คิดยังไงกับคนที่มีเพื่อนสนิทมากๆๆเป็นเพศตรงข้าม

เราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ ชอบอยู่กับตัวเอง จนจบม.3 ขึ้น ม. 4 เราก็มีเพื่อน เป็น ผู้ชายค่ะ ก็อยู่เล่นด้วยกันจนสนิทกันมาก ไปไหนไปกัน ที่ไหนมีมันที่นั่นมีเรา กินเที่ยวเล่น ติวหนังสือ อ่านหนังสือ เรียกได้ว่าโคตรสบายใจเวลามีมัน มองตาก็รู้กัน ไปรับไปส่งบ้าง จนใครๆก็คิดว่าเป็นแ แล้วก็มีช่วงนึงที่โดน ครูเรียกอบรม เพราะเราตัวติดกันมาก  ครูมองว่าไม่เหมาะสม บอกก่อนเลยว่าเรา 2 คน ไม่เคยอยู่ในที่ลับตาคน หรือทำอะไรที่ไม่ดี ครูเลยให้เรา ไปหากลุ่มผู้หญิงอยู่ ตอนแรกก็ดีไปหมด ด้วยความที่เป็นเพื่อน ให้ใจเต็มร้อย อยากกินไร เรา 2 คน พาไปเลี้ยง พาไปกิน นานๆไปลายเริ่มออก เพื่อนกลุ่มใหม่กลุ่มนี้ นินทาเราตลอด เอาไปพูดกับคนนั้นคนนี้ ว่าเรา ว่าคบ ผช. คนนี้ โกหกคนอื่นว่าไม่ได้คบ เอาเรื่องส่วนตัวเราไปนินทา เราก็เสียความรู้สึกนะ เหมือนโดนแทงข้างหลังยังไงอย่างนั้น ด้วยความที่เป็นคนคิดมาก มันเลยทำให้เราเป็นคนเงียบๆไปเลย เพื่อน ผช.ของเราคงเห็นเราสดใสน้อยลงก็เลยบอกให้เราแยกตัวออกมาก็ได้ ออกมาอยู่กัน 2 คนเหมือนเดิม เค้าบอกกับเราว่า "ถ้าคบ ผญ. ด้วยกันแล้วแบบนั้น ก็กลับอยู่กับเค้านี่แหละ เราไม่พาเธอเสียคนหรอก เชื่อใจเรา ไม่มีพวกเขา เราก็มีงานส่งครู ต่อไปนี้ใครจะพูดไงไม่ต้องแคร์ แคร์คนที่แคร์เราจริงๆ เรา 2 คน รู้อยู่แก่ใจเรา ว่าเราเป็นอะไรกัน เชื่อใจเรา เราจะไม่ทำให้ผิดหวัง" จากนั้นมาก็ไม่คิดจะมีเพื่อนใหม่เลย ใครจะมาก็มา ใครจะไปก็ไป เหมือนฝังใจไปกับการมีเพื่อน แต่ก็ไม่เคยพ้นเรื่องการถูกนินทา ว่าแรด ร่าน