธิ์ที่จะโทรหาเขาอีก เขามีชีวิตที่ดีขึ้น แต่ทำไมเราถึงจมอยู่กับคำว่าคิดถึง เรายอมรับความจริงได้ทุกอย่างนะ แต่ทำไมมันหยุดคิดถึงไม่ได้สักที เราเคยคิดว่าเวลาผ่านไปภาพเขามันจะค่อยๆจางลง แต่พอเอาเข้าจริงมันยิ่งชัดขึ้นด้วยซ้ำ เราโอเคนะที่เห็นเขามีความสุขกับคนของเขา แต่เราก็ไม่หยุดคิดถึงสักที บางวันเราคิดถึงเขาจนจะเป็นบ้า แต่มันทำอะไรไม่ได้ เราพยายามทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ เพื่อจะให้คิดถึงเขาน้อยลง แต่มันก็คิดถึงอยู่ดีคิดถึงมากขึ้นด้วย มีคนเข้ามาหาเรานะ แต่เราก็ไม่สามารถเปิดใจให้ใครเลย ยิ่งเราคุยกับคนใหม่เรายิ่งคิดถึงตอนคุยกับเขาอ่ะ เราพยายามลบเขาออกจากใจมาสักพัก แต่เราบังเอิญเจอเขาทุกอย่างคือพัง เราใจเเข็งไม่คุยกับเขาสักคำ นึกสะว่าเขาเป็นเพียงอากาศ เขาเองก็ไม่ได้ทักทายเราสักนิด ตอนนั้นคือโคตรเจ็บ กลับบ้านมา ถึงกับน้ำตาไหล สุดท้ายเราก็กลับมาร้องไห้ให้เขาเหมือนเดิม วนกลับมาคิดถึงเหมือนเดิน การเจอเขาครั้งนั้นมันทำให้เรารู้ว่าเราไม่เคยลืมเขา เรายังคิดถึงเขาทุกเวลาเหมือนเดิม เมื่อคืนเราเมา เราโทรหาเขาแล้วเราก็วาง เขาส่งข้อความมาถามเรา เรากะจะตอบว่าคิดถึง แต่เราตอบไปว่า ขอโทษค่ะ โทรผิด เขาตอบมาว่า อ่อเค เราเจ็บนะ เจ็บปวดมาก   แต่เราไม่อยากให้เขามีปัญหากับแฟนด้วย เราพยายามไม่ติดต่อเขาแล้ว แต่เราคิดถึงเขาจนใจจะขาด มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ ช่วยเอาเราออกจากจุดนี้ที มันเหนื่อยอ่ะ บางวันเราไม่มีสมาธิทำอะไรเลย.....