สวัสดีค่ะ พอดีว่ามีเพื่อนตอนเรียนสนิทกันพอสมควร แต่หลังๆมารู้สึกว่ามัยเริ่มเยอะไป คงเป็นเพราะเรามาเรียนไกลบ้านไม่มีรถไปเรียนก็ต้องอาศัยเพื่อน แต่บางวันก็รู้สึกว่าเหมือนเขาไม่เต็มใจที่เราอาศัยเขาบ่อยๆ เราถึงกับเดินกลับหอ แล้วเวลาเราอ๊องเขาก็ว่าแต่เรา ทั้งๆที่เขาก็อ๊องเหมือนกัน หนูเป็นคนให้เกียรติเพื่อนมาก เขาผลักหัวหนูหนูยังไม่เคยจะอ้าปากด่า แต่หลังๆมาหนูดันไม่ใช่คนดีเหมือนแต่ก่อน หนูพยายามไปไหนมาไหนคนเดียวโดยที่ให้เขารู้ว่าเราไม่ต้องมีเขาเราก็ใช้ชีวิตมหาลัยเองได้ รออยู่ค่ะ รอมีรถเพราะช่วงนี้แม่มีค่าใช้จ่ายเยอะ บางทีเขาชวนเราแต่เขาออกไปแล้ว บางทีเขาไม่ชวน บางทีเราถามไรเขาก็เมิน แต่หนูไม่เคยเกี่ยงเพื่อนเลย เหมือนดูติดหนี้บุญคุณเขาเรื่องอาศัยไปเรียน คงเป็นเพราะเรื่เรียนด้วยืที่เขาจะบอกเพื่อนว่าขอก้อปหน่อยนะ แต่หนูบอกว่าไม่พิมพ์เองมัยต้องพิมพ์เองตลอด เขาก็นิ่งไป หนูคืดว่าเขาคงให้หนูไม่เต็ม100ตั้งแต่รู้จักกัน และหนูคงไม่กล้าให้เขาเต็ม100เหมือนเดิมแล้วไม่รู้ว่าจะต้องเดินทางไปเรียนเองวันนี้วันพรุ่งแน่ๆ
เคยยอมเพื่อนมาตลอดแต่ทุกอย่างมันบีบให้อยากเลิกคบกัน