เราได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในสังคมออนไลน์แห่งหนึ่ง แล้วก็ได้คุยกับหลายๆคน ปรากฎว่าส่วนใหญ่เป็นคนวัยทำงาน แต่อายุน้อยกว่าเรา ส่วนใหญ่ดูไฮโซ หลายคนอยู่ต่างประเทศ หลายคนเรียน ป.โท และใกล้จะจบแล้ว หลายคนเก่งภาษาอังกฤษ หลายคนเก่งด้านกราฟิก/ออกแบบภาพสวย
ทีนี้เราก็ย้อนกลับมามองตัวเอง เกิดข้อเปรียบเทียบ เราอายุมากกว่าพวกเขา แต่แทบไม่เคยไปต่างประเทศ ไม่ได้เรียน ป.โท ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษ ไม่มีฝีมือทางกราฟิก ทำงานออฟฟิศ เป็นพนักงานต๊อกต๋อยในหน่วยงานรัฐของไทย ไม่มีอะไรโดดเด่นเลย
เราก็เลยคิดว่า เราควรเรียนต่อ ป.โทสักทีดีไหม ก่อนหน้านี้เราพยายามเตรียมตัวสอบ เพราะอยากเรียนในที่ๆ สอบเข้ายาก แต่เราก็ไม่ได้เรียนสักที เพราะคะแนนสอบไม่ถึง มีเวลาอ่านหนังสือไม่มากพอ พักผ่อนน้อย ก็ทำให้การทำงานไม่มีประสิทธิภาพ แถมเครียดด้วย หัวหน้าไม่ปลื้ม เราก็เลยหยุดคิดเรื่องการเรียนไป เพราะยังไงเราก็ยังมีเงินไม่พอเรียน(พ่อแม่มีเงิน แต่เราจะไม่ขอ) และกลัวว่าถ้าทำงานและเรียนไปด้วยจะไม่ไหว พ่อเราก็บอกว่าไม่จำเป็นต้องเรียน (เราคิดจะเรียน MBA) เพราะสายบริหารเน้นประสบการณ์มากกว่าทฤษฎี แต่เราเห็นว่าขนาดคนเรียนศึกษาศาสตร์ยังเรียน ป.โทเลย (เราก็ไม่รู้หรอกว่าการจะเป็นครูนั้น ป.โทสำคัญแค่ไหน)
ตอนนี้เรารู้สึกสับสน อยากได้คำแนะนำหรือความคิดเห็นค่ะ
ได้ไปอยู่ในสังคมหนึ่งที่มีแต่คนหรูๆ แล้วรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย
ทีนี้เราก็ย้อนกลับมามองตัวเอง เกิดข้อเปรียบเทียบ เราอายุมากกว่าพวกเขา แต่แทบไม่เคยไปต่างประเทศ ไม่ได้เรียน ป.โท ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษ ไม่มีฝีมือทางกราฟิก ทำงานออฟฟิศ เป็นพนักงานต๊อกต๋อยในหน่วยงานรัฐของไทย ไม่มีอะไรโดดเด่นเลย
เราก็เลยคิดว่า เราควรเรียนต่อ ป.โทสักทีดีไหม ก่อนหน้านี้เราพยายามเตรียมตัวสอบ เพราะอยากเรียนในที่ๆ สอบเข้ายาก แต่เราก็ไม่ได้เรียนสักที เพราะคะแนนสอบไม่ถึง มีเวลาอ่านหนังสือไม่มากพอ พักผ่อนน้อย ก็ทำให้การทำงานไม่มีประสิทธิภาพ แถมเครียดด้วย หัวหน้าไม่ปลื้ม เราก็เลยหยุดคิดเรื่องการเรียนไป เพราะยังไงเราก็ยังมีเงินไม่พอเรียน(พ่อแม่มีเงิน แต่เราจะไม่ขอ) และกลัวว่าถ้าทำงานและเรียนไปด้วยจะไม่ไหว พ่อเราก็บอกว่าไม่จำเป็นต้องเรียน (เราคิดจะเรียน MBA) เพราะสายบริหารเน้นประสบการณ์มากกว่าทฤษฎี แต่เราเห็นว่าขนาดคนเรียนศึกษาศาสตร์ยังเรียน ป.โทเลย (เราก็ไม่รู้หรอกว่าการจะเป็นครูนั้น ป.โทสำคัญแค่ไหน)
ตอนนี้เรารู้สึกสับสน อยากได้คำแนะนำหรือความคิดเห็นค่ะ