ลำบากใจที่ต้องออกเงินเลี้ยงน้องสาวตลอดเวลา

เราไปเที่ยวกับน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องน้องยังเรียนหนังสืออยู่ บางทีสั่งอาหารแพงๆไม่ค่อยเกรงใจ เรารู้สึกไม่ไหวแล้วที่จะต้องดูแล ไปไหนไมาเคยควักสักบาท บางทีน้ำมันรถยังให้เราเติมให้ เช่น เข้าร้านฟูจิ แทนที่จะสั่งอาหารจานเดียวเป็นเซท นี่สั่งมาคนเดียวปาไป 5-6 ร้อย เจอนางสองครั้งในหนึ่งเดือนเราหมดค่าอาหารไป 3-4 พันแล้ว รู้สึกไม่อยากเจออีกแล้วค่ะ เราควรพูดบ้างไหม 3-4 พันนี่เรากินได้ 3 อาทิตย์เลย  ไม่รู้จะพูดยังไงให้เกรงใจดี ขนาดพี่สาวเราแท้ๆ เวลาไปไหนยังหารกัน รู้จักเกรงใจกันเลย