บอล U-22 เล่นติ๊กต่อก (จ่ายสั้น ๆ เท้าสู่เท้า) ไม่เข้าขากันเลยนะ, แต่เล่นแบบไดเร็ค (โยนยาว/จ่ายตัดไปกองหน้า) พอได้

คือฝึกฝนตั้งแต่เยาวชนเลย เล่นแผน 4-5-1 การฝึกคือ กองหลังและกองกลางนอกจากจะฝึกเกมรับแล้ว ก็ให้ฝึกพิเศษแบบเข้มงวดแค่อย่างเดียว คือโยนไปข้างหน้าให้แม่น ส่วนกองหน้าก็เอาตัวใหญ่ๆ พักบอลเก่งๆ และเร็วด้วย คื

เช่นพวก หญ้ายาว หญ้าสั้น สนามหญ้าจริงหญ้าเทียม พื้นสนามแข็ง ดินนุ่ม ฯลฯ พวกนี้ มันไม่ได้สร้างความคุ้นเคยและเป็นข้อได้เปรียบของเจ้าบ้านต่อทีมเยือนเลยเหรอครับ อย่างเช่น เมื่อก่อนสนามเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม

เยอรมัน...ไม่มีการยิงไกล ไม่มีมิติการรุกที่หลากหลายรูปแบบ ไม่มีลูกวูบวาบ...ก็สมแล้วที่ตกรอบ แต่ สเปน...มีมิติการรุกที่หลากหลาย ทั้งลองยิงไกล ทั้งลองโยนยาวไดเร็ค ทั้งสลับกันยิงหลาย ๆ คน หลาย ๆ ตำแหน่ง

จากที่เล่นเมื่อวานนักเตะเวลาคิดอะไรไม่ออกก็โยนยาว หรือ Direct Ball ไว้ก่อน ซึ่งก็ไม่ผิดแต่ไม่ค่อยแม่นหรือโดยตัดได้บ่อยเลยมีคำถามที่ค้างคาใจอย่างหนึ่ง คือ  1.ระบบบอลไทยน่าจะให้ความสำคัญกับบอลภาคพ

Ekkono ทำได้ตามมตราฐานของเขา ทั้งเรื่องโปรแกรมการฝึกซ้อมต่างๆ แต่แนวทางการเล่น มาจากประธานเทคนิค ที่บอล เท้าต่อเท้าไม่มีให้เห็น แถมโยนยาว เลี้ยงเอาๆ ไม่มีอะไรชัดเจนซักอย่าง Ekkono ทำตามนโยบาย ไทยแล

1. ต่อบอลสั้น เท้าสู้เท้าแม่นยำ รับและโต้กลับรวดเร็ว แบบเวียดนาม U23 2. อุดแล้วโยนยาวหากองหน้าเดี่ยว แต่เก็บบอลไม่ได้ แบบ U-23 ไทย 3. ชลบุรีโมเดล 4. แบบEkkono 5. ผิดทุกข้อ บอกตรง นโยบายนี้ มันสว

ปีนี้ผลงานโดดเด่นมาก โดยเฉพาะนัดเมื่อวานลงมาเป็นสำรองแต่มีส่วนกับประตูชัยของสุโขทัย จุดเด่นคือลูกวางยาวของน้องเขา วางยาวได้พุ่งและแม่นยำมาก เหมาะกับสไตล์ของสุโขทัยจริงๆ น่าจะแจ้งเกิดกับสุโขทัยได้เต็มต

วันนี้นึกว่าจะได้เห็น ไทยเล่นลิงชิงบอล ติ๊กตอก แบบชุดเอเชียนเกมส์ ไหงกลายเป็นบอลโยนยาวสไตล์ไทยแท้ดั้งเดิมไปซะได้ สิงคโปร์วันนี้ไม่มีอะไรเลย เล่นบอลโยนอย่างเดียว แถมกลัวเราอีกต่างหาก ให้ข่าวว่าจะมารับ