เราเป็นผู้หญิงค่ะ
เราเคยชอบผู้ชายมาพักใหญ่ๆ
แต่อยู่ๆเราก็เปิดใจชอบผู้หญิงขึ้นมา
หลังจากนั้นก็ชอบผู้หญิงมาตลอด
เคยคุยกับผู้ชายแต่คุยไม่นานก็เลิกกันไป เพราะมันมีคนอื่น
แล้วเราก็ไม่เคยคบใครเลยไม่ว่าชายหรือหญิง
เราแค่สงสัยว่า การที่เราจะชอบเพศไหนเนี่ย มันเป็นสัญชาตญาณหรือเปล่า แบบว่าเราจะรู้ได้เลยใช่ไหม
พักหลังหลังมานี้ เรารู้สึกว่า เวลามีผู้ชายมาทำดีด้วยหน่อย
แบบหน่อยจริงๆอ่ะ แค่แบบบังเอิญเจอละเขาแค่ใจดีช่วยนิดๆหน่อยๆ เราก็แอบหวั่นไหวแล้ว
คือเรารู้นะ ว่ามันก็แค่ความรู้สึกดีชั่วคราว อารมณ์คนเหงาๆ ได้จิ้น ได้มโนอะไรนิดๆหน่อยๆ มันก็ฟินดี แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นนะ ไม่ได้คิดจะจริงจังอะไร เพราะไม่เคยได้มีโอกาสสานต่อกับใครเลย ก็เขาทำดีกะเราแค่ครั้งเดียวอ่ะ 555
นี่เราก็แอบคิดนะ ว่าถ้าเกิดมีผู้หญิงคนไหนมาเทคแคร์เรา เราก็คงจะหวั่นไหวเหมือนกัน แต่ไม่เคยมีเลยไง
จนบางที เราก็อยากจะไปเทคแคร์คนอื่นซะเอง (แต่ทำไม่เป็น)
คิดว่าชอบผู้หญิง แต่ก็มักจะหวั่นไหวกับผู้ชาย
เราเคยชอบผู้ชายมาพักใหญ่ๆ
แต่อยู่ๆเราก็เปิดใจชอบผู้หญิงขึ้นมา
หลังจากนั้นก็ชอบผู้หญิงมาตลอด
เคยคุยกับผู้ชายแต่คุยไม่นานก็เลิกกันไป เพราะมันมีคนอื่น
แล้วเราก็ไม่เคยคบใครเลยไม่ว่าชายหรือหญิง
เราแค่สงสัยว่า การที่เราจะชอบเพศไหนเนี่ย มันเป็นสัญชาตญาณหรือเปล่า แบบว่าเราจะรู้ได้เลยใช่ไหม
พักหลังหลังมานี้ เรารู้สึกว่า เวลามีผู้ชายมาทำดีด้วยหน่อย
แบบหน่อยจริงๆอ่ะ แค่แบบบังเอิญเจอละเขาแค่ใจดีช่วยนิดๆหน่อยๆ เราก็แอบหวั่นไหวแล้ว
คือเรารู้นะ ว่ามันก็แค่ความรู้สึกดีชั่วคราว อารมณ์คนเหงาๆ ได้จิ้น ได้มโนอะไรนิดๆหน่อยๆ มันก็ฟินดี แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นนะ ไม่ได้คิดจะจริงจังอะไร เพราะไม่เคยได้มีโอกาสสานต่อกับใครเลย ก็เขาทำดีกะเราแค่ครั้งเดียวอ่ะ 555
นี่เราก็แอบคิดนะ ว่าถ้าเกิดมีผู้หญิงคนไหนมาเทคแคร์เรา เราก็คงจะหวั่นไหวเหมือนกัน แต่ไม่เคยมีเลยไง
จนบางที เราก็อยากจะไปเทคแคร์คนอื่นซะเอง (แต่ทำไม่เป็น)