ทำไมความรักของเรา ต้องไปหนักหัวป้าข้างบ้านด้วยคะ ? ? แล้วทำไมครอบครัวเราถึงต้องแคร์ด้วยคะ ไม่เข้าใจ ! !

พยายามจะไม่คิดมาก แต่เผลอทีไรก็เข้ามาในหัวทุกที แคร์คนอื่นต้องนึกถึงคนอื่นฝ่ายเดียว ทั้งๆที่คนที่เราห่วงเขาไม่เคยแคร์เราเลย จะตัดก็ตัดไม่ขาด จะต่อก็ต่ไม่ติด เหนื่อย แต่ก็ หยุดห่วงไม่ได้

เคยเป็นคนที่แคร์ทุกอย่างแคร์คนรอบข้างทุกคน แต่ก็ไม่เคยมีใครแคร์เราเรย แล้วพอวันนึงเราโดนทำร้ายความรู้สึกเข้ามากๆ เราเรยไม่อยากจะแคร์คนที่เขาไม่เคยแคร์เรา แต่พอวันนี้เราเลือกที่จะไม่แคร์คนบางคนเขากลับม

เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านเรามีป้าอยู่คนนึงซึ่งเป็นพี่สาวของคนโตของแม่ เรามัคจะมีเรื่องกับแกประจำ ป้าแกชอบหาว่าเราต่อหน้าพี่ชายทั้งๆที่ไม่ไช่เรื่องจริง บางทีก็แต่งเรื่องไห้คนในบ้านเข้าใจผิดทะเลาะกันตอนแก

ขอวิธีที่ไม่ต้องแคร์คนอื่นมากไปหน่อยค่ะ เหนื่อยมากเลยค่ะการทำงานเราแคร์คนอื่นมากแต่คนอื่นกลับไม่ได้สนใจหรือแคร์เรากลีบบ้างเลยรู้สึกเหนื่อยเกินไปเราเซฟคนอื่นแต่ไม่เซฟใจตัวเองเลย

เราแคร์เพื่อนที่ไม่ค่อยแคร์เรา จ้องจะจับผิด เราไม่ใส่ใจเพื่อนที่ค่อยอยู่ข้างเราในวันที่ทุกข์ วันนี้เพื่อนที่ไม่ค่อยแคร์เราทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราพูดผิดนิดเดียวโกรธเรา ไม่คุยกับเรา เราดูเหมือนคนโ

คำถามก็คือเหมือนหัวข้อเลย เราชอบแคร์คนที่ไม่ค่อยแคร์เรา พอเค้าไม่แคร์กลับก็นอย น้อยใจ ไม่อยากจะอยู่ด้วย พอสักพักก็กลับไปคุยเหมือนเดิม ลืมทุกอย่าง วนๆเเบบนี้มาเรื่อยๆจนทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า หรื

คือเราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากๆ แบบเวลามีใครมาปรึกษาหรือขอให้ช่วยอะไร เราเต็มใจช่วยอย่างเต็มที่ แต่พอเรามีปัญหา กลับไม่มีใครใส่ใจหรือสนใจ ทั้งๆที่บางครั้งก็เป็นปัญหาเดียวกันกับปัญหาที่เขาเคยมาขอให้เราช่