ไม่อยากเป็นแม่บ้านแต่แฟนอยากให้เป็นแม่บ้าน

เราเป็นผู้หญิงที่ต้องบอกว่าแมนนิดๆใช่ว่าทำงานบ้านไม่ได้เลยแต่เราไม่โอเคที่ต้องคอยปรนนิบัติเค้าเรามีความคิดตั้งแต่สมัยมหาลัยแล้วค่ะว่าถ้าเกิดในสมัยอยุธยาเราตายแน่นอนเพราะไม่ชอบที่ต้องแบมือขอเงินคนอื่นผู้ชายเป็นหัวหน้าครอบครัวแบบนี้มันไม่ใช่อ่ะเราได้เรียนในสิ่งที่ชอบพ่อแม่สนับสนุนยอมรับความคิดเราแต่จบมาต้องมานั่งพับผ้าเนี่ยนะเคยคุยๆกับแฟนเค้าบอกว่าถ้ามีลูกอยากให้เราอยู่บ้านเลี้ยงลูกเราก็เคยบอกเค้านะว่าอยากทำงานมากกว่าแต่พอคุยเรื่องนี้อีกทีก็จบลงที่เดิมเค้าดูไม่เข้าใจเราเลยเราอยากมีรายได้เป็นของตัวเองไม่ใช่คอยเกาะเค้ากิน