ที่เขาว่ากันว่า สิ่งที่คนเป็นลูกทำยากที่สุด คือการที่จะรับมือกับข้อเสียของพ่อแม่อย่างไร มันจริงที่สุด
เรารู้สึกว่าแม่เราไม่มีเหตุผลเลย โกรธเราด้วยเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ซึ่งเป็นเรื่องเล็กมากๆ แล้วเป็นแบบนี้บ่อยจนเราเบื่อ จะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เราเจอนะ
- เรากำลังถ่ายท้องอยู่ในห้องน้ำ
แม่ : พี่ไปไหน (ถามหลาน)
เรา : อี้อยู่ (ตะโกนออกไป)
แม่ : อี้ไรบ่อยนัก ปวดฉี่เนี่ย
เรา : ข้างบนไง
แม่ : เมื่อเช้าก็อี่ไปทีละ อี้ไรนักหนา
เรา : ก็คนปวดอี้ ให้ทำไง แม่ก็ไปเข้าข้างบนดิ
แม่ : ขี้เกียจขึ้นบันได
จบบทสนทนา เราก็เลยรีบ พอออกมา แม่ก็ปิดประตูดังปัง เราก็เริ่มคิดละ ว่าเป็นอะไรหรือป่าว แล้วเราก็ไปนั่งเล่นกับหลาน (หลานขวบกว่า) พอแม่ออกมาเดินไปในห้องครัว ก็พูดขึ้นมาว่า กินแล้วล้างให้หน่อยไม่ได้เลยเนาะ (ล้างจาน) พูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยดี รู้เลยว่าแม่โกรธเราอีกละ ก็เลยลุกไปล้างให้ คืออะไร โกรธเพราะเราปวดอี้เนี่ยนะ
- แม่ใช้ให้เราไปซื้อของ เราก็ไปหยิบเงินในกระเป๋าแม่ พอเย็นมากำลังจะกลับบ้าน (ตอนแรกอยู่บ้านน้า)
แม่ : เอาแบงค์พระราชินีไปใช้หรอ (ข้างในแบงค์เป็นรูปพระราชินี)
เรา : อ่าวหรอ หนูไม่รู้อ่ะ
แม่ : อะไรวะ คนอุตส่าจะเก็บไว้ (แม่ชอบสะสมแบงค์)
เรา : ก็หนูไม่รู้อ่ะ
แม่ : ทำไมไม่ดูก่อนหล่ะ
เรา : เอ้า ก็คนไม่รู้ให้ทำไง
หลังจากนั้นก็ขึ้นรถ (มอไซค์) แม่ก็ออกตัวรถแรงอ่ะ เราเกือบหงายหลัง ละก็ขี่เร็ว ปกติแม่ก็ไม่ได้ขี่เร็วนะ เราก็คิดอีกละ อะไรวะเนี่ย โกรธเราอีกแล้ว
ประมานนี้อ่ะ จริงๆคือมีเยอะกว่านี้ เวลาแม่เป็นแบบนี้ทีไร แม่จะไม่คุยด้วยเลย เราก็ไม่อยากคุย เราจะขึ้นไปอยู่บนห้องคนเดียว บางทีก็ร้องไห้ คือมันเป็นอารมณ์เสียใจปนๆกับงงอ่ะ คือแบบเราทำไรผิดวะ เราเบื่อมากๆ เราต้องทำยังไงดี หรือเราคิดมากไปเอง
ปล.เราอายุ19 แม่อายุ44
แม่เป็นคนไม่มีเหตุผล
เรารู้สึกว่าแม่เราไม่มีเหตุผลเลย โกรธเราด้วยเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ซึ่งเป็นเรื่องเล็กมากๆ แล้วเป็นแบบนี้บ่อยจนเราเบื่อ จะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เราเจอนะ
- เรากำลังถ่ายท้องอยู่ในห้องน้ำ
แม่ : พี่ไปไหน (ถามหลาน)
เรา : อี้อยู่ (ตะโกนออกไป)
แม่ : อี้ไรบ่อยนัก ปวดฉี่เนี่ย
เรา : ข้างบนไง
แม่ : เมื่อเช้าก็อี่ไปทีละ อี้ไรนักหนา
เรา : ก็คนปวดอี้ ให้ทำไง แม่ก็ไปเข้าข้างบนดิ
แม่ : ขี้เกียจขึ้นบันได
จบบทสนทนา เราก็เลยรีบ พอออกมา แม่ก็ปิดประตูดังปัง เราก็เริ่มคิดละ ว่าเป็นอะไรหรือป่าว แล้วเราก็ไปนั่งเล่นกับหลาน (หลานขวบกว่า) พอแม่ออกมาเดินไปในห้องครัว ก็พูดขึ้นมาว่า กินแล้วล้างให้หน่อยไม่ได้เลยเนาะ (ล้างจาน) พูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยดี รู้เลยว่าแม่โกรธเราอีกละ ก็เลยลุกไปล้างให้ คืออะไร โกรธเพราะเราปวดอี้เนี่ยนะ
- แม่ใช้ให้เราไปซื้อของ เราก็ไปหยิบเงินในกระเป๋าแม่ พอเย็นมากำลังจะกลับบ้าน (ตอนแรกอยู่บ้านน้า)
แม่ : เอาแบงค์พระราชินีไปใช้หรอ (ข้างในแบงค์เป็นรูปพระราชินี)
เรา : อ่าวหรอ หนูไม่รู้อ่ะ
แม่ : อะไรวะ คนอุตส่าจะเก็บไว้ (แม่ชอบสะสมแบงค์)
เรา : ก็หนูไม่รู้อ่ะ
แม่ : ทำไมไม่ดูก่อนหล่ะ
เรา : เอ้า ก็คนไม่รู้ให้ทำไง
หลังจากนั้นก็ขึ้นรถ (มอไซค์) แม่ก็ออกตัวรถแรงอ่ะ เราเกือบหงายหลัง ละก็ขี่เร็ว ปกติแม่ก็ไม่ได้ขี่เร็วนะ เราก็คิดอีกละ อะไรวะเนี่ย โกรธเราอีกแล้ว
ประมานนี้อ่ะ จริงๆคือมีเยอะกว่านี้ เวลาแม่เป็นแบบนี้ทีไร แม่จะไม่คุยด้วยเลย เราก็ไม่อยากคุย เราจะขึ้นไปอยู่บนห้องคนเดียว บางทีก็ร้องไห้ คือมันเป็นอารมณ์เสียใจปนๆกับงงอ่ะ คือแบบเราทำไรผิดวะ เราเบื่อมากๆ เราต้องทำยังไงดี หรือเราคิดมากไปเอง
ปล.เราอายุ19 แม่อายุ44