แอบชอบเพื่อนสนิทตัวเองครับ สารภาพไปแล้วแต่เขาให้เป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิมตามนั้นเลยครับ เขาบอกมาว่าไม่อยากเสียผมไปเลยไม่อยากเอามาเสี่ยงไรประมานนั้น เพราะผมคือคนที่สำคัญเเละสนิทกับเธอมากเรามีนิสัยเหมือนกันไรประมานนั้น ตั้งเเต่ผมบอกว่าผมรู้สึกกับเธอเธอก็ตอบว่ารู้สึกกับผมเหมือนกันนะครับเเต่เธอไม่เลือกผม กลับมีคนคุยอีกคนเเล้วเธอก็รู้สึกดีด้วยทำไมผมรู้อะหลอเธอบอกผมเองครับ ผมกับเธอทะเลาะกันบ่อยเพราะผมเสียความรู้สึกแบบหวง หึง เเต่ก็นะเป็นเเค่เพื่อนไงครับอารมณ์ประมาน Friend zone เลยก็ว่าได้ผมเข้าใจนะว่าความรักคือการที่เราเห็นคนที่เรารักมีความสุขไม่ใช่การครอบครอง เเต่ผมกลับรู้สึกเจ็บที่เวลาเห็นเธออยู่กับอีกคน มีวันนึงผมนั่งกับเธออยู่คุยกันอย่างมีความสุข อยู่ดีดีอีกคนก็เดินมาหาเธอเเล้วรับเธอไปจากผม ต่อหน้าผมเลย ตอนนั้นเรียกได้เลยว่าเจ็บโครตเสียความรู้สึกผมร้องไห้อยู่โต๊ะนั้นคนเดียวนั่งมองเธอเดินไปจากผม ผมกลัวว่าวันนึงเธอจะจากผมไป เพราะผมไม่ค่อยมีเพื่อน มีเธอคนเดียวเลยมั้ง ผมเลือกที่จะออกมาจากตรงนั้นหลายครั้งเพราะผมกลัวว่าถ้ารู้สึกกับเธอไปมากกว่านี้มันจะยิ่งตัดกันยากผมคิดกับเธอมากกว่าเพื่อนสนิทไปเเล้วเเต่สุดท้ายเธอก็รั้งผมกลับมาได้ทุกครั้งผมเป็นคนใจอ่อนด้วยเเหละ ยังไงก็เถอะตอนนี้ผมก็ยังคุยกับเธออยู่ทั้งๆที่เธอมีอีกคน จนตอนนี้ผมเลือกที่จะเจ็บฝ่ายเดียวโดยที่เธอไม่รู้ยืนดูเธอมีความสุขกับคนๆนั้นในฐานะเพื่อนสนิทคนๆนึง ผมควรทำไงดีครับผมคิดไม่ออกเเล้วจริงๆเเล้วผมควรทำไงต่อควรไปจากตรงนี้สักทีหรือว่าอยู่ที่เดิมจนกว่าเธอจะไม่ต้องการผมครับ
แอบชอบเพื่อนสนิทตัวเองครับ สารภาพไปแล้วแต่เขาให้เป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิม